เธอยกแก้วไวน์ขึ้นแต่ก็พบว่าเธอมันหมดแล้ว จากนั้นเธอก็สั่งบาร์เทนเดอร์อีกครั้ง "วิสกี้หนึ่งแก้ว ดับเบิ้ลช็อต"
เมื่อเขาได้ยินแบบนั้น ลู เซียวเหยาก็เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ “เธออยากมอมตัวเองเมาเหรอ?”
"ไม่ใช่ธุระอะไรของนาย!" หยิง เสี่ยวเซียวกลอกตาใส่เขา
ลู เซียวเหยาเลิกคิ้วและไม่ได้พูดอะไรอีก “ถ้าเธออยากดื่มฉันจะปล่อยให้เธอเมา แล้วเราค่อยคุยกัน”
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
"ฮ่าฮ่าฮ่า...หล่อจัง คุณ...คุณดู...อึก...เหมือนผู้ชายที่ฉันเกลียดเลย”
“หล่อ...คนหล่อ มาวันไนท์สแตนด์กับฉันไหม?”
“มาเถอะน่าคนหล่อ ขอฉันจุ๊บหน่อย”
ลู เซียวเหยายกมือขึ้นเพื่อปิดกั้นใบหน้าของเธอที่ยื่นเข้ามาใกล้เขา จากนั้นก็ถอนหายใจอย่างหนักอย่างช่วยไม่ได้ ถ้าเขารู้ว่าเธอจะเมาขนาดนี้ เขาคงไม่ให้เธอดื่มไปมากขนาดนั้น
ลู เซียวเหยาวาง หยิง เสี่ยวเซียวที่ปิดหน้าของเธอไว้บนเบาะผู้โดยสารด้านหลังแล้วปิดประตูลง จากนั้นเขาก็ไปที่ที่นั่งคนขับแล้วหันกลับมามองเธอขณะที่คาดเข็มขัดนิรภัย รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเขา
เขาสตาร์ทรถและตระหนักขึ้นได้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไปส่งเธอที่บ้าน จากนั้นเขาก็เหยียบคันเร่งเพื่อให้รถเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
...
เขาอุ้ม หยิง เสี่ยวเซียวที่มึนเมาเข้าไปในห้องของเขา แล้ววางเธอลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล จากนั้นเขาก็หันหลัง เพื่อที่จะไปเอาผ้าขนหนูมาเช็ดตัวให้เธอ แต่เธอก็เอื้อมมือมาจับแขนเขาไว้ก่อน
“ลู เซียวเหยา...”
เมื่อได้ยินเธอเรียกชื่อเขา เขาก็คิดว่าเธอตื่นแล้ว แต่เมื่อเขาหันหลังกลับ เขาพบว่าดวงตาของเธอยังคงปิดสนิท เห็นได้ชัดว่าเธอยังไม่ตื่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม