ความรักสีคราม นิยาย บท 1626

แลร์รี่เอ่ยด้วยความกระตือรือร้นเช่นเดียวกัน “สาวห้าวที่หัวเราะเสียงดังก้องในตอนนั้นกลายเป็นสาวสวยแล้วสินะ เจย์ลีน ผมมั่นใจว่าคุณก็มีแฟนแล้วใช่ไหมล่ะ?”

เธอเป็นเพื่อนของโจอัน ดังนั้น เขาจะทำตัวเป็นมิตรกับเธอ

คำชมของแลร์รี่ทำให้เจย์ลีนเขินอาย เธอรีบก้มหัวลงเพื่อซ่อนแก้มที่แดงแจ๋จากทั้งคู่

เธอเป็นสาวห้าวตอนที่เรียนอยู่จริงๆ สำหรับเธอมหาวิทยาลัยก็เหมือนกับร้านเสริมสวย ตอนนั้นเธอไม่สนใจเรื่องหน้าตาเลย แต่ตอนนี้มันต่างออกไป

เธอควรจะขอบคุณแลร์รี่สำหรับการเปลี่ยนแปลงของเธอ ตอนนั้นเจย์ลีนเป็นหนึ่งในสาวๆ ที่ชอบแลร์รี่ พอแอบชอบเขาเธอก็เริ่มหันมาดูแลตัวเอง เปลี่ยนการแต่งตัวและหวังว่าสักวันแลร์รี่จะมองเห็นเธอ

แต่เขาก็กลายเป็นแฟนของเพื่อนสนิทเธอในเวลาต่อมา

ตอนนั้นถึงจะไม่พอใจ แต่เจย์ลีนก็ไม่เคยบอกความรู้สึกเหล่านั้นกับโจอันเลย แต่กลับยินดีไปกับเพื่อนของเธอด้วย

“ฉันไม่มีทางมีคู่รักแบบพวกคุณสองคนหรอก ฉันยังโสดอยู่เลย ทำไมคุณไม่แนะนำหนุ่มๆ ให้ฉันบ้างล่ะ?”

แม้จะตกใจตอนเห็นแลร์รี่ เจย์ลีนรีบสะบัดความรู้สึกที่มีต่อเขาออกไปทันที

การรักใครสักคนเป็นเรื่องที่ดี แต่การเข้าไปยุ่งกับความสัมพันธ์ของคนอื่นถือเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรม ในฐานะอาจารย์ที่ปรึกษาเจย์ลีนระมัดระวังพฤติกรรมของตนเองเป็นพิเศษ

“โจอัน แลร์รี่ นี่ก็นานแล้วนะตั้งแต่พวกเธอมาเรียนน่ะ ฉันขอเวลาสักครู่ แล้วเดี๋ยวฉันจะพาพวกเธอไปเที่ยวชมรอบๆ วิทยาเขตนี้นะ” เจย์ลีนเสนอ

“ได้สิ ฉันอยากเดินชมรอบมหาวิทยาลัยอยู่แล้ว แถมแลร์รี่ก็บอกตลอดว่าให้สนิทกับอาจารย์ที่ปรึกษาเข้าไว้ ไว้เราไปกินอาหารด้วยกันไหม?” โจอันเสนอแนะพร้อมกับขยิบตา

“ได้เลย ฉันไม่ได้ไปร่วมงานแต่งของเธอ แต่จะดีมากถ้าเธอพาฉันไปกินอาหารน่ะ”

เจย์ลีนชอบกินมาก ดวงตาของเธอเป็นประกายทันทีเมื่อได้ยินเรื่องอาหาร