ความรักสีคราม นิยาย บท 106

ความรู้สึกที่เรียกว่าความรักผุดขึ้นในหัวใจของฟินนิคเมื่อเขามองดูหน้าที่แดงก่ำของวิเวียน เขาเลิกคิ้ว “แบบไหน”

“แบบว่า 'ฉันเป็นคนทำทุกอย่าง'...” เสียงของวิเวียนขาดหายไปขณะที่เธอก้มศีรษะลงต่ำ

ฟินนิคหัวเราะเบาๆ ขณะที่เขาใช้นิ้วโป้งเชยคางของวิเวียน “ผมจริงจังกับสิ่งที่ผมพูด ผมควรจะเป็นคนนำ เว้นเสียแต่ว่า...คุณสนใจจะลองดูไหม”

“ม-ไม่จำเป็น” เหมือนหนูที่โดนเหยียบหาง เธอกระโดดและวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้า “ฉ-ฉันจะไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ ล่ะนะ"

พูดจบเธอก็รีบคว้าผ้าเช็ดตัวด้วยมือซ้ายแล้วรีบเข้าห้องน้ำ

ในห้องน้ำวิเวียนจ้องมองใบหน้าสีแดงก่ำของเธอในกระจก

บ้าจัง

เธอเอามือปิดหน้า

วิเวียน วิลเลี่ยม ทำไมฉันถึงไม่รู้ประสีประสาอะไรเลย ทั้งหมดที่ฟินนิคทำไปก็แค่เล่นตลกกับฉันนิดหน่อยเอง ทำไมฉันถึงต้องแสดงท่าทีตื่นเต้นขนาดนี้ ปัญญาอ่อน

แม้ว่าแขนของวิเวียนจะได้รับบาดเจ็บ แต่ห้องน้ำของฟินนิคมีการติดตั้งฝักบัวไฮเทคไว้อย่างดี เธอสามารถปรับระยะของน้ำที่ไหลลงมาได้ เธออาบน้ำอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้แผลเปียกน้ำ

หลังจากอาบน้ำเสร็จและเดินออกจากห้องน้ำ เธอเห็นฟินนิคนั่งนิ่งเงียบอยู่ที่ระเบียง

วิเวียนใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมจนแห้ง เธอกำลังจะบอกเขาว่าถึงคิวของเขาต้องไปอาบน้ำแล้ว แต่หลังจากเดินเข้าไปใกล้เขาอีกสองสามก้าวเธอหยุดเดิน

เธอเห็นของชิ้นหนึ่งอยู่ในมือของฟินนิค และเขากำลังจ้องมองมันด้วยอาการงุนงง

เมื่อเห็นประกายเจิดจ้าภายใต้แสงจันทร์ วิเวียนจำของชิ้นนั้นได้ทันที

มันเป็นสร้อยคอเส้นนั้นอีกแล้ว

วิเวียนเคยเห็นสร้อยคอเส้นนี้หลายครั้ง ทุกครั้งฟินนิคจะถือมันไว้ราวกับเป็นสิ่งของมีค่าและจ้องมองมันด้วยความงุนงง

วิเวียนกลืนคำพูดที่ติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ และเปลี่ยนไปมองฟินนิคอย่างเงียบๆ แทน

คืนนี้พระจันทร์สว่างสดใส สีหน้าของฟินนิคแตกต่างจากสีหน้าที่เขาแสดงออกมาให้เห็นบ่อยๆ อย่างมากราวกับว่าเป็นคนละคน

สีหน้าของเขาที่แสดงออกมามันมีทั้งความปรารถนา ความเสียใจและความสิ้นหวังผสมปนเปกัน

วิเวียนไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกไม่สบายใจ ราวกับว่าเธอถูกเข็มแหลมคมของเม่นแทงเข้าที่หัวใจ

ทันใดนั้น ดูเหมือนว่าฟินนิคจะสัมผัสได้ว่าวิเวียนยืนอยู่ตรงนั้น เขาหันกลับมา

“เสร็จแล้วเหรอ” ในชั่วพริบตา สีหน้าของเขาก็กลับกลายเป็นความเฉยเมยตามปกติ เขากำสร้อยคอเส้นนั้นไว้ในมือ ซ่อนมันให้พ้นสายตา

“อืม” วิเวียนสงบสติอารมณ์อย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ "ตาคุณแล้ว"

“โอเค” ฟินนิคตอบแล้วเดินกลับเข้าไปในห้อง

แทนที่จะตรงไปที่ห้องน้ำ เขากลับเดินไปที่โต๊ะทำงาน เขาวางสร้อยคอลงในลิ้นชักชั้นแรกอย่างระมัดระวัง ก่อนที่จะเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับผ้าขนหนู

วิเวียนยังคงอยู่ในห้อง เมื่อเธอได้ยินเสียงน้ำไหลออกมาจากห้องน้ำ สายตาของเธอก็เหลือบไปที่โต๊ะ

เธอเริ่มอยากรู้อยากเห็นขึ้นมา

สร้อยคอเส้นนั้นมีความเป็นมายังไงกัน ทำไมเขาดูเศร้ามากเมื่อเห็นสร้อยเส้นนั้น

วิเวียนไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรไป เธอไม่เคยเป็นคนสอดรู้สอดเห็นมาก่อน แต่ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนมีมือที่มองไม่เห็นกำลังผลักเธอไปทางโต๊ะ

ขอดูแค่ครั้งเดียวเอง

คงไม่เป็นไรหรอก ถูกมั้ย

หลังจากแน่ใจว่าฟินนิคยังคงอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ วิเวียนก็กลั้นหายใจและแอบเปิดลิ้นชักของเขา

เธอไม่รู้เหมือนกันว่าเธอเป็นอะไรไป สร้อยคอเส้นนั้นเหมือนเป็นหนามยอกในหัวใจของเธอ และเธอก็ไม่สามารถเอามันออกจากใจได้

เธอไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน แม้แต่ตอนที่เธออยู่กับฟาเบียนในตอนนั้น

ลิ้นชักของฟินนิคไม่ได้ล็อคและเธอสามารถเปิดออกได้อย่างง่ายดาย วิเวียนเห็นเอกสารหลายฉบับอยู่ข้างใน ด้านบนของเอกสารมีรูปถ่ายหลายรูปและสร้อยคอเส้นนั้น

เธอหยิบสร้อยคอออกมาอย่างระมัดระวังและวางมันลงบนฝ่ามือ

มันเป็นสร้อยคอคริสตัลที่สวยงาม แม้ว่าจะไม่หรูหราเท่ากับเพชร แต่ก็ให้ความรู้สึกที่บริสุทธิ์ ตรวจดูจากทักษะฝีมือการทำ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่สร้อยคอราคาถูก

วิเวียนพลิกสร้อยคอที่ถืออยู่ในมือ เมื่อเธอเห็นด้านหลังของมัน เธอประหลาดใจมาก

ด้านหน้าสร้อยคอเป็นรูปหัวใจ และด้านหลังเป็นตัวอักษร