หลังจากทั้งสองแลกเบอร์โทรกัน คาร์ลขึ้นไปบนรถด้วยความช่วยเหลือจากคนขับ จากนั้นก็หันมาโบกมือให้โจอันก่อนรถจะแล่นออกไป
เธอยังคงเป็นกังวลขณะมองรถที่แล่นจากไป เมื่อเรียกรถได้แล้วเธอตั้งใจจะเล่าให้แลร์รี่ฟังเรื่องเหตุการณ์ในวันนี้ทันทีเมื่อถึงบ้าน
ขณะเดียวกันคาร์ลก็เลิกทำเป็นเจ็บทันทีเมื่อรถแล่นออกมา เขายืดตัวและโอ้อวดทันที “เธอเชื่อสนิทเลย ฉันมั่นใจว่าเธอจะมาเยี่ยมฉันที่โรงพยาบาลแน่ๆ ”
จากนั้นเขาหันไปมองคนขับรถ “นายขับรถไม่แข็งใช่ไหม? ก่อนหน้านี้นายเกือบชนฉันแถมยังทำให้ฉันตกใจมากด้วย”
คนขับรถเหยียดยิ้ม “ถ้าฉันไม่ทำให้เหมือนจริง โจอันก็ไม่หลงเชื่อน่ะสิ นายน่ะแสดงได้เยี่ยมมากจนฉันคิดว่าชนนายเข้าจริงๆ ซะอีก”
“ฮ่า! ก็เหมือนที่นายพูดไว้ก่อนหน้านี้แหละ ถ้าฉันไม่ทำให้เหมือนจริง โจอันจะหลงกลได้ยังไง? ไปโรงพยาบาลกันเถอะ เราจะได้ถ่ายรูปโจอันตอนไปเยี่ยมฉันก่อนที่จะเริ่มดำเนินแผนขั้นต่อไป”
ทั้งสองหัวเราะอย่างพร้อมเพรียงกัน
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เป็นแผนของคาร์ลล้วนๆ
เขากังวลที่โจอันเฉยชากับตนเอง
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาคิดแผนนี้ขึ้นมาและหาคนที่มาช่วยเขาสร้างอุบัติเหตุก่อนหน้านี้ ชายแกล้งเสียการควบคุมรถของตนเอง เกือบชนโจอัน คาร์ลเข้ามาช่วยเธอได้ทันเวลาและแกล้งทำเป็นได้รับบาดเจ็บ
คาร์ลช่วยชีวิตโจอันไว้ ถึงจะไม่เหมือนในหนังก็เถอะ เพราะแบบนั้นโจอันน่าจะประทับใจเขามากขึ้นแน่นอน
ดังนั้นต่อจากนี้ทุกอย่างน่าจะราบรื่นดีสำหรับพวกเขาทั้งคู่
เมื่อมาถึงบ้านโจอันก็ล้มตัวลงไปที่โซฟาและเริ่มนึกถึงเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นก่อนหน้านี้
“คุณกลับมาแล้ว งานเป็นยังไงบ้าง?” แลร์รี่ตั้งใจทำงานของตนมาก จนไม่ได้สังเกตว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่
ส่วนเธอเองก็จมอยู่ในความคิดของตนเองจนไม่ได้ยินเสียงของแลร์รี่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม