คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 675

"ขอแค่เธอตอบตกลง เธอสามารถอยู่กับชินจินได้โดยไม่มีใครเข้าไปแยกเธอกับเขาไปได้ แม้กระทั่งพ่อของชินจิน นอกจากนี้เซียวเหยาก็จะเป็นอิสระจากพ่อของเขาเหมือนกัน แบบนี้มันเป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอ? "

หลิน เสวียจีพูดเสริม ก่อนที่จะมองทัง โรลชูว ด้วยสายตาที่เต็มไปความมั่นใจ

ดูเหมือนว่าเธอจะมั่นใจมากว่า ทัง โรลชูวจะเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะนี้ แต่ปากของ ทัง โรลชูวก็ขดยิ้มอขณะที่เธอตอบว่า "ขอโทษนะคะคุณป้า แต่ฉันไม่เห็นด้วย"

หลิน เสวียจีถามออกไปอย่างกังวลใจ "ทำไม เธอจะไปจากชินจิน และดูพ่อของชินจินจัดการกับ เซียวเหยา อย่างนั้นเหรอ?"

ทัง โรลชูวหัวเราะ “ไม่ต้องห่วงนะคะคุณป้า ฉันจะไม่ไปจากชินจิน และชินจินคงจะไม่ยอมให้เซียวเหยาได้รับบาดอันตรายแน่นอน”

เมื่อมองหญิงสาวที่ยิ้มตรงหน้าเธอ ความมั่นใจของเธอทำให้ หลิน เสวียจีรู้สึกหงุดหงิด เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วถามออกไปอีกครั้ง “เธอไม่อยากทำจริง ๆ เหรอ?”

ถ้าหล่อนไม่เต็มใจที่จะฟังเธอจริง ๆ เธอจะต้องคิดหาวิธีอื่น

“ฉันไม่เต็มใจ ฉันเป็นแค่ภรรยาของชินจิน ฉันไม่ต้องการเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลลู และฉันก็ไม่ควรทำแบบนั้น คุณป้าคะ คุณไม่จำเป็นต้องมาโน้มน้าวฉันค่ะ”

เมื่อได้ยินคำตอบของเธอ หลิน เสวียจีก็เข้าใจว่าเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ รู้แผนการของเธอแล้ว

เธอหัวเราะคิกคัก “ฉันคิดผิดไปสินะ”

ทัง โรลชูวยิ้มแต่ไม่ตอบอะไรออกไป

“เมื่อเป็นแบบนี้ เราก็คงไม่จำเป็นต้องคุยอะไรกันอีก”

หลังจากจบประโยคนี้ หลิน เสวียจีก็ยืนขึ้น และเดินจากไป

หลังจากจิบกาแฟบนโต๊ะแล้ว ทัง โรลชูวก็หรี่ตาลง “หึ กาแฟแก้วนี้ก็ไม่เลวนะ”

...

ขณะที่เธอกำลังรับประทานอาหารเย็นกับลู ชินจิน, ทัง โรลชูวก็พูดเรื่องที่ หลิน เสวียจีมาพบกับเธอ ลู ชินจินขมวดคิ้วและพูดว่า "ทำไมคุณไม่บอกผมล่ะ?"

ทัง โรลชูวอึ้ง “ฉันก็กำลังบอกคุณอยู่นี่ไง”