คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 75

"จี ยินเฟง คุณกำลังทำอะไร?"

ทัง โรลชูวรู้สึกหวาดกลัวกับการแสดงออกของเขาและพยายามดิ้นหนีอย่างมาก

จี ยินเฟง จ้องมองเธอด้วยใบหน้าที่บิดเบี้ยวทำให้เขาดูน่ากลัวอย่างมาก "ทัง โรลชูว ผมจะไม่ยอมให้คุณอยู่กับผู้ชายคนอื่น"

ทัง โรลชูว โกรธเช่นกัน ในขณะที่เธอใช้กำลังทั้งหมดเพื่อหลบหนีจากแรงของจี ยินเฟง ในขณะเดียวกันเธอก็ตบเขา "จี ยินเฟง คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? ออกไป ฉันไม่อยากเจอคุณ"

รอยฝ่ามือที่ชัดเจนปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ จี ยินเฟง ความเจ็บปวดที่เร่าร้อนนั้นทำให้เขาสะดุ้ง

เขาอ้าปากพูดอะไรบางอย่าง แต่ ทัง โรลชูว ยังคงพูดต่อก่อนที่เขาจะเปิดปาก “จี ยินเฟง ฉันตาบอดที่เคยรักคุณในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ความรักของคุณไม่มีความหมายและไร้ค่ามากจนทำให้ฉันรังเกียจคุณได้ถึงขนาดนี้”

หลังจากที่เธอต่อว่าเขาเสร็จ ทัง โรลชูว ก็ผลักเขาออกไปและเดินออกจากห้องไป

เมื่อเธอปิดประตู ทัง โรลชูว ก็เริ่มสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ความกลัวแสดงออกมาทั่วดวงตาของเธอ

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอได้ตบ จี ยินเฟง อย่างหนักในตอนนี้ผู้ชายคนนั้นคงจะทำสิ่งที่ไม่ดีกับเธอไปแล้ว

เมื่อคิดย้อนกลับไป ทัง โรลชูว รู้สึกกลัวอย่างมาก ในขณะนั้นเธอต้องการเจอ ลู ชินจิน ที่สุด

ทัง โรลชูว หยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาเพื่อโทรหา ลู ชินจิน จากนั้นเธอก็พูดกับเขาว่า "ชินจิน ฉันอยากเจอคุณ"

ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ลู ชินจิน เงียบไปสองวินาที ก่อนที่จะปลอบเธอ "ผมจะไปถึงเร็ว ๆ นี้รอก่อนนะ"

เมื่อเสียงของเขาทะลุเข้าไปในหูของเธอ ร่างกายที่สั่นเทาของเธอก็สงบลงอย่างน่าอัศจรรย์

"ตกลง ฉันจะรอคุณ"

หลังจากที่เธอวางสาย ทัง โรลชูว ก็ลงมาชั้นล่างเพื่อรอเขา

กลางทางเธอได้พบกับ กู โรลโรล ซึ่งกำลังตามหา จี ยินเฟง เมื่อเห็นเธอ ผู้หญิงคนนั้นก็เข้ามาหาเธอด้วยใบหน้าที่เย็นชาและถามว่า "ทัง โรลชูว เธอเห็นยินเฟงหรือเปล่า?"

"ฉันจะไปรู้ได้ยังไง?"

ทัง โรลชูว ดุด้วยความโกรธโดยไม่สนใจเธอ เธอเดินไปตรงหน้า ทัง ซอง และพูดว่า "พ่อ หนูกลับก่อนนะ"

ทัง ซอง ตกตะลึงขณะที่เขาขมวดคิ้ว “ทำไมถึงกลับเร็วนักล่ะ? ลูกเพิ่งมาได้ไม่นานเอง”

“หนูไม่อยากเห็นคนน่ารำคาญที่นี่ เพราะงั้นหนูขอตัวก่อนดีกว่า หนูกลับมาเพื่อมาร่วมงานฉลองวันเกิดของพ่อ ไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ต่อไปนี่อีกแล้ว..."

ขณะที่เธอพูด ทัง โรลชูว มอบของขวัญวันเกิดที่เตรียมไว้ให้ ทัง ซอง

ทัง ซอง ตกตะลึงขณะที่เขามองเธอด้วยความสับสน

ทัง โรลชูว ไม่สนใจต่อสายตาของเขาขณะที่เธอหันไปมอง

“คุณทัง คุณจะกลับไปตอนนี้เลยเหรอ? คุณต้องการให้ผมไปส่งคุณกลับหรือเปล่า?”