คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 717

อะไรนะ? ไม่ทีทางออกแล้วเหรอ?

เซา เสี่ยวหวันไปเคยตระหนักถึงเรื่องนี้มาก่อน เธอแค่อยากกำจัด ทัง โรลชูวออกไปให้พ้นทาง ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม

ดังนั้นเธอจึงเลือกเมินเฉยต่อคำพูดของลูกสาว แล้วกดมีดชิดลำคอบางมากกว่าเดิม พร้อมบังคับให้โรลชูวเดินออกมาจากห้องพักพร้อมตน

ใบหน้าของโรลโรลซีดเผือด ขาเรียวรีบวิ่งตามคนทั้งสองออกไปทันที แต่ในขณะที่กำลังจะคว้ามือของโรลชูวไว้ได้ เสียงตวาดของแท่ก็ทำเธอชะงัก “อย่าตามมา! ออกไปซะ!”

ร่างทั้งร่างของเธอนิ่งค้างได้แต่มองแม่ลากทัง โรวชูวเข้าลิฟต์ไป

กว่าจะได้สติวิ่งตาม ประตูลิฟต์ก็ปิดกระแทกหน้าเลื่อนไปชั้นอื่นเสียแล้ว

เมื่อเทียบกับ กู โรลโรลที่วิตกจนแทบบ้า ทัง โรลชูวที่โดนมีดจ่อคอนั้นนิ่งขรึมกว่าเยอะ และพอเห็นเสี่ยวหวันกดปุ่มเลือกชั้นบนสุดก็ทำให้เธอขมวดคิ้วหน่อย ๆ สายตาก้มมองมือของหญิงวัยกลางคนพลางคิดว่า แค่ใช้ศอกกระทุ้งเธอก็สามารถหลุดออกจากการกังขังนี้ได้ แต่โรลชูวก็ยอมเล่นตามน้ำไป โดยที่ไม่รู้ว่าจะโดนทำร้ายจากมีดคมเมื่อไหร่เช่นกัน

เพื่อปกป้องตัวเองจากอารมณ์ที่คาดเดาไม่ได้ของเสี่ยวหวัน โรลชูวจึงได้แต่ยืนนิ่งไม่ขัดขืน และมีบ้างที่เอ่ยเชิงแนะนำด้วยโทนเสียงที่อ่อนลง “เซา เสี่ยวหวัน ทำแบบนี้ยิ่งจะทำให้ กู โรลโรลเป็นกังวลนะ เรามาลองคุยกันไหม? ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย?”

“คุยเหรอ?” เสี่ยวหวันกัดฟันกรอด “เห็นอยู่ว่าแกอยากเอาฉันเข้าคุก ทำไมจะต้องมานั่งคุยอีก? มันสายไปแล้วล่ะ สายไปแล้ว!”

เสียง ‘ติ้ง’ ของลิฟต์ดังขึ้น บ่งบอกว่าทั้งคู่มาถึงชั้นบนแล้ว

ประตูเหล็กเปิดออก เผยให้เห็นขั้นบันไดนำไปสู่ดาดฟ้าข้างบน

เสี่ยวหวันผลักโรลชูลออกจากลิฟต์แล้วเดินตามไปทีละก้าว