คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 520

เมื่อเธอเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น เธอก็ต้องแลกใจเมื่อพบว่ามีใครบางคนนอนอยู่บนโซฟา

คนคนนั้นคือ ลู เซียวเหยา

ทันทีที่เธอเห็นเขา หัวใจของเธอก็สงบลง

“เมื่อคืนเขานอนในห้องนั่งเล่นอย่างนั้นเหรอ ที่นี่ไม่มีห้องรับแขกเหรอ?”

หยิง เสี่ยวเซียวเดินไปเดินมาอย่างงง ๆ จากนั้นเธอก็นั่งลงข้างเขา และจ้องมองใบหน้าที่กำลังหลับใหลของเขา รอยยิ้มจาง ๆ เริ่มปรากฏอยู่ในแววตาของเธอ

มันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่าชายผู้ร่าเริงคนนี้ จะดูเหมือนเด็กน้อยเวลาที่เขานอน

มีร่องรอยของความรักในดวงตาของเธอ เธอเห็นคิ้วของเขาขมวดเข้าหากันเล็กน้อย ราวกับว่าเขากำลังฝันร้าย

เมื่อเห็นแบบนั้นเธอจึงยกมือขึ้น เพื่อสัมผัสปมระหว่างคิ้วของเขา

แม้ว่าเธอจะทำสิ่งนี้อย่างอ่อนโยน แต่ ลู เซียวเหยาก็ตื่นทันที

ดวงตาของเขาเบิกกว้างและก่อนที่ หยิง เสี่ยวเซียวจะหลบตา ดวงตาของเธอสบกับดวงตาสีดำที่สับสนเล็กน้อยของเขา

เธอหัวเราะอย่างรีบร้อน ก่อนที่จะรีบลุกขึ้น เธอแสร้งทำเป็นว่าเธอผ่านมาโดยบังเอิญ “ฉันเห็นนายหลับแล้วมันมียุงเกาะหน้านายน่ะ ก็เลยไล่ให้”

"ยุง?" ดวงตาที่มึนงงของ ลู เซียวเหยาค่อย ๆ จ้องเธอ เขาหัวเราะเบา ๆ “ทำไมถึงมียุงอยู่บนที่สูงขนาดนี้ล่ะ?”

เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังโกหก

หยิง เสี่ยวเซียวหัวเราะแห้ง ๆ "บางทียุงตัวนั้นอาจหลงทาง"

“ให้ตายเถอะ คำตอบนี้น่าขำมาก ยุงหลงทางเหรอ” ลู เซียวเหยายิ้มและเปลี่ยนเรื่อง “ยังจำเรื่องเมื่อคืนได้ไหม”

"แค่นิดหน่อย" เธอกำลังพูดความจริง เธอจำได้แค่ตอนที่พวกเขาดื่มด้วยกันเท่านั้น

เขาเห็นเธอดูงุนงงเล็กน้อย ลู เซียวเหยาจึงเลิกคิ้วขึ้น เขาถามอย่างสงสัย “แล้วเธอจำได้ไหมว่าหลังจากเมาแล้วเธอทำตัวบ้า ๆ บอ ๆ แค่ไหน เธอบังคับให้ฉันจูบเธอด้วยนะ”