ความรักสีคราม นิยาย บท 155

วิเวียนรู้สึกอับอายจนพูดไม่ออกตอบไม่ถูกเลยสักคำ

เธอเพิ่งรู้ว่าฟินนิคคือหมาป่าในคราบแกะแท้ๆ เขาอาจจะดูเหมือนสุภาพบุรุษ แต่จริงๆ แล้วเขาคือคนทุเรศที่แทบอดใจไม่ไหวที่จะเขมือบเธอในครั้งแรกที่มีโอกาส

เธอเขินอายเกินกว่าจะตอบคำถามเขาจึงตัดสินใจที่จะปิดปากเงียบ

แต่ฟินนิคไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ แบบนั้น เขาจึงเชยคางของเธอเพื่อให้สบตากับเขา แล้วคาดคั้นด้วยเสียงทุ้มว่า “ตอบผมสิวิเวียน”

สีแดงเข้มเป็นปื้นปรากฏขึ้นบนสองข้างแก้มของเธอทันที เธอเบนสายตาไปจากเขาและหายใจออกดังพรืด “มันแล้วแต่อารมณ์ของฉัน”

ฟินนิคตกตะลึง

แม้ว่าเธอจะไม่ได้ตอบเพื่อเป็นการยืนยัน แต่นั่นอาจเป็นคำตอบที่ดีที่สุดเป็นอันดับสองที่เขาจะได้รับจากเธอ เมื่อพิจารณาว่าเธอเป็นสาวขี้อายและรักนวลสงวนตัวแค่ไหน

เขาจึงดึงเธอเข้ามากอดแน่นขึ้นอย่างอิ่มเอมใจและให้สัญญาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ดีมาก ถ้าอย่างนั้นผมจะให้บริการแบบรับประกันความพอใจตั้งแต่นี้เป็นต้นไป”

จู่ๆ ใบหน้าของวิเวียนก็แดงขึ้นอีกครั้ง

แต่ในเวลาเดียวกัน เธอก็รู้สึกว่ากระแสแห่งความหวานชื่นเข้าครอบครองหัวใจของเธอ

ในที่สุด...

เธอสามารถก้าวผ่านประสบการณ์เลวร้ายที่สร้างบาดแผลในใจของเธอเมื่อสองปีก่อนได้เสียที

ครั้งหนึ่งก่อนหน้านี้เธอคิดว่าคงไม่อาจแต่งงานและมีลูกได้เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ เธอไม่เคยคิดฝันเลยว่าในที่สุดเธอก็พบกับคนที่จะช่วยเธอเอาชนะความบอบช้ำในใจได้

แม้เธอจะไม่รู้เลยว่าใครคือไอ้เลวที่วางยาเธอเมื่อคืนนี้ แต่เธอรู้สึกขอบคุณเขาจริงๆ

เมื่อรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นของร่างกายฟินนิคและหัวใจที่เต้นแรงของเขา เธอก็อดไม่ได้ที่จะโอบแขนของเธอไว้รอบเอวผอมบางของเขา เธอสารภาพด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ฟินนิค ฉันว่าฉันตกหลุมรักคุณแล้ว”

อันที่จริงก่อนหน้านี้เธอก็รู้ถึงความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขามาตั้งนานแล้ว

แต่เธอตัดสินใจที่จะเก็บความรู้สึกของตัวเองในตอนนั้น เพราะคิดว่าจะไม่ได้รับความรู้สึกแบบเดียวกันเป็นการตอบแทน

หลังจากที่พวกเขาผ่านเรื่องดีและร้ายมาด้วยกันหลายครั้งหลายหน ในที่สุดเธอก็เริ่มสังเกตถึงความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ

นั่นคือสาเหตุที่เธอตัดสินใจให้โอกาสกับทั้งเธอและเขา

ฟินนิคตกตะลึงกับการเปิดเผยความรู้สึกของเธออย่างกะทันหัน เขาชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะดึงเธอเข้าไปกอดแน่นราวกับว่าเขาพยายามจะหลอมรวมร่างกายของเธอกับของเขาไว้ด้วยกัน

"ผมก็เหมือนกัน น้ำเสียงของเขาแผ่วเบาจนแทบไม่เหมือนเสียงปกติของเขาเลย “มากกว่านั้น ผมแน่ใจว่าผมตกหลุมรักคุณมานานก่อนที่คุณจะตกหลุมรักผมซะอีก”

เธอถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินอย่างนั้น ก่อนที่เธอจะนึกออกว่าเขาหมายถึงอะไร จู่ๆ เขาก็ก้มหน้ามาจูบริมฝีปากของเธอเพื่อไม่ให้เธอมัวสงสัยอีกต่อไป

หลังจากจูบอย่างหลงใหล เขาก็ปล่อยเธอพร้อมกับรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้าของเขา “วิเวียนครับ เราจะทำกันอีกรอบแบบไม่มีฤทธิ์ยาดีไหม”

ก่อนที่เธอจะรู้ตัว ริมฝีปากของเขาก็บดริมฝีปากของเธออย่างแรงอีกครั้ง

คำถามในใจของเธอได้รับคำตอบจากการกระทำของเขาแบบนั้นนั่นเอง

อีกหลายวันต่อมา วิเวียนจะโทษตัวเองที่ยอมจำนนต่อลูกไม้ของฟินนิคอย่างง่ายดายเมื่อทุกครั้งที่เธอตื่นขึ้นมาและรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัว

ในอีกห้องหนึ่งของโรงแรมเดียวกัน ฟาเบียนพยายามลืมตาขณะที่ศีรษะของเขารู้สึกหนักอึ้งเป็นที่สุด ภาพของสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ค่อยๆ ปรากฏขึ้นซ้ำๆ ในความคิดของเขา

เขาจำได้ว่าเมื่อคืนนี้เขาสนุกมากในคลับซึ่งเขาดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป และในคืนนั้นเขารู้สึกภูมิต้านทานฤทธิ์แอลกอฮอล์ของเขาจะต่ำลงอย่างผิดปกติ ไม่เหมือนที่เคยเป็น ยิ่งไปกว่านั้น มันน่าแปลกที่เขารู้สึกร้อนจนเหมือนถูกไฟไหม้ไปทั้งตัว

เขาเห็นวิเวียนเดินโซเซออกจากคลับผ่านสายตาพร่ามัวของเขา ขณะที่เขากังวลเรื่องความปลอดภัยของเธอ เขาพยายามอย่างหนักที่จะยืนขึ้นก่อนจะตามเธอออกไป เมื่อเขาเดินมาถึงครึ่งทางก็รู้สึกว่ามีคนจับเขาไว้นิ่งๆ เพื่อไม่ให้เขาล้ม นั่นคือครั้งสุดท้ายที่เขาเห็นวิเวียน

ขณะที่เขานอนอยู่บนเตียงกำลังพยายามนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก่อน หญิงสาวคนหนึ่งก็ยืดแขนของเธอมาลูบผมของเขาเบาๆ

เขาตกใจกับสิ่งที่เธอทำอย่างกะทันหัน จึงหันไปดูและเห็นแอชลีย์ หญิงสาวร่างเปลือยเปล่ากำลังจ้องมองเขาอย่างน่ารักน่าเอ็นดูและยั่วยวนไปพร้อมกัน

เมื่อพิจารณาจากสภาพของเธอและเสื้อผ้าที่เกลื่อนพื้น ฟาเบียนก็เข้าใจในทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน

ความรู้สึกท้อแท้สิ้นหวังจู่โจมเขาทันที

เรื่องนี้เกิดขึ้นได้ยังไง ฉันรับปากแล้วว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับแอชลีย์อีก แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก...

ขณะเดียวกัน แอชลีย์ก็เริ่มขยับแขนขาของเธอกอดรัดร่างกายของเขาไว้เหมือนกับงู โดยขึ้นไปนอนทับบนตัวเขา เธอจ้องตาเขาเขม็งด้วยท่าทางยั่วยวนกวนราคะ

อันที่จริงเมื่อพูดถึงการยั่วยวนหนุ่มๆ แล้วเธอก็ไม่เป็นสองรองใคร ขณะที่สัมผัสเนิบๆ ของเธอทำให้ร่างกายของเขาลุกเป็นไฟ ฟาเบียนเกือบจะยอมจำนนต่อความปรารถนาในขณะที่เขายังไม่สร่างเมาดี