“ไม่มีความจริงใจเหรอ?” เซิน โมเฟยเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย “เธอกำลังบอกเป็นนัย ๆ ผมควรขอเธอแต่งงานด้วยตัวเองรึป่าวนะ”
“โมเฟย นายเข้าใจที่อันยีพูดไหม?” ทัง โรลชูวดึงเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลง มองเขาด้วยรอยยิ้มจาง ๆ
เซิน โมเฟยเลิกคิ้ว “ผมสงสัยว่า ผมเข้าใจอะไร เธอผิดไปหรือเปล่า?”
“ไม่นะ เธอก็หมายความอย่างที่พูดนั้นแหละ” หยิง เสี่ยวเซียวนั่งลงเช่นกัน และเธอก็พูดต่อ “เพราะว่าเธอหมายความแบบนั้นจริง ๆ นายก็ต้องเตรียมตัวให้พร้อม”
เซิน โมเฟยได้แค่ยิ้ม และไม่พูดอะไรต่ออีก
หยิง เสี่ยวเซียว และ ทัง โรลชูวจ้องตากัน และไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ต่อ
พวกเธอรู้ดีว่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างอันยีกับโมเฟย มีบางอย่างที่ต้องแก้ไขให้มันถูกต้องซะก่อน
นั่นคือ คู่หมั้นของโมเฟย
หากไม่รีบแก้ไขมัน มันคงเป็นไปได้ยากที่พวกเขาจะแต่งงานกันได้!
แม้ว่าในตอนแรก ลุงซองจะรับไม่ได้ว่าลูกสาวของเขามีแฟนอีกแล้ว หลังจากดื่มไวน์สองสามแก้วกับเซิน โมเฟย ที่โต๊ะอาหาร เขาก็ไม่ได้เกลียดชังลูกเขยในอนาคตมากนัก และพวกเขาคุยกันได้อย่างสบายใจ
“ฮัน อี๋เฉิน นายนับวันนับทำตัวทุเรศขึ้นเรื่อย ๆ พวกเราดีกับเขามาก แต่เขาทำเรื่องหน้าด้าน ๆ แบบนี้ พูดอีกก็ถูกอีก”
ขณะที่เขาพูด เขาหยิบแก้วไวน์จากโต๊ะแล้วดื่ม
เมื่อรู้ว่าเขาต้องการระบายความโกรธตอนนี้เดี๋ยวนี้ จึงไม่มีใครหยุดเขาได้
“งั้น โมเฟย…” เขาวางแก้วลงบนโต๊ะอย่างหนัก และหันไปมองเซิน โมเฟย “นายคือ โมเฟยใช่ไหม?”
“ใช่ครับ ผมเองครับลุง” เซิน โมเฟยเติมไวน์ลงในถ้วยของเขา พร้อมกับยิ้มอย่างสุภาพ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม