ความรักสีคราม นิยาย บท 119

แชนนอนบอกกับเธอว่า ฟาเบียนถามวิเวียนต่อหน้าทุกคนในบริษัทนิตยสารว่าทำไมเธอถึงไม่ชี้แจงว่าเมื่อหลายปีก่อนเธอถูกจัดฉาก

แอชลีย์รู้ว่าแชนนอนพูดทั้งหมดนี้ด้วยความหวังที่จะให้เธอสอนบทเรียนให้กับวิเวียน อย่างไรก็ตาม แชนนอนไม่ได้คาดคิดว่าแอชลีย์จะหน้าถอดสีขนาดนี้

ฟาเบียนรู้ว่าวิเวียนถูกจัดฉากในเหตุการณ์เมื่อสองปีก่อนหรือ

นี่มันหมายความว่าเขากำลังพยายามจุดไฟรักของเขากับเธอขึ้นมาอีกครั้งใช่ไหม เขารู้แล้วเหรอว่าฉันทำอะไร

ในช่วงเวลาแห่งความตื่นตระหนก แอชลีย์ไม่สามารถให้คำพูดของแชนนอนมากวนใจเธอได้ เธอวิ่งไปที่บ้านของฟาเบียนในทันทีพร้อมร้องเรียกเขาอยู่หลายครั้ง

เธอไม่กล้าเปิดประเด็นเรื่องนี้กับฟาเบียน เธอจึงใช้วิธีไปหยั่งเชิงดูสถานการณ์แทนก่อน

ฟาเบียนประหลาดใจกับคำถามที่แอชลีย์ถามขึ้นอย่างกะทันหัน เขาหยุดไปชั่วครู่ก่อนจะตอบว่า “แอชลีย์ นี่มันอะไรกันเนี่ย”

การเลี่ยงที่จะตอบคำถามของเธอทำให้เธอตัวสั่นมากขึ้น เธอปล่อยฟาเบียนและฝืนยิ้มเพื่อปิดบังไม่ให้เขาเห็น “ฉันไม่เป็นไร… ฉันแค่กลัวนิดหน่อยเพราะมันใกล้จะถึงวันแต่งงานของเราแล้ว”

ประโยคนั้นย้ำเตือนฟาเบียนว่าพวกเขากำลังจะแต่งงานกันในเดือนหน้า

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกถึงการต่อต้าน

ความเงียบของเขากลับยิ่งทำให้แอชลีย์กระวนกระวายใจมากขึ้น เธอเหลือบมองเขาแล้วถามขึ้นว่า “ฟาเบียน คุณ...คุณไม่ได้คิดจะยกเลิกงานแต่งงานของเรา ใช่ไหม”

ฟาเบียนขับไล่ความงุนงงออกไป เขายิ้มและให้ความมั่นใจกับเธอว่า “แอชลีย์ คุณคิดมากไป ผมจะไม่ทำอย่างนั้น ดูสิ แขนขาของคุณเย็นไปหมดแล้ว ทำไมคุณไม่ไปอาบน้ำก่อนล่ะ”

เขาผลักเธอเข้าไปในห้องน้ำขณะที่เขาพูด

แอชลีย์เดินเข้าไปในห้องน้ำและทรุดตัวลงบนที่นั่งชักโครกอย่างเหม่อลอย

ฉันแย่แน่ๆ แล้ว

ฟาเบียนเริ่มสงสัยฉันหลังจากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับวิเวียน

ฉันจะใช้กลอุบายอะไรมาโจมตีวิเวียนได้อีกเหรอ

ในขณะที่เธอตกอยู่ในภวังค์ความคิด โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น

เธอมองดูที่หน้าจอโทรศัพท์และประหลาดใจ

"สวัสดีค่ะ" เธอรับสายทันทีว่า “คุณไม่จำเป็นต้องตามหาผู้ชายที่ฉันถามถึง ฉัน..."

ก่อนที่เธอจะพูดจบประโยค คำพูดจากคนที่อยู่ปลายสายทำให้ท่าทีของเธอเศร้าหมองลง

"คุณพูดอะไรน่ะ เป็นไปได้ยังไงที่ตาแก่นั่นจะไม่ได้เป็นคนทำ” เธอกรีดร้อง

ขณะที่แอชลีย์กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ฟาเบียนยืนอยู่บนระเบียงและสูบบุหรี่จัดจนก้นบุหรี่เต็มที่เขี่ยบุหรี่โดยไม่รู้ตัว

นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันรู้สึกผิดหวังและเสียใจมาก

ฉันเสียใจที่ไม่ได้บอกลาเธอเมื่อสองปีที่แล้วและหมั้นกับแอชลีย์ แต่ที่สำคัญที่สุด ฉันเสียใจที่พูดจาดูถูกวิเวียนครั้งแล้วครั้งเล่า

ฉันเป็นคนผลักผู้หญิงที่ฉันรักออกไป ฉันต้องโทษใครล่ะ

ตอนนี้ วิเวียนมีฟินนิค...

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เขาก็คีบบุหรี่ขึ้นสูบและพ่นควันขโมงออกมา

ในจิตใต้สำนึก เขานึกถึงตอนที่เขาส่งรูปถ่ายของวิเวียนให้ฟินนิค ฟินนิคเลือกที่จะเชื่อใจวิเวียนโดยไม่คิดอะไรมาก

บางทีเขาอาจจะทำการสืบค้นด้วยตัวเองและตัดสินใจไปแล้ว แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่เคยทำร้าย

วิเวียน

ตรงกันข้าม ฉันแตกต่างจากเขามาก สิ่งนี้ทำให้ฟาเบียนรู้สึกผิดหวังมากขึ้นไปอีก

เมื่อคิดถึงรูปถ่าย เขาจำได้ว่าเขาเก็บรูปภาพวิเวียนไว้ในโทรศัพท์หลายรูป

การได้เห็นรูปถ่ายเหล่านั้นในตอนนี้ทำให้เขาเจ็บปวดใจ เขาจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาทันทีเพื่อลบรูปภาพออก

อย่างไรก็ตาม หลังจากลบไปสองสามรูปแล้ว เขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

เดี๋ยวนะ

รูปภาพเหล่านี้...ทำไมมันดูไม่เหมือนรูปภาพที่ถูกนำมาให้ดูในงานปาร์ตี้ของตระกูลนอร์ตันล่ะ

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตั้งใจจดจำทุกอย่างเกี่ยวกับวิเวียน แต่ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอกลับประทับอยู่ในใจของเขาอย่างชัดเจน

เขาจำได้แม้กระทั่งรูปถ่ายจากงานปาร์ตี้

รูปถ่ายส่วนใหญ่เหมือนกับในโทรศัพท์ของเขา แต่มีอยู่รูปนึงในนั้นที่แตกต่างออกไป—เป็นภาพวิเวียนกำลังนอนอยู่บนหมอนโดยมีเส้นผมของเธอสยายไปทั่ว

ทันใดนั้นฟาเบียนรู้สึกหายใจไม่ออก

ทำไม...

แอชลีย์บอกว่ารูปถ่ายมาจากโทรศัพท์ของฉัน แต่ทำไมเธอถึงมีรูปถ่ายอีกรูปหนึ่งบนหน้าจอที่ไม่พบในโทรศัพท์ของฉัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม