หยิง เสี่ยวเซียววิ่งออกจากออฟฟิศทั้งน้ำตา จนพนักงานด้านนอกที่รู้จักเธอ ต่างพากันเลิกลั่กตกใจเพราะไม่รู้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นด้านใน
ไม่นานข่าวนี้ก็ถึงหูของทัง โรลชูว
เสี่ยวเซียวร้องไห้เหรอ?
คิ้วเรียวขมวดแน่น คนแรกที่เธอนึกถึงคือเซียวเหยา ในหัวเริ่มครุ่นคิดว่าชายหนุ่มทำอะไรไม่ดีใส่เพื่อนตัวเองหรือไม่
นิ้วเรียวกดโทรออกหาเพื่อนรักหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ไม่มีคนรับสาย
จนในที่สุดโรลชูวก็ตัดสินใจขึ้นไปหาลู เซียวเหยาที่ออฟฟิศ เมื่อใจเริ่มกระวนกระวายกลัวหยิง เสี่ยวเซียวเป็นอะไรไป
พอลิฟต์เคลื่อนตัวถึงชั้นทำงานของผู้จัดการสาขา ทันทีที่ประตูเหล็กเปิดออก นัยน์ตากลมก็ต้องเบิกกว้างเมื่อเห็นหญิงสาวอีกคนที่ยื่นรอลิฟต์อยู่ด้านนอกตรงหน้าเธอ
โรลชูวขมวดคิ้วนิด ๆ แล้วเดินออกจากลิฟต์ทั้งที่ยังไม่ละสายตาจากใบหน้าของหล่อน เธอคนนั้นหันมายิ้มทักทายให้ พลางเกินเข้าไปกดปุ่มด้านใน เมื่อประตูปิดลง ภาพตรงหน้าก็ตัดฉับเหลือเพียงประตูเหล็ก
โรลชูวยังคงยืนมองประตูลิฟต์ที่ปิดสนิทพร้อมระดมความคิด
ทางด้านลู เซียวเหยาที่เดินออกมาจากออฟฟิศก็ชักงะไปนิดเมื่อเห็นร่างของคนที่ยืนอยู่หน้าลิฟต์ คิ้วเข้มเลิกสงสัย ก่อนจะก้าวฉับไปหาเธอทันที
“มาทำอะไรที่นี่อ่ะพี่?” เขาถามก่อน
เมื่อได้ยินเสียงของคนที่จะมาพบ ทัง โรลชูวก็หันไปถามทันควัน “ผู้หญิงเมื่อกี้เป็นใครเหรอ?”
ลู เซียวเหยาผงะ ไม่นานก็เข้าใจความคิดของโรลชูว ใบหน้าหล่อยิ้มบางตอบ “เพื่อนน่ะ”
เพื่อนเหรอ? หญิงสาวเลิกคิ้ว “ก่อนหน้านี้ เสี่ยวเซียวมาหานายใช่ไหม?”
“อืม”
“เธอเจอผู้หญิงคนนั้นไหม?”
“อืม”
ทัง โรลชูวหรี่ตามองน้องชายตรงหน้าอย่างเชือดเฉือน “เซียวเหยา อย่าบอกนะว่านายกับยัยนั่นมีอะไรกัน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม