ความรักสีคราม นิยาย บท 1307

“คุณคิดว่าตอนนี้ฮันน่าปลอดภัยเพราะคุณได้ตัวอีเวตต์แล้วงั้นสิ?” ซาเวียร์ถามฟาเบียนกลับแทนที่จะตอบคำถามของอีกฝ่าย

“คุณก็เลยส่งคนพวกนั้นไปคุ้มครองเธอ?” ฟาเบียนย้อนอย่างเย็นชาขณะจ้องซาเวียร์เขม็งเมื่อได้ยินคำพูดของเขา

ซาเวียร์รู้สึกได้ถึงสายตาเป็นปฏิปักษ์ของฟาเบียน แต่ไม่สะทกสะท้าน “ใช่” เขาตอบแบบไม่ใส่ใจ

“เฮอะ! ผู้หญิงของผมต้องการให้คุณปกป้องเหรอ? ตลกเป็นบ้า! ดูไอ้พวกห่วยแตกที่คุณส่งไปสิ ถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ ล่ะก็ ผมกลัวว่าพวกนั้นคงเป็นได้แค่ศพ!”

ฟาเบียนรู้สึกรำคาญใจขึ้นมาทันควัน ฮันน่ากับเราแต่งงานกันแล้ว หมอนี่ยังหมายปองเธออยู่อีกหรือ? ไอ้หน้าโง่ดันทุรัง!

“อย่ามั่นใจขนาดนั้นเลยคุณนอร์ตัน ถ้าคุณปกป้องฮันน่าได้ดีล่ะก็ ผมคงไม่ต้องเป็นห่วง” ซาเวียร์ตอบอย่างเยือกเย็น

“อ้อ! พูดแบบนั้นหมายความว่าไงน่ะคุณแจ็คสัน ประธานฟีนิกซ์กรุ๊ปอย่างผมเทียบชั้นกับคุณแจ็คสันจูเนียร์แห่งแจ็คสันกรุ๊ปไม่ได้ใช่ไหม?”

ฟาเบียนรู้ดีว่าซาเวียร์กำลังพูดเป็นนัยกล่าวโทษเขาที่ไม่รอบคอบจนเป็นเหตุให้เกิดรถชนระหว่างงานแต่งงาน จึงตอกย้ำจุดอ่อนของอีกฝ่าย

เรื่องจริงคือซาเวียร์เพิ่งได้เป็นประธานแจ็คสันกรุ๊ปเมื่อปีก่อนนี่เอง โดยก่อนหน้านั้น พ่อของเขารู้สึกว่าลูกชายยังไม่เก่งกาจพอจะแบกความรับผิดชอบทั้งหมดได้ เขาจึงมักถูกใครต่อใครให้สมญาว่าคุณแจ็คสันจูเนียร์

ซาเวียร์เดือดดาลจนหายใจหอบ เขาคำรามและตะคอก “ฮึ่ม! คุณรู้อยู่แก่ใจว่าผมหมายความว่าไงนะคุณนอร์ตัน ก็ได้ ผมจะเรียกคนของผมกลับ แต่ถือว่านี่คือคำเตือนจากผม ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฮันน่าล่ะก็ ผมแย่งเธอมาจากคุณได้ก็อย่ามาโทษกัน!”

เมื่อพูดจบก็จากไปโดยไม่เหลียวหลัง

ระหว่างนั้น ฟาเบียนยืนนิ่งและปล่อยให้สายลมอ่อนพัดเส้นผมที่ขมับของเขา รอยยิ้มมีเลศนัยปรากฏขณะมองร่างของซาเวียร์ที่ห่างออกไป เขาพึมพำ “เฮอะ! ตกลงนายอยากแย่งผู้หญิงของฉันสินะ? จะมั่นใจเกินไปแล้ว!”