คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 71

"ที่รัก ความสามารถของคุณพิสูจน์ได้โดยการมองหาปัญหาของภาพยนตร์ และเปลี่ยนมันให้ดีขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ คุณไม่อยากทำงานใน ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป จริง ๆ เหรอ?"

ทัง โรลชูว กระพริบตาของเธอ "คุณพยายามจะเชิญฉันไปให้ได้ใช่ไหม?"

"ถูกต้อง ผมรู้สึกว่าไม่ควรยอมปล่อยคนที่มีศักยภาพที่ดีแบบนี้ไป"

ลู ชินจิน อธิบายอย่างเคร่งขรึมก่อนเสริมว่า "แน่นอนว่าผมก็ดีใจด้วยที่จะได้เจอคุณทุกวันในที่ทำงาน"

ทัง โรลชูว อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา "ไม่เป็นไรค่ะ พนักงานในบริษัทของคุณคงจะฆ่าฉัน เมื่อพวกเขาเห็นฉันเข้ามาในห้องทำงานของคุณทุกวัน"

ขณะที่เธอคุยกับ ลู ชินจิน อย่างเป็นกันเองจนถึงเที่ยง ลู เซี่ยวเหยา ก็กลับมา เขายิ้มให้ทัง โรลชูว และพูดว่า "พี่สะใภ้ ผลตัดสินออกมาแล้ว ทีมจัดอันดับบอกว่าคุ้มค่าที่จะลงทุน"

“จริงเหรอ? งั้นฉันกลับไปส่งงานได้เลยไหม?” ทัง โรลชูว ถามอย่างไม่แน่ใจ

ลู เซี่ยวเหยา โบกมือและตอบว่า "กลับไปเลยสิ คุณจะพบความจริงเมื่อหนังเข้าโรงภาพยนตร์นอกจากนี้คุณต้องมีความเชื่อในสัญชาตญาณการลงทุนของพี่ใหญ่ มันคงเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเท่าไหร่ ที่ทุกสิ่งที่เขาเห็นด้วยจะได้รับความนิยมในที่สุด"

ลู ชินจิน เหล่ตามองขณะที่เธอมองไปที่ ลู เซี่ยวเหยา อย่างสงสัย “พูดประโยคสุดท้ายอีกครั้งได้ไหม?”

ลู เซี่ยวเหยา รู้สึกหวาดกลัว “ฉันหมายความว่าพี่ใหญ่ตัดสินใจได้อย่างยอดเยี่ยมและมีความตั้งใจที่ดีในการลงทุน”

“กลัวเหมือนหนูเจอแมวเลยนะ”

เมื่อเห็นว่า ลู เซี่ยวเหยา ทำตัวเหมือนหนูที่เพิ่งเห็นแมว ทัง โรลชูว ก็เยาะเย้ยเขาก่อนที่จะมองไปที่เวลา

ตอนนั้นเป็นเวลาเที่ยงวันแล้ว ทัง โรลชูว รู้สึกมีความสุข ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นยืนและประกาศว่า "วันนี้ฉันจะเลี้ยงทุกคนเอง เพราะพวกคุณช่วยให้ฉันรอดพ้นจากความทรมานของโครงการโง่ ๆ นี้ที่ทำให้สมองของฉันใช้งานมากเกินไป ฉันต้องกินให้มากขึ้นเพื่อช่วยเรียกพลังของฉันกลับคืนมา”

ทั้งสามออกไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันก่อนที่ ลู ชินจิน จะส่งทัง โรลชูว กลับไปที่บริษัทของเธอ

หลังจากกลับมา ทัง โรลชูว ได้เข้าไปในห้องของผู้จัดการทันที ในขณะที่เธอประกาศกับ หลี น่า ว่าธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป ยินดีที่จะลงทุนตอนนี้ บริษัท จำเป็นต้องส่งทีมงานมืออาชีพเพื่อลงนามในสัญญา

หลี น่า ประหลาดใจ “คนที่อยู่ใน ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป พูดอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ?”

"ใช่ ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการอนุมัติจากกลุ่มจัดอันดับมืออาชีพของ ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป ฉันให้คุณลู ได้ดูด้วย ดังนั้นตอนนี้ต้องมีขั้นตอนตามสัญญาเท่านั้น"

หลังจากเงียบไปนาน หลี น่า ก็พูดอย่างไม่น่าเชื่อว่า "เสี่ยวทัง ความสามารถของคุณทำให้ฉันประทับใจอีกครั้ง"

เธอรู้เสมอว่า ทัง โรลชูว มีความสามารถที่ดี อย่างไรก็ตามเธอไม่เคยคาดหวังมาก่อนว่าเธอจะสามารถร่วมมือกับ ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป ได้จริง ๆ

ทัง โรลชูว เป็นสมบัติล้ำค่าของบริษัทไปแล้ว!

ทัง โรลชูว ไม่ค่อยสนใจกับคำชมของ หลี น่า "คุณก็ชมมากเกินไปคุณผู้จัดการฉันแค่ทำสิ่งที่ควรทำ"

"อืม คุณออกไปได้แล้ว ฉันจะให้คนของฉันจัดการกับเรื่องนี้ต่อไป"

“ได้เลยค่ะ”

หลังจากกลับจากห้องทำงาน ทัง โรลชูว ก็ไปที่โต๊ะทำงานของเธอ ซอง อันยี เดินเข้ามาหาเธอและถามว่า "เสร็จแล้วเหรอ?"

ทัง โรลชูว ยกริมฝีปากขึ้นอย่างเห็นด้วย "ใช่ ตัดสินแล้ว"

"น่าประทับใจมาก เฮ้ ฉันอยากเห็นว่าตอนนี้ ลู เส้าหลิน จะกลั่นแกล้งแกยังไงอีก!"

ตอนนี้ ลู เส้าหลิน ระวังการกลั่นแกล้ง ทัง โรลชูว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเธอจะประสบความสำเร็จในการร่วมมือกับ ธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป

ด้วยเหตุนี้ความสามารถของ ทัง โรลชูว จึงได้รับการยอมรับในบริษัท และตอนนี้เธอเป็นภัยคุกคามอย่างรุนแรงต่อสถานะของเธอ

ลู เส้าหลิน รู้สึกเสียใจอย่างมาก

เธอไม่ควรวางแผนให้ ทัง โรลชูว เข้ามาแทนที่เธอในการรวมตัวกันครั้งนั้น และไม่ควรปล่อยให้เธอมีอิทธิพลมากขึ้น

หากเธอเป็นผู้รับผิดชอบงานนี้บางทีเธออาจจะเรียกร้องผลประโยชน์จากงานนี้ได้ในวันนี้

ทัง โรลชูว ไม่รู้ความคิดของ ลู เส้าหลิน เพราะฉะนั้นเธอจะพบว่าพวกเขาเป็นแค่ตัวตลก

ท้ายที่สุด ทุกคนไม่สามารถพูดคุยกับ ลู ชินจิน ได้โดยตรง

อย่างไรก็ตามการที่ ลู ชินจิน เห็นด้วยกับโครงการนี้ ทำให้ กู โรลโรล โกรธ เธอบ่นว่า "ลู เส้าหลิน นี่เป็นวิธีที่คุณทำงานให้ฉันหลังจากได้รับผลประโยชน์มากมายงั้นเหรอ? มันไม่น่าผิดหวังไปหน่อยเหรอ?"

"โรลโรล อย่าโกรธ ไม่ใช่ว่าฉันไม่ต้องการจัดการกับ ทัง โรลชูว เธอเป็นสมบัติที่มีค่าของบริษัทไปแล้วในตอนนี้ เพราะงั้นฉันจึงไม่สามารถกลั่นแกล้งเธอได้อย่างออกหน้าออกตา รอเวลาผ่านไปสักพัก วิธีที่จะทำให้ชีวิตของเธอยากลำบากมีอีกเยอะ”

ลู เส้าหลิน อธิบายสถานการณ์ขณะที่เธอปลอบประโลมความรู้สึกของเธอ

"อืม ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น ฉันอยากจะบอกคุณนะเส้าหลิน ทัง โรลชูว เป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของฉัน ถ้าคุณไม่สามารถจัดการกับเธอได้ ฉันจะหยุดให้ความช่วยเหลือทุกอย่าง ๆ กับคุณเช่นกัน และรวมถึงโอกาสแต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวยอีก"

กู โรลโรล ข่มขู่ ลู เส้าหลิน ด้วยเสียงที่เย็นชาขณะที่เธอเตือนเธอ

ดวงตาของ ลู เส้าหลิน หลี่ลงเล็กน้อย

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอใช้ กู โรลโรล เป็นสะพานก้าวไปสู่ความสำเร็จ เธอก็คงไม่ต้องการรับความอัปยศอดสูเช่นนี้ อย่างไรก็ตามเธอต้องยอมและอดทนแม้ว่า กู โรลโรล จะดูถูกอย่างเห็นได้ชัดขนาดนี้ เพราะเธอต้องการความช่วยเหลือจากเธอ

ลู เส้าหลิน หายใจเข้าลึก ๆ และยิ้ม "ไม่ต้องกังวลโรลโรล ฉันจะทำสิ่งที่ฉันสัญญากับคุณ แต่อย่าเพิ่งรีบร้อน ฉันจำได้ว่าคุณบอกฉันว่าการเฉลิมฉลองวันเกิดครบรอบห้าสิบปีของพ่อเลี้ยงของคุณกำลังจะมาถึงในไม่ช้า ทัง โรลชูว ต้องกลับมาอย่างแน่นอนใช่ไหม? บางทีคุณอาจคิดวิธีจัดการกับเธอได้ในตอนนั้น”

"เธอมีความคิดอะไรบ้างล่ะ?"

น้ำเสียงของ กู โรลโรล สงบลงมาก

ลู เส้าหลิน ยิ้มอย่างร้ายกาจ “ฉันมีแล้วกัน...”