"อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด"
ทัง โรลชูวใส่โฟลเดอร์กลับเข้าไปในกระเป๋าของเธอ คำพูดเหล่านี้แวบเข้ามาในความคิดของเธอ
เธอเม้มริมฝีปากและมองขึ้นไปที่ เฟิง เฟิงด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “ผู้กำกับเฟิง อยากขออะไรพูดมาได้เลยค่ะ”
เฟิง เฟิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “จริงสิ มีคนอยากแนะนำให้รู้จักนะครับ”
ทัง โรลชูวเลิกคิ้วขึ้น “คุณหมายถึง กู โรลโรลที่อยู่กับคุณที่นี่?”
เฟิง เฟิงยิ้มอย่างเขินอาย “รองผู้จัดการทัง ฉลาดจริง ๆ คุณสามารถอ่านใจผมได้”
ทัง โรลชูวยิ้มแล้วรีบหุบรอยยิ้มนั้นอย่างรวดเร็ว แสดงสีหน้าจริงจัง เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าวเล็กน้อย “ฉันขอโทษผู้กำกับเฟิงด้วย เราเลือกนักแสดงแล้ว เราไม่สามารถเปลี่ยนพวกเขาแบบนั้นได้ มันไม่ยุติธรรมกับนักแสดงที่เราเลือกไปแล้ว”
"ผมรู้ครับ" เฟิงเฟิงพยักหน้าแล้วพูดว่า "นักแสดงนำ และนักแสดงสมทบได้รับการคัดเลือกแล้ว พวกเขาเหมาะสมกับบทบาทของพวกเขาดี ผมรู้ว่าเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงพวกเขาได้ในนาทีสุดท้าย"
“แล้วคุณต้องการอะไร” ในเมื่อเขาเข้าใจแล้ว ทำไมเขาถึงยังแนะนำ กู โรลโรล? เธอไม่เข้าใจเขา
“ผมแค่ต้องการที่ให้เธอในหนังเรื่องนี้ แม้ว่ามันจะเป็นแค่ฉากเดียวก็ตาม”
“แค่ฉากเดียวเหรอ คำขอของเขาง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?”
ดูเหมือนว่า เฟิง เฟิงต้องการช่วย กู โรลโรล จริงๆ
ทัง โรลชูวมองไปที่ กู โรลโรลและเริ่มหัวเราะ “เธอถามฉันเองก็ได้ เธอไม่จำเป็นต้องให้ผู้กำกับเฟิงทำตามคำขอของเธอ”
ความอาฆาตพยาบาทชั่ววูบแวบผ่านดวงตาของ กู โรลโรล แต่ใบหน้าของเธอกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เธอรู้สึกผิด ในขณะที่เธอพูดว่า "โรลชูว ฉันอยากจะขอด้วยตัวเองจริง ๆ แต่กลัวว่าพวกเขาจะบอกว่าฉันเข้ามาแสดงได้เพราะความสัมพันธ์ของเรา นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันขอให้ผู้กำกับเฟิงขอเรื่องนี้แทนฉัน อย่าโกรธพี่เลยนะ”
"พี่สาว?" ทัง โรลชูวหัวเราะเยาะและพูดว่า “ฉันขอโทษ ฉันไม่มีพี่สาว”
กู โรลโรลเหลือบมอง เฟิง เฟิงแล้วพูดอย่างกังวลกับเธอว่า "โรลชูว ฉันรู้ว่าเธอโกรธฉัน ครั้งต่อไปฉันจะไม่ขอให้คนอื่นช่วยอีก ฉันจะไปหาเธอก่อน"
“เธอแสดงต่อหน้าผู้กำกับเฟิง โดยแสร้งทำเป็นพี่สาวผู้ซื่อสัตย์”
“ไร้สาระสิ้นดี!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม