ความรักสีคราม นิยาย บท 1476

หลังจากเหตุการณ์นั้น โจอันจึงขอลาหยุดงานสักพัก เธอขังตัวเองอยู่ในบ้านและไม่ยอมออกไปไหนเพราะเธอต้องการเวลาเพื่อเยียวยาความบอบช้ำที่แลร์รี่ก่อขึ้น

ในตอนนั้นเองที่ดัสตินได้กลายเป็นแขกประจำของโจอัน

เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโจอันแต่เขาสามารถจับสังเกตได้ว่าโจอันได้ผ่านประสบการณ์อันเลวร้ายมาแล้ว นี่เป็นจังหวะที่ดีของฉันแล้วที่จะทำให้เธอเปิดใจและคุยกับฉันให้มากขึ้น

ดัสตินรู้ว่าโจอันรักคนอื่นอยู่แต่เขาไม่สนใจ เขาเชื่อว่าเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าเขารักเธอมากเพียงใดและพวกเขาจะได้อยู่ด้วยกันในอนาคต

“โจอัน ผมมาเยี่ยม ผมทำซุปมาให้คุณนะ ผมว่าช่วงนี้คุณดูอ่อนแอลงไปมากเลย คุณจะต้องบำรุงร่างกายบ้างนะ”

ดัสตินหิ้วของพะรุงพะรังเมื่อเขามาถึงหน้าบ้านของโจอันแล้ว

“ดัสติน ฉันดีใจที่คุณมาเยี่ยมนะคะ แต่คุณไม่จำเป็นต้องขนอะไรมาเยอะแยะเลย ฉันรู้สึกไม่ดีเลยนะคะ” โจอันกล่าว

เธอรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อเธอรับของมาจากดัสติน

“พูดแบบนี้อีกแล้ว คุณกำลังทำเหมือนผมเป็นคนแปลกหน้านะ ผมบอกคุณกี่ครั้งแล้วเนี่ย? คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพกับผมเลยนะ ผมจะโกรธมากถ้าคุณยังทำกับผมแบบนี้อีก” ดัสตินตอบ

เขาแสร้งทำเป็นโกรธแต่ดวงตาของเขากลับฉายแววความอบอุ่น

“ก็ได้ ก็ได้ ฉันเข้าใจแล้วค่ะ” โจอันพูด

เธอยิ้มเมื่อเห็นดัสตินแสดงท่าทีแบบนั้น

โจอันต้องการใครสักคนอยู่เคียงข้างเธอในตอนนี้และดัสตินก็มาอยู่กับเธอทุกวัน ท่าทีของเขาจับใจเธอเพราะเขาช่างเอาใจใส่และใจดีกับเธอเสมอตั้งแต่ที่พวกเขารู้จักกัน ถึงตอนนี้โจอันมองดัสตินเป็นเพื่อนที่เธอไว้ใจได้เสมอ

พวกเขาต่างปฏิบัติตัวต่อกันแบบสบายๆ จนเวลาล่วงเลยไป ก่อนที่ทั้งคู่จะรู้ตัว ดัสตินก็ใช้เวลากับโจอันมานานพอควรแล้ว

“โจอัน ผมต้องกลับไปทำธุระนิดหน่อยและผมคงจะอยู่ที่นี่อีกไม่นาน มันดีมากเลยนะที่ได้อยู่กับคุณน่ะ” ดัสตินพูดขณะที่เขายืนขึ้น

“ขอบคุณค่ะดัสติน ฉันดีใจจริงๆ ที่มีเพื่อนแบบคุณ” โจอันตอบอย่างจริงใจ

“คุณเห็นผมเป็นแค่เพื่อนงั้นเหรอ?” ดัสตินถาม

เขากระตือรือร้นอยากจะรู้คำตอบสำหรับคำถามนั้น

"ฉัน..."

แต่สิ่งต่างๆ ได้เปลี่ยนไปแล้ว แลร์รี่พบทางที่ดีกว่าของเขาแล้ว ฉันควรให้โอกาสดัสตินไหมนะ?

แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าดัสตินบินมาต่างประเทศก็เพื่อเธอ มันคงเป็นเรื่องโกหกที่จะบอกว่าเธอไม่ได้รู้สึกประทับใจกับการกระทำนั้น แต่มันจะไม่ฉุกละหุกไปหน่อยหรือที่ฉันจะต้องย้ายไปประเทศเอแบบนั้น?