ความรักสีคราม นิยาย บท 1300

แจซั่นตอบกลับด้วยร้อยยิ้มเย้ยหยันตัวเองแล้วพูดว่า “ผมรู้เรื่องนั้นดี แต่ผมเกรงว่าสำหรับผมมันคงจบลงแล้วล่ะครับ”

“แต่ผมว่าไม่นะคุณเดนน์!” ฟาเบียนส่ายหน้ายืนยันพลางยิ้มร่าเพราะเขาตัดสินใจแล้วว่าจะช่วยแจซั่น ถึงยังไงเขาก็ไม่มีอะไรจะเสีย แถมอาจได้ลูกน้องผู้ซื่อสัตย์ที่จะทำตามคำสั่งเขาในอนาคตมาด้วย

เมื่อแจซั่นได้ยินคำตอบของฟาเบียน ดวงตาของเขาก็เป็นประกายและถามออกมาด้วยความตื่นเต้น “คุณจะช่วยผมหรอครับ?”

“ผมไม่ได้จะทำอะไรเลย แต่ผมยินดีจะเล่นตามน้ำเพื่อให้คุณได้คลิปวิดีโอคืนมา คิดว่ามันคงจะไม่เป็นปัญหามากสักเท่าไหร่”

“ขอบคุณมากครับคุณนอร์ตัน! ต่อไปถ้าคุณอยากให้ผมช่วยอะไรก็ติดต่อมาได้ทุกเมื่อเลย! ตราบใดที่ผมจัดการได้ ผมจะช่วยอย่างไม่ลังเลเลยครับ”

แจซั่นขอบคุณซ้ำๆ เขาไม่คิดว่าฟาเบียนจะเสนอความช่วยเหลือมาให้ เพราะไม่กี่นาทีก่อนพวกเขายังเป็นศัตรูกันอยู่เลย

ฟาเบียนเองก็รู้สึกยินดีเพราะเขามั่นใจว่าแจซั่นจะเป็นลูกน้องที่ซื่อสัตย์ได้ในอนาคตอันใกล้ เนื่องจากเขามีแผนการที่สมบูรณ์แบบจึงสั่งว่า “คุณเดนน์ ในเมื่อคุณ…”

“เยี่ยม! เป็นแผนที่สุดยอด! ไม่แปลกใจเลยที่คุณเป็นถึงประธานของบริษัทชั้นนำในประเทศ ผมจะจำไว้และดำเนินการตามนี้นะครับ”

หลังจากทราบรายละเอียดแล้วพวกเขาก็แยกย้ายกัน

ฟาเบียนพึมพำขึ้นระหว่างทางกลับ “สงสัยจังว่าใครเป็นคนโทรหาแจซั่น? เขาช่วยให้ฉันไม่ต้องยุ่งยากและประหยัดเวลาไปมากทีเดียว”

หลังจากรถแล่นมาจอดหน้าบริษัท เขาก็เลิกคิดมากและลงจากรถไป

ทันทีที่เขาลงจากรถ เฮเลนและเจสันก็เข้ามาประกบพร้อมกับทักทาย “ฟาเบียน!”

ฟาเบียนรู้สึกงุนงงกับการปรากฏตัวของทั้งคู่เพราะดูเหมือนว่าทั้งสองคนกำลังรอเขาอยู่ ลมอะไรหอบสองคนนี้มาหาฉันเนี่ย? และที่สำคัญที่สุดคือ ทำไมถึงมาด้วยกันได้?