ความรักสีคราม นิยาย บท 1627

ผ่านไปสักพักแคสเปี้ยนก็เอ่ยต่อ “หัวหน้า โจอัน พวกคุณทำทุกอย่างที่จำเป็นแล้ว ส่วนแนนซี่กับผมก็มีความสุขกันมาก พรุ่งนี้พวกเราจะเดินทางกลับมาร์ซิงฟิวเพื่อเตรียมงานแต่ง ผมจัดงานแบบฉุกละหุก และจะได้จัดเตรียมทุกอย่างให้รอบคอบด้วย”

แลร์รี่วุ่นวายมากเมื่อตอนเตรียมงานแต่งงาน เพราะไม่อยากเป็นแบบนั้นแคสเปี้ยนจึงต้องเตรียมการตั้งแต่เนินๆ

“ได้สิ นายควรละเอียดถี่ถ้วนในการเตรียมงาน ถ้ามีปัญหาอะไรก็โทรมาแล้วกัน ยังไงซะฉันก็ผ่านมาก่อนแล้ว” แลร์รี่เตือนด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

“ไม่ต้องห่วง หัวหน้า ถ้ามีปัญหาอะไรผมจะมาหาคุณก่อนแน่นอน” แคสเปี้ยนตอบพร้อมกับหัวเราะเบาๆ

แคสเปี้ยนไว้ใจแลร์รี่มาก ซึ่งเป็นเหตุผลที่เขาอยู่กับแลร์รี่มายาวนาน

วันต่อมา แคสเปี้ยนกับแนนซี่บอกลาทั้งคู่ แล้วออกเดินทางไปยังมาร์ซิงฟิว

โจอันเริ่มชินกับการไปเรียนที่มหาวิทยาลัยวิทยาเขตเบนนิชขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมีวิชาที่ต้องเข้าเรียน เธอจะให้แม่บ้านดูแลลูกชายแทน และเมื่อไม่มีเรียนเธอก็จะดูแลลูกชายด้วยตนเอง ขณะเดียวกันแลร์รี่ก็มีหน้าที่รับส่งโจอัน เขาไม่ค่อยยุ่งนักจึงมักอยู่บ้านและทำงานที่บ้านแทน เวลาก็หมุนผ่านไป

วันหนึ่งโจอันขอลาหยุดหนึ่งอาทิตย์ วางแผนจะกลับไปมาร์ซิงฟิวกับแลร์รี่

มันเป็นช่วงงานแต่งของแคสเปี้ยนกับแนนซี่พอดี

นอกจากจะเข้าร่วมงานแต่งของแคสเปี้ยนกับแนนซี่แล้ว ทั้งคู่จะกลับไปเยี่ยมพ่อแม่ของตนหลายๆ วันด้วยเช่นกัน

ดังนั้น หลังเสร็จเมื่อเช้า ทั้งคู่และลูกชายก็ออกเดินทางไปยังมาร์ซิงฟิว

ในตอนบ่ายทั้งสามคนก็มาถึงบ้านตระกูลนอร์ตัน ซึ่งฟินนิคและวิเวียนรออยู่ด้านนอกแล้ว

เมื่อรถของแลร์รี่หยุดลง วิเวียนเป็นคนแรกที่เข้าไปทักทายทั้งคู่

“ลูกกลับมาแล้ว เดินทางไกลคงเหนื่อยน่าดู รีบเข้าไปพักผ่อนก่อนเร็ว ให้แม่ดูหลานชายหน่อย”

วิเวียนจ้องมองหลานชายที่ไม่ได้พบกันนานด้วยความรัก หลังรับเขาจากอ้อมแขนของโจอันอย่างตื่นเต้น