ทุกคนในรถหัวเราะลั่นเมื่อได้ยินคำยอกย้อนของเฮเลน
“แล้วจะทำไงต่อ?” ฮันน่าถาม
ฟาเบียนตอบกลับ “ผมจะช่วยคุณเดนน์ให้ได้คลิปวิดีโอกลับมาก่อนแล้วค่อยส่งอีเวตต์กับคนที่ข่มขู่เขาเข้าคุก”
“อืม…” ฮันน่าพยักหน้าเพราะนั่นดูจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด
ไม่นานนัก พวกเขาก็ถึงที่หมาย ฟาเบียนพาพวกเขามาที่นี่เพราะเฮเลนบอกว่าอยากกินอาหารทะเลเป็นมื้อเย็น
หลังจากที่ฟาเบียนลงจากรถ เขาก็หรี่ตาลงสำรวจสภาพแวดล้อมโดยรอบแล้วสั่งฮันน่าว่า “คุณเข้าไปสั่งอาหารก่อนนะ ผมเข้าห้องน้ำเสร็จจะตามไป”
พูดจบฟาเบียนก็เดินไปอีกทาง ฮันน่างุนงงกับสิ่งที่เขาทำเพราะห้องน้ำอยู่ในร้านอาหาร เขาเป็นอะไร? ทำไมถึงเดินไปคนละทางแบบนั้น?
ฮันน่าพาเฮเลนและเจสันเข้าไปในร้านอาหาร ใกล้ๆ ทางเข้าประดับไปด้วยสัตว์น้ำเพาะเลี้ยงหลากหลายชนิดละลานตา
เฮเลนพุ่งตัวไปหาบรรดาสัตว์น้ำทันทีที่ได้เห็นและทิ้งสมบัติผู้ดีไว้เบื้องหลัง
“โอ้โห! เจสันดูสิ! กุ้งมังกรตัวนี้โคตรใหญ่เลย! เอานี่ไปทานเป็นมื้อเย็นดีไหม? ฉันว่ามันต้องอร่อยสุดๆ แน่!”
เฮเลนไม่เคยเห็นกุ้งมังกรตัวใหญ่ยักษ์ขนาดนี้มาก่อนในชีวิตจึงอดที่จะตื่นเต้นไม่ได้และเริ่มน้ำลายไหลตอนที่จินตนาการรสชาติของกุ้งมังกร
เจสันขมวดคิ้วใส่เธอพลางถามด้วยท่าทางดูถูก “อะไรของคุณเนี่ย? จำเป็นจะต้องตื่นเต้นกับกุ้งที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อนขนาดนี้ไหม? หยุดทำตัวเป็นเด็กบ้านนอกได้แล้ว!”
“เป็นเด็กบ้านนอกแล้วมันยังไง? อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้เป็นคนไม่เอาไหนไร้ประโยชน์อย่างคุณก็แล้วกัน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม