คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 68

“ใช่แล้ว จะมีอะไรอีกล่ะ?”

กู โรลโรล ใช้มือปิดหน้าของเธอเพื่อร้องไห้ “แม่ หนูแค่อยากมีความสุขทำไมมันยากจัง”

"โรลโรล อย่าร้องไห้แม่จะจัดการกับยินเฟงให้เอง"

เซา เสี่ยวหวัน โกรธมากและกำลังจะโทรหา จี ยินเฟงทันที

อย่างไรก็ตามกู โรลโรลดึงเธอออกไปในขณะที่ร้องไห้อย่างน่าสังเวช "แม่ไม่มีประโยชน์หรอก หนูไม่มีอะไรเพราะงั้นพวกเขาจะไม่สนใจหนู เข้าใจไหมหนูต้องการหุ้นเพียง 20% ตราบเท่าที่หนูได้รับหุ้นเหล่านั้น ตระกูลจีจะคิดทบทวนเรื่องนั้นและจัดลำดับความสำคัญให้หนูเอง แม่เข้าใจไหม?"

"แม่เข้าใจแล้ว แม่เข้าใจอย่าร้องไห้ที่รัก แม่จะหาทางแก้ให้ลูก แต่ตอนนี้ไปพักผ่อนบนเตียงก่อน แม่จะขอให้ยินเฟงมา จากนั้นแม่จะโน้มน้าวให้คุณพ่อของลูกโอนหุ้น 20% ให้กับลูก"

เซา เสี่ยวหวัน ปลอบกู โรลโรลอย่างรวดเร็วขณะที่เธอโทรหา จี ยินเฟง

ในการสนทนาทางโทรศัพท์ เซา เสี่ยวหวัน ได้สร้างเรื่องที่น่าทึ่งขึ้นขณะที่เธอร้องไห้ออกมาดัง ๆ "ยินเฟงคุณอยู่ที่ไหน? มาที่นี้เลย ตอนนี้! โรลโรล บอกว่าเธอต้องการที่จะทำแท้ง! เกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณสองคนทำไมจู่ ๆ เธอถึงมีความคิดแบบนี้ คุณสองคนกำลังออกเดทกันอย่างมีความสุขไม่ใช่เหรอ?"

"อะไรนะ?"

จี ยินเฟงตื่นตระหนกทันที "ให้เธออยู่ที่บ้านรอผมก่อน ผมกำลังจะไปเดี๋ยวนี้"

หลังจากที่เธอวางสาย เซา เสี่ยวหวัน ก็บอกให้กู โรลโรล ทำตัวสบาย ๆ จากนั้นตามสัญญาของเธอกับ กู โรลโรล เธอจึงเข้าไปที่ห้องหนังสือ

ในเวลานี้ ทัง ซอง กำลังดูเอกสารในห้องหนังสือ เขาตอบกลับเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู

เซา เสี่ยวหวัน เข้ามาพร้อมกับถ้วยชาโสม เมื่อทัง ซองเห็นเธอ เขาก็ถามอย่างเรียบง่าย "ในที่สุดโรลโรล ก็สงบลงแล้วใช่ไหม?"

"ใช่ เธอสร้างความวุ่นวายมาได้ระยะหนึ่งแล้ว"

หลังจากวางชาโสมลงบนโต๊ะแล้วเซา เสี่ยวหวันก็เดินไปข้างหลัง ทัง ซอง เพื่อนวดให้เขา

ทัง ซอง ไม่ได้ตอบสนองต่อมันมากนัก “เธอโตเป็นผู้ใหญ่แล้วบอกเธอว่าอย่าเอาแต่ใจอีกต่อไป ในฐานะคนจากตระกูลทัง เธอไม่ควรทำตัวไร้ยางอายเช่นนี้”

"เธอถูกดูถูกโดยตระกูลจี ที่ร่ำรวย เพราะงั้นพวกเขาจึงดูถูกถึงการเลี้ยงดูของโรลโรล และมักจะเป็นความจริงต่อเธอเสมอ คุณคะ คุณรู้ว่า โรลโรล ไม่เคยมีพ่อตั้งแต่ยังเด็ก และเธอก็ปฏิบัติกับคุณเหมือนพ่อที่แท้จริง คุณเคยสัญญาไว้ว่าจะให้หุ้นกับโรลโรล 20% ของหุ้นของคุณเป็นสินสอดทองหมั้นเมื่อเธอแต่งงาน

"ตอนนี้โรลโรล ถือได้ว่าแต่งงานแล้ว เมื่อพิจารณาว่าฉันได้เสียสละอย่างมากเพื่อตระกูลทังมาตลอดหลายปีที่ผ่านมาโดยไม่บ่น คุณสามารถโอนหุ้นให้เธอได้หรือไม่?เพราะงั้นเธอจะสามารถเชิดหน้าชูตาได้ในตระกลูจี นี่เป็นสิ่งเดียวที่แม่อย่างฉันจะทำให้เธอได้”

เซา เสี่ยวหวัน เริ่มโน้มน้าว ทัง ซอง เบา ๆ โดยแสดงภาพลักษณ์ของเธอในฐานะแม่ที่ห่วงใยลูก

คำขอของเธอถูกปฏิเสธโดย ทัง ซอง เหมือนเช่นเคย "ผมเคยบอกคุณแล้วว่าจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป ผมจะให้ โรลโรลในสิ่งที่ผมสัญญากับเธอตามที่พูดใว้ เมื่อถึงเวลา และผมไม่สามารถแตะต้องหุ้นก่อนหน้านั้นได้นอกจากนี้หุ้นใหญ่ใน ทัง กรุ๊ป คือมรดกของโรลชูวในขณะที่แม่ของเธอทิ้งหุ้นเหล่านั้นไว้เมื่อเธอเสียชีวิตแม้แต่ 20% ที่ผมสัญญากับโรลโรล ก็ต้องได้รับการยินยอมจากโรลชูวด้วย..."

ทัง ซองหยุดชั่วคราวในขณะที่เขาพูดจนถึงจุดนั้น จากนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่เซา เสี่ยวหวัน "เพราะว่าตอนนี้มีความบาดหมางระหว่าง โรลชูว และโรลโรล ในตอนนี้ผมเชื่อว่า โรลชูว จะไม่เห็นด้วยกับเรื่องนั้นแน่นอน"

"คุณคะ โรลชูวเป็นลูกสาวของคุณ คุณมีอำนาจที่จะโอนหุ้นของเธอได้ ไม่จำเป็นต้องให้เธอเห็นด้วยใช่ไหม?"

เซา เสี่ยวหวัน ขมวดคิ้วขณะที่เธอพูดต่อ

เธอรู้ว่า ทัง โรลชูว เกลียดพวกเธอมากแค่ไหน เธอจึงรู้ว่ามันเป็นคำขอที่เป็นไปไม่ได้