ความรักสีคราม นิยาย บท 100

“ฉันแค่คิดว่าคุณไม่พอใจ” วิเวียนตอบอย่างตรงไปตรงมา

“ไม่พอใจอะไร”

เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ไม่พอใจที่ฉันได้รับบาดเจ็บเพราะช่วยฟาเบียน”

วิเวียนจงใจตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา มันคล้ายกับขนนกที่กระพือปีกในหัวใจของเขา

“ใช่ ผมโกรธ” เมื่อได้ฟังว่าเธอยอมรับผิด สายตาของฟินนิคก็จ้องเขม็งก็อบอุ่นขึ้น

วิเวียนไม่คิดว่าฟินนิคจะตรงไปตรงมาขนาดนี้

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยตามท่าทีงุนงงของหญิงสาว “จะไม่ถามหน่อยเหรอว่าทำไมผมถึงโกรธ”

“ฉัน-ฉันรู้นะว่าทำไมคุณถึงโกรธ” วิเวียนพูดตะกุกตะกัก

“ถ้าอย่างนั้นก็บอกให้ผมรู้หน่อย”

“เพราะฉันเป็นภรรยาของคุณ” วิเวียนกระพริบตา “ฉันไม่คิดว่าจะมีผู้ชายคนไหนสามารถทนกับความจริงที่ว่าภรรยาของเขาได้รับบาดเจ็บเพราะแฟนเก่า...”

ความสลัวในสายตาของฟินนิคนั้นไม่สามารถเห็นได้หากไม่ได้มองด้วยสายตาที่เพ่งพินิจ เขาไม่รู้ว่าจะรู้สึกโกรธหรือทำอย่างไรกับคำตอบของเธอ

เขาไม่รู้ว่าจะรู้สึกโกรธหรือทำอะไรไม่ถูกกับคำตอบของเธอ

หล่อนจะงี่เง่าได้ขนาดไหนกันนะ

“ฟินนิค” วิเวียนทำลายความเงียบเมื่อเธอสังเกตเห็นว่าเขาไม่ตอบเธอ "ฉันขอโทษที่คราวนี้ไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของคุณ คราวหน้าฉันจะระวังให้มากกว่านี้”

ฟินนิควางซุปไก่ในมือลง เสียงช้อนที่สัมผัสชามนั้นฟังชัดท่ามกลางความเงียบงันระหว่างพวกเขา วิเวียนตกตะลึงกับการเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน

“วิเวียน ทำไมคุณถึงคิดว่าผมโกรธล่ะ” ฟินนิคมองดูเธอในดวงตา เธอพยักหน้าตอบอย่างว่างเปล่า ในทางกลับกัน สายตาของเขาก็เคร่งเครียดมากขึ้นอีก “ถ้าผมบอกว่าที่ผมโกรธคุณไม่ใช่แค่เพราะว่าคุณเป็นภรรยาของผมล่ะ”

วิเวียนนิ่ง

ไม่ใช่แค่เพราะฉันเป็นภรรยาของเขาเหรอ

มันจะเป็นอะไรได้อีก การแต่งงานของเราเป็นไปตามสัญญา

เขา...หึงฟาเบียนเหรอ

ฉันกำลังประสาทหลอน