ความรักสีคราม นิยาย บท 1116

กิลเลียนลังเลที่จะพูดออกมา เพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไร ฮันน่าโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ควรตัดสินใจเรื่องแบบนี้ด้วยตัวเอง

ส่วนฟาเบียนก็ยืนเงียบอยู่ข้างฮันน่า รอการตัดสินใจของเธออย่างอดทน ซึ่งไม่ว่าจะออกมาแบบไหน เขาก็พร้อมสนับสนุนและปกป้องเธอ

ในที่สุดฮันน่าก็ตัดสินใจได้ เธอไม่อาจปล่อยให้น้องชายของตัวเองต้องตาย จึงอยากยอมรับพวกเขาเป็นครอบครัวของเธอและช่วยชีวิตน้องชายให้ได้

“ตกลง ฉันจะทำ แต่เพื่อน้องชายของฉันเท่านั้น ไม่มีเหตุผลอื่น” ฮันน่าพูดอย่างไม่เต็มใจนัก

“ฮันน่า พ่อรู้อยู่แล้วว่าลูกไม่ใช่คนใจร้ายใจดำ” ลีโอปลื้มสุดขีดกับคำตอบของฮันน่า “น้องชายของลูกอยู่ที่โรงพยาบาลเซาธ์ไซด์ ลูกสองคนเป็นพี่น้องกัน ไขกระดูกจะต้องเข้ากันได้แน่ รีบไปเดี๋ยวนี้เลยเถอะ”

“ผมไม่มีปัญหาเรื่องที่เธอจะบริจาคไขกระดูก แต่เราต้องย้ายโรงพยาบาล!” ในที่สุดฟาเบียนก็โพล่งออกมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“ทำไมต้องย้าย? ถ้าเขาอาการทรุดล่ะ? คุณรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นได้เหรอ?” ลีโอหงุดหงิด เขาคิดว่าฟาเบียนพยายามสร้างปัญหา เพราะไม่งั้นจะยื่นเงื่อนไขพิลึกพิลั่นแบบนี้ทำไม? ฮันน่าก็ยอมตกลงแล้ว

“เรื่องนี้ใช้เวลาแค่วันเดียว ลูคีเมียไม่ทรุดในระยะเวลาสั้นขนาดนั้นหรอก คุณก็รู้ว่าพวกเราพอมีความรู้ด้านการแพทย์อยู่บ้าง อย่าพูดจาเหลวไหล” ฟาเบียนไม่เคยนุ่มนวลกับคนแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพื่อฮันน่า เจ้าหมอลีโอนี่คงจบเห่แล้ว

“คิดว่าตัวเองเป็นใครถึงมาก้าวก่ายเรื่องของคนอื่น?” ลีโอเดือด เขาชินกับการทำตัวเป็นคนสูงส่งและมีอำนาจ การถูกคนหนุ่มหยามหน้าแบบนี้มันมากไป ฉันรู้ว่าแกเป็นแฟนของฮันน่า แต่อย่าทึกทักว่าตัวเองมีสิทธิ์มีเสียงในเรื่องที่เกิดขึ้น ฮันน่ายอมตกลงแล้ว ฉันจะสนใจแกทำไม?

“อ้อ ขอโทษที ผมลืมแนะนำตัวเอง ผมชื่อฟาเบียน ฟาเบียน นอร์ตัน!” ฟาเบียนมองหน้าลีโอขณะประกาศตัวตนของเขา