ความรักสีคราม นิยาย บท 1306

“อ้อ? ตลาดมืดงั้นหรอ? น่าสนใจนี่!”

หลังจากเดินไปมารอบๆ คนพวกนั้น เขาก็ถามขึ้นด้วยรอยยิ้มดูถูก “นายคิดว่าพวกคนที่มาจากตลาดมืดจะทำให้ฉันกลัวได้หรอ? ไม่อยากเชื่อเลยว่านายจะกล้าเอากฎของตลาดมืดมาพูดต่อหน้าฉัน! ไม่รู้หรอว่าฉันเป็นใคร?”

ชายคนนั้นพูดขึ้นโดยไม่ต้องคิด “ฟาเบียน นอร์ตัน”

ผู้ที่มาจากตลาดมืดมีแนวทางในการทำงานเป็นของตัวเองเพื่อป้องกันไม่ให้ถูกกำจัด ผู้ถูกเลือกเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ไม่เคยตกเป็นเป้าหมายของนักฆ่าจากตลาดมืด

หากใครก็ตามในตลาดมืดพยายามที่จะรับงานลอบสังหารบุคคลตามรายชื่อ พวกเขาจะต้องเผชิญกับบทลงโทษจากพวกระดับสูงในตลาดมืด

คงไม่ต้องบอกว่านักฆ่าเหล่านี้รู้ดีว่าฟาเบียนคือหนึ่งในผู้ได้รับเลือกตามรายชื่อ เพราะพวกเขาได้รับคำเตือนให้อยู่ห่างจากเขาก่อนจะเข้ามาทำงานเสียอีก

“ในเมื่อรู้อยู่แล้ว ทำไมถึงไม่บอกความจริงออกมาสักที? ถึงพวกนายจะมาจากตลาดมืดแต่ก็สาวถึงตัวคนที่จ้างนายได้ไม่ยากหรอกนะ”

ฟาเบียนยังคงถามต่อด้วยรอยยิ้มเพื่อพยายามหาตัวตนที่แท้จริงของคนพวกนี้ ไม่งั้นเขาคงต้องเสียทั้งแรงและเวลาพอสมควรกว่าจะสืบสาวหาต้นตอของมันได้

แต่ก็ไม่สามารถโน้มน้าวชายผู้เป็นหัวหน้าได้แม้แต่น้อย เขายืนกรานว่า “ต้องขอโทษด้วยครับ แต่เราต้องทำตามกฎของตลาดมืด”

ฟาเบียนผิดหวังเล็กน้อย เขาไม่สามารถรวบรวมข้อมูลที่เป็นประโยชน์ใดๆ จากกลุ่มคนตรงหน้าได้เลยจึงส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดของเขาสั่งสอนบทเรียนให้คนพวกนี้

นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน? ในเมื่อนายกล้าจะเล่นงานเมียฉัน ฉันก็จะทำให้รู้ว่าฉันไม่ใช่เป้าหมายที่จะจัดการได้ง่ายๆ !

บอดี้การ์ดก้าวไปข้างหน้าหลังจากได้รับคำสั่ง เขาคว้าแขนชายผู้เป็นหัวหน้ากลุ่มเอาไว้และกำลังจะหักมัน ทว่าชายคนหนึ่งหยุดเขาได้ทันเวลา

“เดี๋ยวก่อนคุณนอร์ตัน!”

ขณะที่ฟาเบียนกำลังจะออกไป เขาก็ได้ยินคนห้ามเขาไว้ จึงหยุดเดินแล้วหันหลังกลับมาพร้อมกับรอยยิ้ม