คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 632

"เขา มองแล้วมองอีก!" ทัง โรลชูวหยิบเมาส์จากมือของเขาแล้วลากเคอร์เซอร์ไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ เมื่อเธอไปถึงจุดหนึ่ง เธอดึงมันกลับมาเล็กน้อยแล้วพูดว่า “นายไม่คิดว่า สองภาพนี้มันดูขัดขัดหรอ ทำไมมันถึงรู้สึกเหมือนถูกตัดต่อ และประกอบกลับเข้าด้วยกัน?”

ลู เซียวเหยา มองไปที่มันอย่างจริงจังและพยักหน้า “จริงสิ ถ้าวิดีโอนี้ถูกตัดต่อและรวมเข้าด้วยกันอีกครั้ง มันจะพิสูจน์ได้ว่ามีคนทำบางอย่างกับมัน และส่วนที่สำคัญที่สุดของวิดีโอนั้นถูกลบไปแล้ว เราก็แค่มองไม่เห็น มันเท่านั้นเอง”

ทัง โรลชูวมองไปที่ลุงจ้าว ในวิดีโออย่างตั้งใจ ขณะที่เขาเดินไปรอบ ๆ ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็สว่างขึ้น เธอชี้ไปที่ลุงจ้าวและอุทาน "นี่ไม่ใช่ลุงจ้าว!"

"นั่นไม่ใช่ลุงจ้าวงั้นเหรอ?" ลู เซียวเหยาตกใจมาก

“ฉันแน่ใจมากว่าไม่ใช่เขา ลุงจ้าวได้รับบาดเจ็บที่ขาเมื่อตอนที่เขายังเด็ก ขาเขาจึงกะเผลกขาเล็กน้อยเมื่อเดิน แต่คนนี้ในวิดีโอเขาเดินได้ปกติดี ไม่เหมือนกับลุงจ้าว!”

ลุงจ้าว เริ่มทำงานที่ครอบครัวทัง เมื่อ ทัง โรลชูวยังเป็นเด็ก ดังนั้นเธอจึงรู้ลักษณะของลุงจ้าวมากกว่าใคร ๆ

ลู เซียวเหยาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า "พี่สะใภ้ พี่ย้อนกลับไปดูที่ภาพตอนอยู่ในลานบ้านอีกครั้งได้ไหม?"

ถ้าเขาไม่บอก เธอคงลืมไปว่ามีกล้องวงจรปิดที่ลานบ้านอีกตัว

วิดีโอที่พวกเขาลืมดู ทำให้พวกเขาเจอหลักฐานชิ้นสำคัญ

ในเวลาของคลิปที่หายไป ชายร่างสูงเดินออกจากบ้าน และดูเหมือนจะถืออะไรบางอย่าง ภาพเบลอเล็กน้อยและแสงก็สลัว ๆ พวกเขาไม่สามารถเห็นได้ชัดเจนว่าคน ๆ นี้เป็นใครหรือกำลังแบกอะไรอยู่

เธอมองดูมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ยังไม่สามารถอธิบายอะไรได้ชัดเจน

“พี่สะใภ้...” ลู เซียวเหยาหันไปมองที่ทัง โรลชูว

ทัง โรลชูวเลื่อนสายตาจากวิดีโอไปที่ใบหน้าของเขา “บอกฉันที ว่านายคิดว่าไง?”

“เรามาลองเดากันดูดีกว่าว่าชายคนนั้นกำลังอุ้มลุงจ้าวใช่ไหม และทำการสืบต่อจากที่นั่นอีกที คุณคิดว่าไง?”

ทัง โรลชูว คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า "โอเค ไปทำกัน"