ลู ชินจิน อุ้ม ทัง โรลชูว ขึ้นรถในขณะที่ ลู เซี่ยวเหยา กำลังโมโหให้กับ กู โรลโรล และหลิน หยี
ทัง โรลชูว สูญเสียการควบคุมประสาทสัมผัสของเธออย่างสิ้นเชิง เธอนอนขดตัวในอ้อมกอดของเขา และพยายามสอดมือเข้าไปใต้เสื้อของเขา เธอรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเธอถูกไฟไหม้และเธอต้องการที่จะปลดปล่อยความร้อนที่แผดเผาภายในตัวเธอ
ใบหน้าของ ลู ชินจิน กลายเป็นสีดำด้วยความโกรธ แต่สายตาของเขาไม่สามารถยับยั้งชั่งใจได้ขณะที่เขารู้สึกถึงลมหายใจอุ่น ๆ ที่คอของเขา
เขาหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่เขารู้สึกได้ถึงริมฝีปากที่นุ่มและอบอุ่นของเธอ และสูดกลิ่นหอมของเธอ เขารีบขยับหัวของเธอออกไปอย่างรวดเร็ว กลัวว่าเขาจะปล่อยไปตามใจของเขาและปลอบใจเธอโดยพูดว่า "ไม่ต้องห่วง คุณจะดีขึ้นเร็ว ๆ นี้ ผมจะส่งคุณไปที่โรงพยาบาล!"
ทัง โรลชูว ไม่สามารถรับความร้อนที่แผดเผาภายในตัวเธอได้อีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงดึงเสื้อผ้าของเธอออกโดยไม่รู้ตัว เธอพยายามคลายความร้อนโดยการถอดเสื้อผ้า
ลู ชินจิน หยุดเธออย่างรวดเร็ว ดังนั้นเธอจึงเริ่มดึงเสื้อผ้าของเขาแทน
นี่เป็นภาพที่ ลู เซี่ยวเหยา เห็น เมื่อเขากระโดดกลับเข้าไปในรถ เขารีบย่อตัวไปข้างหลังและถามว่า "พวกพี่ต้องการจองห้องที่โรงแรมไหม?"
ลู ชินจิน หายใจเข้าลึก ๆ และพูดอย่างแหบแห้ง "ขับรถพาเราไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้"
"เอ่อ งั้นเหรอ?" ลู เซี่ยวเหยา หนาวสั่นด้วยความประหลาดใจ เขารีบนั่งที่นั่งคนขับและถามด้วยความสับสน "ทำไมเราต้องไปโรงพยาบาล? พี่เป็นยาที่ดีที่สุดสำหรับเธอแล้วไม่ใช่เหรอ?"
ลู ชินจิน หายใจเข้าลึก ๆ และเสียงทุ้มของเขาก็ตึงด้วยความอดกลั้นขณะที่เขาพูด "ฉันสัญญากับเธอว่าฉันจะไม่แตะต้องเธอจนกว่าเธอจะพร้อม"
เขาทำพลาดไปเมื่อสองวันก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองเสียสติได้อีก
ขากรรไกรของ ลู เซี่ยวเหยา แทบจะหลุดออกในทันที เขาก็พูดไม่ออก เขามองไปที่ ลู ชินจิน ด้วยความไม่น่าเชื่อก่อนที่เขาจะพยักหน้าและพูด “ก็ได้เข้าใจแล้ว นั่งดี ๆ นะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม