เธอเห็นได้ชัดว่าผู้ชายไม่ค่อยชอบผู้หญิงเท่าไหร่ แต่เขาก็ไม่ได้หลบเมื่อเธอเข้าไปพูดใกล้ ๆ หูของเขา
การได้มาเห็นอะไรแบบนี้มันบีบหัวใจเธอเหลือเกิน ทำให้เธออารมณ์เสียจริง ๆ
ทันใดนั้นเสียงกริ่งโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น ดังขึ้นในรถที่เงียบ ทำให้เธอหัวใจเต้นแรง เธอกดหูฟังบลูทูธของเธอ
“พี่สะใภ้มาถึงธันเดอร์โบลท์แล้วหรือยัง?” เขาคือ ลู เซียวเหยา
ทัง โรลชูวมองไปที่ชายและหญิงที่ยังคงยืนอยู่ที่ทางเข้าของบริษัทและตอบอย่างนุ่มนวลว่า "ใช่ ฉันอยู่ที่นี่"
“คุณอยู่ที่ไหน ทำไมผมไม่เห็นคุณ”
ลู เซียวเหยาขับรถของเขา ในขณะที่มองหาเธอ
“ฉัน…” ทัง โรลชูวกำลังจะตอบเมื่อเธอเห็น Land Rover จอดอยู่หน้าอาคาร
มันเป็นรถของเซียวเหยา
เธอได้ยินเสียงของเซียวเหยาอีกครั้ง “ผมไม่เห็นคุณ แต่ผมจะไปที่ ซี กาแล็กซี กับพี่ใหญ่ คุณก็มาด้วยกันได้นะ”
มาด้วยก็ได้
ทำไมเขาฟังดูลังเลเล็กน้อย?
“ไม่ ไม่เอาดีกว่า พวกนายไปเถอะ”
น้ำเสียงของ ทัง โรลชูวเย็นลงเล็กน้อย แม้ว่า ลู เซียวเหยาจะไม่ได้สังเกต เขาพูดว่า "จะไม่ไปได้อย่างไร รู้เหรอว่าพ่อเขานัดเจอใคร ไม่มาไม่ได้แล้วนะ..."
“เซียวเหยา ฉันมีงานอื่นที่ต้องดูแล ฉันต้องไปเดี๋ยวนี้” ทัง โรลชูววางสายโดยไม่รอให้เขาพูดจบ
“ฮัลโหล พี่สาว...” ลู เซียวเหยามองโทรศัพท์ด้วยแววตาว่างเปล่า ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ เธอก็วางสายเขา
ลู ชินจินขึ้นรถและเห็นเขาจ้องที่โทรศัพท์ของเขา เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามว่า “นายกำลังทำอะไร?”
ลู เซียวเหยาหันไปมองเขา “ผมแค่คุยโทรศัพท์กับพี่สะใภ้ แต่ระหว่างนั้นเธอวางสายผมไปก่อน”
“บางทีมันอาจจะเป็นเรื่องด่วนก็ได้” ลู ชินจินรู้จัก ทัง โรลชูวเป็นอย่างดี และเขารู้ว่าเธอจะไม่เพียงแค่วางสายกับใครสักคนโดยไม่มีเหตุผล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม