ความรักสีคราม นิยาย บท 100

“ฉันแค่คิดว่าคุณไม่พอใจ” วิเวียนตอบอย่างตรงไปตรงมา

“ไม่พอใจอะไร”

เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ไม่พอใจที่ฉันได้รับบาดเจ็บเพราะช่วยฟาเบียน”

วิเวียนจงใจตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา มันคล้ายกับขนนกที่กระพือปีกในหัวใจของเขา

“ใช่ ผมโกรธ” เมื่อได้ฟังว่าเธอยอมรับผิด สายตาของฟินนิคก็จ้องเขม็งก็อบอุ่นขึ้น

วิเวียนไม่คิดว่าฟินนิคจะตรงไปตรงมาขนาดนี้

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยตามท่าทีงุนงงของหญิงสาว “จะไม่ถามหน่อยเหรอว่าทำไมผมถึงโกรธ”

“ฉัน-ฉันรู้นะว่าทำไมคุณถึงโกรธ” วิเวียนพูดตะกุกตะกัก

“ถ้าอย่างนั้นก็บอกให้ผมรู้หน่อย”

“เพราะฉันเป็นภรรยาของคุณ” วิเวียนกระพริบตา “ฉันไม่คิดว่าจะมีผู้ชายคนไหนสามารถทนกับความจริงที่ว่าภรรยาของเขาได้รับบาดเจ็บเพราะแฟนเก่า...”

ความสลัวในสายตาของฟินนิคนั้นไม่สามารถเห็นได้หากไม่ได้มองด้วยสายตาที่เพ่งพินิจ เขาไม่รู้ว่าจะรู้สึกโกรธหรือทำอย่างไรกับคำตอบของเธอ

เขาไม่รู้ว่าจะรู้สึกโกรธหรือทำอะไรไม่ถูกกับคำตอบของเธอ

หล่อนจะงี่เง่าได้ขนาดไหนกันนะ

“ฟินนิค” วิเวียนทำลายความเงียบเมื่อเธอสังเกตเห็นว่าเขาไม่ตอบเธอ "ฉันขอโทษที่คราวนี้ไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของคุณ คราวหน้าฉันจะระวังให้มากกว่านี้”

ฟินนิควางซุปไก่ในมือลง เสียงช้อนที่สัมผัสชามนั้นฟังชัดท่ามกลางความเงียบงันระหว่างพวกเขา วิเวียนตกตะลึงกับการเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน

“วิเวียน ทำไมคุณถึงคิดว่าผมโกรธล่ะ” ฟินนิคมองดูเธอในดวงตา เธอพยักหน้าตอบอย่างว่างเปล่า ในทางกลับกัน สายตาของเขาก็เคร่งเครียดมากขึ้นอีก “ถ้าผมบอกว่าที่ผมโกรธคุณไม่ใช่แค่เพราะว่าคุณเป็นภรรยาของผมล่ะ”

วิเวียนนิ่ง

ไม่ใช่แค่เพราะฉันเป็นภรรยาของเขาเหรอ

มันจะเป็นอะไรได้อีก การแต่งงานของเราเป็นไปตามสัญญา

เขา...หึงฟาเบียนเหรอ

ความคิดนั้นผุดขึ้นในหัวของเธอเพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่เธอจะไม่สนใจมัน รอยยิ้มที่ขมขื่นผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอส่ายหัวเพื่อสลัดความคิดของเธอ

มันเป็นไปไม่ได้เลย ฟินนิคไม่ใช่คนธรรมดา ถ้าฉันไม่ใช่ภรรยาของเขา เขาคงไม่มายุ่งกับฉัน มันน่าตลกที่คิดว่าเขาหึง

ฉันกำลังประสาทหลอน

"ฉันไม่รู้" เธอมองไปที่ฟาเบียนอย่างช่วยไม่ได้ เธอถามด้วยความงุนงง “แล้วจะโกรธทำไมล่ะ”

ดวงตาของฟินนิคเป็นประกายด้วยความโกรธกับคำถามของเธอ

หลังจากนั้นสักครู่เขากจับคางเธอและเอาหน้าเข้าไปใกล้ตัวเขาเอง เขาพูดเสียงต่ำราวกับขู่ว่า “วิเวียน คุณไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ หรือ หรือกำลังเล่นเกมกับผมอยู่”

เธอรู้สึกตกใจเล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะเขาเข้าไปใกล้เธอ

ความหวาดกลัวในดวงตาของเธอไม่ได้ถูกมองข้าม

มันยิ่งทำให้เขาเย็นชาโดยทันที

เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเธอกำลังหวาดกลัว เขาก็ปล่อยมือจากผู้หญิงคนนั้น

“ผมขอโทษที่ทำตัวไม่ดี” ฟินนิคพูดขณะเอนหลังตรงบนอา

"ไม่เป็นไร" วันนี้วิเวียนรู้สึกเหมือนมีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นกับฟินนิค อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้เปิดเผยเพิ่มเติมเนื่องจากเขายังโกรธเธออยู่

เมื่อฟินนิคมองวิเวียนสายตาของเขาดูเคร่งเครียด

เมื่อไหร่ผู้หญิงทึ่มคนนี้จะรู้ตัวว่าความรู้สึกของผมที่มีต่อเธอไม่ใช่แค่ความต้องการแสดงความเป็นสามีตามสัญญาที่มีต่อภรรยาของเขา

ฟินนิคไม่ได้มีประสบการณ์มากในเรื่องนี้ นอกจากนี้ผู้หญิงมักจะไล่จับเขาเสมอ เขาไม่เคยไล่ตามผู้หญิงมาก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าจะแสดงความรู้สึกเช่นไร

หลังจากมองดูใบหน้าซีดขาวและบาดแผลที่แขนของเธอเขาก็ระงับความโกรธและความคับข้องใจของเขา แล้วเขาก็กลับมาสงบเช่นเดิมเดิม “วิเวียน ทำไมคุณถึงช่วยฟาเบียน”

แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่เข้าใจความรู้สึกของเขา แต่เขาก็ยังรู้สึกว่าจำเป็นต้องทำบางอย่างให้กระจ่าง