ความรักสีคราม นิยาย บท 1006

แลร์รี่ตื่นเช้ามากในวันถัดมา แต่เขาก็ไม่เห็นฟินนิคเลย พ่อไม่อยู่บ้านมาหลายวันแล้วนะ

“พ่อจะไม่กลับบ้านสักพัก เพราะงานยุ่งมากเลยจ้ะ ลูกโทรหาพ่อได้นะถ้าคิดถึง ฟักทองน้อย”

วิเวียนรู้ว่าฟินนิคกำลังทำอะไรอยู่แต่แลร์รี่ไม่รู้ และวิเวียนจะไม่บอกแลร์รี่ด้วย ดังนั้นวิเวียนจึงต้องตอบแลร์รี่ด้วยข้ออ้างแบบนั้น เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาถาม และแลร์รี่ก็จะพยักหน้ารับรู้

ขณะเดียวกัน ฟินนิคกำลังเตรียมของขวัญให้กับแลร์รี่ เพื่อช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้น หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนใจมา แลร์รี่อาจโตเกินกว่าจะลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ แต่ฟินนิคก็ยังสามารถทำให้แลร์รี่รู้สึกดีขึ้นได้

แลร์รี่กับวิเวียนใช้เวลาสองสามวันถัดมานั่งดูทีวีด้วยความเบื่อหน่ายบนโซฟา เพื่อรอฟินนิคกลับบ้าน และวิเวียนตัดสินใจให้แลร์รี่พักจากการเรียนไปก่อน หลังจากเขาพึ่งได้กลับมาอยู่บ้านไม่นาน ยังไงแลร์รี่ก็ฉลาดกว่าเด็กทั่วไปอยู่แล้ว

แม้ว่าการเรียนจะเป็นสิ่งที่ต้องทำอย่างต่อเนื่อง และแลร์รี่ควรจะไปโรงเรียนก็ตาม

“ยังไม่ง่วงเหรอฟักทองน้อย?” วิเวียนถามขณะมองไปที่แลร์รี่ที่ปกติจะเข้านอนเร็ว แล้วทำไมวันนี้ิถึงนอนดึกกันนะ? หรือเขาชินกับการนอนดึกแล้ว?

วิเวียนไม่รู้เลยว่า ตอนแลร์รี่อยู่บ้านไร่ เขาไม่ได้ถูกตามใจมากนัก เขามีงานมากมายที่ต้องทำให้เสร็จในแต่ละวัน และต้องทำงานทั้งหมดให้เสร็จก่อน ถึงจะเข้านอนได้ จึงทำให้แลร์รี่ชินกับการนอนดึก และรู้สึกว่าการเข้านอนตอนสามทุ่มทำได้ยาก

แลร์รี่ส่ายหัวตอบวิเวียน แต่เธอก็ให้เขาเข้านอนอยู่ดี เพราะเป็นห่วงสุขภาพของเขา แลร์รี่ยอมเข้านอน เมื่อเธอบอกว่าฟินนิคจะกลับบ้านในวันรุ่งขึ้น หลังจากปิดทีวี เธอก็ล้มตัวนอนบนเตียง สงสัยว่าฟินนิคจะเตรียมของขวัญอะไรให้แลร์รี่

ในที่สุดเธอก็ผล็อยหลับไป และตื่นขึ้นในเช้าวันถัดมาเพราะกลิ่นหอมๆ

วิเวียนลืมตาขึ้นและได้เห็นฟินนิคกำลังถือคุกกี้อยู่ใกล้ๆ จมูกของเธอ

“ฟินนิค คุณกลับมาแล้วเหรอ? ” วิเวียนถามขณะสวมกอดเขา

วิเวียนคิดถึงฟินนิคไม่น้อยหลังจากไม่ได้เจอกันหลายวัน