หลังจากฟังรายงานลีน่าตอบกลับว่า “โอเค ฉันจดบันทึกไว้แล้ว นายกลับไปทำงานได้”
สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันทีที่ชายหนุ่มเดินออกไป เธอหรี่ตาลงและจ้องไปบนพื้นด้วยสายตาว่างเปล่า
พวกแกทั้งแก่และยังหัวแข็งอีก คิดเหรอว่าจะเอาชนะฉันได้?
เธอคิดไว้ในใจแล้วว่าจะปฏิบัติต่อพนักงานที่ไม่สนับสนุนเธอเหมือนกับพวกเขาเป็นศัตรู
“ในเมื่อพวกแกเลือกทางนี้ก็อย่ามาหาว่าฉันไม่มีหัวใจแล้วกัน ฉันอุตส่าห์ให้โอกาสพวกแกเลือกวิธีตายแล้วเชียว” เธอบ่นพึมพำ
เธอคิดออกมาดังๆ พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนใบหน้าว่า “พนักงานใหม่วันนี้ทำให้ฉันรู้ว่าแค่นี้ไม่พอจะรับมือกับฮันน่า และฉันต้องทำให้วินสันปลอดภัยด้วย เพราะถ้าลีโอให้พนักงานเก่ารับช่วงต่อล่ะก็ที่ฉันทำมาทั้งหมดคงสูญเปล่า”
หลังจากไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนเธอก็คิดแผนที่ไม่เพียงช่วยกำจัดพนักงานเก่าที่ดื้อรั้นออกเท่านั้น แต่ยังทำให้ได้เปรียบวินสันอีกด้วย
เมื่อวินสันมีอายุถึงที่กำหนดฉันจะให้พนักงานเก่าเหล่านั้นพบเขา จากนั้นฉันจะอ้างว่าลีโอติดสินบนพวกเขาและเรียกร้องให้ตรวจสอบบัญชี แล้วฉันก็จะบังคับให้ลีโอลาออกและยึดบริษัทมาได้ ฮ่าฮ่า วินสันยังไม่มีโอกาสจะฮุบบริษัทไปจากฉันด้วยซ้ำ แถมฉันยังไม่ต้องกลัวอะไรถ้าพวกเขาไปปรึกษากับลีโอลับหลังฉันด้วย
“ฮ่าฮ่า! พวกแกสมควรแล้ว อย่ามาโทษฉันทีหลังแล้วกัน” เธอหัวเราะอย่างพอใจ
เมื่อนึกถึงวิธีจัดการกับวินสันและพนักงานที่ไม่สนับสนุนเธอ ริมฝีปากของเธอก็โค้งเป็นรอยยิ้มชั่วร้าย
อีกด้านหนึ่งฮันน่ากับเฮเลนกำลังเตรียมพิซซ่า และในที่สุดพิซซ่าก็พร้อมแล้ว
ขณะที่พวกเธอรวมทั้งเจสันชอบอาหารรสเผ็ด ฟาเบียนกลับไม่สามารถทนความเผ็ดร้อนได้ ฮันน่าจึงทำพิซซ่าสองหน้าเพื่อให้เหมาะกับการรับรสของแต่ละคน
ฟาเบียนดูแลฮันน่าเป็นพิเศษระหว่างมื้ออาหาร เขาดูแลเธออย่างดีและตักพิซซ่าให้เธอตลอดเวลา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม