ความรักสีคราม นิยาย บท 147

วิเวียนรู้สึกตกใจมากเมื่อเธอรู้สึกว่าเหตุการณ์ของฟินนิคฟังดูคล้ายกับเหตุไฟไหม้ที่เกิดขึ้นกับเธออย่างน่าขนลุก

แต่เธอก็ไม่ได้คิดเรื่องนี้มากนัก เพราะเธอกำลังตั้งใจฟังในสิ่งที่เขากำลังจะเล่าต่อ

ตอนนั้นฟินนิคหนีออกมาได้ยังไง เขาทิ้งอีฟเวลินไว้จริง ๆ น่ะเหรอ

ในขณะที่ฟินนิคมองป้ายหลุมศพ เขาก็เอ่ยต่อ “เมื่อผมได้สติคืนมา ผมก็เห็นว่าตัวเองถูกแก้มัดแล้ว และผมหาอีฟเวลินไม่เจอ”

เรื่องที่ได้ยินทำให้วิเวียนตกใจ

ฉันคิดมาตลอดว่าฟินนิคแก้มัดตัวเองได้ยังไง แต่กลับกลายเป็นว่ามีใครบางคนแก้มัดให้เขาก่อนแล้ว

แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นคืออีฟเวลินหายตัวไปได้ยังไงกัน

วิเวียนไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เธอจึงเอ่ยถาม “คุณแน่ใจเหรอ”

ฟินนิคหรี่ตามองวิเวียนแล้วเอ่ยตอบ “คุณก็ไม่เชื่อผมเหมือนกันเหรอ”

“ไม่ใช่ว่าฉันไม่เชื่อใจคุณ” เธอรีบเอ่ยบอก ก็แค่ทุกอย่างมันฟังดูประหลาดไปสำหรับเธอ และเมื่อเธอนึกขึ้นได้ว่าเขาใช้คำว่า ‘เหมือนกัน’ เธอก็เอ่ยถามต่อ “เดี๋ยวนะ มีคนอื่นที่ไม่เชื่อเรื่องของคุณอีกเหรอ”

“มีสิ” ฟินนิคเอ่ยบอกในขณะที่มองต่ำลง “ผมเล่าให้ทุกคนฟังหลังจากที่หนีออกมาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ไม่มีใครเชื่อผมเลยสักคน แม้แต่ตำรวจยังมองว่าผมแต่งเรื่องขึ้น เพราะงั้นพวกเขาเลยหยุดสืบสวนคดีของผมหลังจากนั้นไม่นาน”

วิเวียนนิ่งอึ้งไป

เธอไม่คิดว่านี่จะเป็น ‘ความจริง’ ที่เธอค้นหามาตลอด

เธออยากจะเชื่อในสิ่งที่ฟินนิคบอกเธอจริง ๆ ว่าเขาไม่ได้ทอดทิ้งแฟนของเขาในตอนนั้น และในตอนที่วิเวียนกำลังคิดหาเหตุผลดี ๆ มาอธิบายอยู่นั้น เธอก็เอ่ยขึ้น “เป็นไปได้ไหมว่าอีฟเวลินอาจจะออกไปเองแล้วหรือไม่ก็มีใครบางคนพาเธอออกไป”