ความรักสีคราม นิยาย บท 149

ฟินนิคหัวเราะให้กับท่าทีที่เงอะงะของวิเวียน

และในตอนนั้นเองที่วิเวียนได้สติกลับคืนมา เธอรีบหุบปากและลุกขึ้นยืนทันที

แต่เมื่อเธอลุกขึ้นยืน ฟินนิคก็จับมือของเธอเอาไว้แล้วดึงเธอเข้ามากอด

วิเวียนทรุดตัวลงบนตักของเขา แต่ก่อนที่เธอจะได้โวยวายอะไรออกไป ฟินนิคก็จับคางของเธอเอาไว้แล้วกดริมฝีปากของเขาลงบนริมฝีปากของเธอ คำพูดของเธอถูกกลืนหายไป

จูบในครั้งนี้แตกต่างจากจูบที่อ่อนโยนก่อนหน้านี้ เพราะจูบในครั้งนี้ให้ความรู้สึกของการบังคับและการอยากครอบครอง

เขาแยกริมฝีปากของเธอออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะลุกล้ำเข้าไปในโพรงปากของเธอและทำเครื่องหมายเอาไว้ ในขณะเดียวกันเขาก็จับตัวของเธอเอาไว้แน่นราวกับว่าเขาอยากที่จะผูกมัดเธอเอาไว้กับเขา

ราวกับเวลาหยุดลง เมื่อฟินนิคผละริมฝีปากออกจากวิเวียน เขามองไปยังหญิงสาวที่ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อราวกับผลแอปเปิ้ลสุกในอ้อมแขน ฟินนิคหัวใจละลาย เขาเอ่ยกระซิบข้างใบหูของเธอ “วิเวียน ขอบคุณที่เชื่อในตัวผม”

และขอบคุณที่โผล่เข้ามาในชีวิตที่มืดมัวและสิ้นหวังของฉัน

...

วิเวียนใช้เวลาครึ่งเดือนในการพักรักษาตัวอยู่ที่บ้าน เธอรู้สึกผิดเมื่อถูกตามให้กลับไปทำงานที่นิตยสารแกลมมอร์

และเพราะเธอลางานนานเกินไป เธอจึงกลัวว่าจะถูกไล่ออก

เมื่อวิเวียนกลับมาทำงานที่บริษัทนิตยสารหลังจากที่หยุดไปนาน ทุกคนในที่ทำงานล้วนเป็นห่วงเรื่องสุขภาพของเธอ พนักงานส่วนใหญ่รู้แล้วว่าข่าวลือในอดีตของเธอนั้นล้วนเป็นเรื่องเข้าใจผิด เพราะงั้นพวกเขาจึงเข้าหาเธอมากกว่าปกติ

และแน่นอนว่ายกเว้นแชนนอน

เมื่อแชนนอนเห็นวิเวียน เธอก็รีบเอ่ยทักทายด้วยความอิจฉาริษยาทันที “โอ้ ที่รัก เจ้าหญิงวิเวียนทรงกลับมาทำงานได้แล้วเหรอเพคะ ฉันก็คิดว่าคนที่ดันหลังเธออยู่จะมีอิทธิพลมากจนเธอสามารถหาเงินได้เพียงแค่นอนอยู่บนเตียงเฉยๆ ทั้งวันซะอีก”

มีแต่ความขุ่นเคืองที่ปรากฏอยู่ในแววตาของแชนนอนเมื่อเธอมองมายังวิเวียน

ตอนที่เธอเจอกับแอชลีย์ที่ห้างเมื่อวันก่อน เธอคิดว่าเธอสามารถทำลายวิเวียนได้จากการช่วยเหลือของแอชลีย์ แต่เธอไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆ แอชลีย์ถึงได้รีบร้อนออกไปหลังจากที่เธอเริ่มพูดถึงวิเวียนและแอชลีย์ก็ไม่ได้มีความเคลื่อนไหวอะไรอีกเลยหลังจากนั้น

หญิงสาวเหล่านี้ล้วนสิ้นหวังอย่างแท้จริง