ความรักสีคราม นิยาย บท 1115

คำพูดของฟาเบียนทำให้ฮันน่ามองไปที่ลีโอ เขาคิดถูก ถ้าหมอนี่เอาเรื่องนี้ไปเล่าต่อล่ะก็ พรุ่งนี้เราได้ตกเป็นขี้ปากทุกคนแน่

“แบบนี้ดีไหมคะแม่? ไว้ค่อยคุยกันคราวหน้า”

จู่ๆ โทรศัพท์ของลีโอก็ส่งเสียง มันดังพอจะทำให้ทุกคนในห้องเงียบกริบ “ขอโทษนะครับ” ลีโอพูดยิ้มๆ

“ฮัลโหล? ใช่ ฉันพบเธอแล้ว ฉันว่าไม่น่ามีปัญหาอะไร ใช่…ฉันรู้น่ะ เอาล่ะ ตอนนี้ฉันอยู่ที่บ้านของพวกเขา…แค่นี้ก่อนแล้วกัน”

ลีโอรีบวางสายและยิ้มแป้นมองฮันน่า “ฮันน่า เชื่อใจพ่อนะ พ่อตามหาลูกอยู่จริงๆ และตอนนี้พ่อก็มีธุรกิจของตัวเองแล้ว ลูกมาทำงานให้พ่อดีกว่า! ทำงานหนักเพื่อคนอื่นจะมีประโยชน์อะไร พ่อพูดถูกไหม?”

ว้าว ลีโอ แบล็กวูด แกมีแผนอื่นอีกสินะ คราวนี้อะไรล่ะ? พอวิธีอ่อนไหวไม่ได้ผลก็พยายามใช้เงินล่อเธอ? ฉันกล้าพนันเลยว่าแกไม่รู้จักฮันน่า เธอไม่ใช่พวกผู้หญิงหิวเงิน

ฮันน่าก็เดือดดาลกับคำพูดของลีโอ เธอรู้สึกว่าตัวเองถูกเหยียดหยามเมื่อคิดว่าเขากำลังพยายามใช้เงินเป็นเหยื่อล่อ

หยุดอยู่ตรงนั้นเลย! ฉันดูเหมือนคนที่อยากได้เงินของคุณเหรอ? ทำงานให้คนอื่นมันผิดตรงไหน? ถ้าทำแล้วมีความสุข ฉันก็จะทำ ซึ่งคุณก็ห้ามฉันไม่ได้ อีกอย่าง ถ้าฉันหิวเงินจริงๆ ก็คงยั่วยวนฟาเบียนไปนานแล้ว! เขารวยกว่าคุณเป็นสิบเท่า!

“พ่อเหรอ? ฉันไม่มีพ่อแบบคุณ บอกมาซิว่าตอนนั้นคุณคลาดกับฉันยังไง?” ฮันน่าถามด้วยน้ำเสียงดูหมิ่นชัดเจน เธอตะโกนโดยไม่แยแสว่าอาจเป็นการหยาบคายต่อลีโอ