แลร์รี่ช่วยโจอันลงทะเบียนเรียนจนเสร็จหลังจากเดินตามลีไป
ทั้งคู่ดำเนินการตามขั้นตอนที่เกี่ยวข้องจนเสร็จเพราะโจอันจะไม่อยู่หอในโดยมีลีช่วยเหลือ
หลังจากกล่าวลาอาจารย์แล้ว โจอันก็ไปหาอาจารย์ที่ปรึกษาซึ่งควรอยู่ในชั้นเรียนของเธอ
ทั้งสองพบทางไปชั้นเรียนของโจอันด้วยความช่วยเหลือจากนักศึกษาหลายๆ คนในมหาวิทยาลัย
ในชั้นเรียนแทบไม่มีคนอยู่เลย วันนั้นเป็นวันปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่ ทุกคนจึงกลับไปหลังจากเข้ารายงานตัวเรียบร้อยแล้ว
ข้างเวทีมีผู้หญิงที่เหมือนอาจารย์คนหนึ่งกำลังอ่านเอกสารบางอย่างอยู่
หลังจากเคาะประตูโจอันก็เอ่ยว่า “สวัสดีค่ะ คุณคาโลว์หรือเปล่าคะ?”
“ใช่ค่ะ แล้วคุณคือ…”
หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงของโจอัน จากนั้นเธอจึงทำหน้าประหลาดใจเมื่อเห็นโจอัน และเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความยินดี
“โจอัน เธอจริงๆ สินะ! จะกลับมาเรียนแล้วเหรอ?” ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยถาม
“ฉันเป็นนักศึกษาใหม่ค่ะ คุณคือ…เจย์ลีน คาโลว์เหรอ?” โจอันเดาเพราะรู้สึกคุ้นหน้าหญิงคนนี้
“ใช่ ฉันเอง! พอเห็นชื่อโจอัน วัตส์ ฉันก็นึกถึงเธอเลย นึกว่ามีคนชื่อซ้ำกับเธอซะอีก แต่กลับเป็นเธอตัวจริงเสียงจริง บังเอิญชะมัด!”
เจย์ลีนรีบเดินเข้ามาหาโจอันเพราะอยากเจอเพื่อนเก่าของตน
เจย์ลีนเคยเป็นเพื่อนร่วมห้องกับโจอัน ในตอนนั้นทั้งกาเบรียลล่าและเจย์ลีนเป็นเพื่อนสนิทของเธอ ตอนรู้ว่าโจอันจะดรอปเรียนเจย์ลีนก็ร้องไห้ฟูมฟายใหญ่โต
“นี่ก็หลายปีแล้วนะ ดูสิตอนนี้เธอเป็นอาจารย์แล้ว” โจอันเอ่ยน้ำเสียงละห้อย
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพียงพริบตาเดียวเด็กสาวไร้เดียงสาก็กลายเป็นคุณครูของเด็กสาวอีมากมายไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...