ความรักสีคราม นิยาย บท 1007

สนามบินกริฟฟอนที่เบย์คีปเต็มไปด้วยผู้คนพลุกพล่าน

แม้มีลมพัดเอื่อยฮันน่า ยัง ก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อจากความร้อน ขณะที่ยืนอยู่นอกทางเข้าของสนามบิน

ฮันน่าจับกล้องแน่นขึ้นและเป็นกังวล เมื่อมองไปยังผู้คนที่หลั่งไหลเข้ามาในสนามบิน

ปาปารัสซี่ที่อยู่รอบฮันน่าก็ขมวดคิ้วด้วยความกังวล ขณะที่พวกเขารอ พร้อมกับกล้องในมือเช่นกัน

ฉันรอมาสามชั่วโมงแล้วนะ บรรณาธิการฆ่าฉันแน่ ถ้าไม่ได้รูปของอีเวตต์ แทนเนอร์กลับไป!

ฮันน่าอดทนมากถ้าเป็นเรื่องงาน และความอดทนนี้ก็ประสบผลสำเร็จ เมื่อเกิดความโกลาหลขึ้นในสนามบินในอีกครึ่งชั่วโมงถัดมา

หญิงสาวร่างสูงปรากฎตัวขึ้นที่ประตูสนามบิน ริมฝีปากสีแดงราวกับดอกกุหลาบ ทำให้เธอดูเซ็กซี่ และเธอก็สวมแว่นกันแดดอันใหญ่ซึ่งทำให้ใบหน้าของเธอยิ่งโดนเด่นขึ้น

ฮันน่าตาเป็นประกายเมื่อเห็นหญิงคนนั้น เธอรีบเดินเข้าที่ซ่อนเพื่อเตรียมถ่ายรูป

อีเวตต์เป็นดาราหน้าที่ใหม่ที่โด่งดังจากการแสดงละครอิงประวัติศาสตร์ การถ่ายภาพอีเวตต์ตอนมาถึงสนามบินจึงเป็นงานของฮันน่า

อีเวตต์มีบอดี้การ์ดสามคน พวกเขาแต่งกายด้วยชุดสีดำคอยคุ้มกันราวกับเธอเป็นราชินีขณะที่เดินผ่านสนามบิน

“พอประสบความสำเร็จ คนเราก็หยิ่งยโสขึ้นมาสินะ!” ฮันน่าพึมพำกับตัวเอง

ความวุ่นวายเกิดขึ้นด้านหลังฮันน่าหลังจากเธอพึมพำจบ นักข่าวเริ่มถ่ายภาพรถลัมโบร์กินีคันสีดำที่พึ่งมาถึง

ฮันน่าตึงเครียดเมื่อเห็นเลขทะเบียนที่คุ้นตาตอนกำลังจะกดถ่ายภาพ

นั่นเขาจริงหรือเปล่า?

นักข่าวล้อมรถลัมโบร์กินีไว้ทันทีที่รถจอดหน้าทางเข้าสนามบิน พวกเขาเคาะประตูรถ และตะโกนว่า “คุณนอร์ตัน! คุณนอร์ตัน!”

“ออกมาเถอะ คุณนอร์ตัน!”

ชายที่นั่งเบาะหลังใส่ชุดสูทสีเทา ก้มหน้าลงต่ำขณะกำลังเคาะนิ้วพิมพ์ลงบนแล็ปท็อป