ความรักสีคราม นิยาย บท 1632

ดัสตินหันกลับไปและยิ้มออกมา “คุณไม่อยากเจอผมจริงๆ เหรอ”

โจอันโพล่งออกมา “ไม่ใช่แบบนั้น ฉันแค่เจอคุณไม่ได้”

“งั้นคุณก็รู้ คุณไม่เคยลืมสิ่งที่ผมพูดกับคุณสินะ”

“ฉันแต่งงานกับแลร์รี่แล้ว”

ทันใดนั้นเขาก็หัวเราะออกมา “คุณเข้าใจผมผิดแล้ว เราเป็นเพื่อนกันใช่ไหม?”

“ใช่ เราเป็นเพื่อนกัน” เธอรีบเอ่ยออกมา “แต่ข่าวลือพวกนั้นน่ะทำฉันเดือดร้อน”

“นั่นคือเหตุผลที่ทำให้คุณหลบหน้าผมสินะ ถ้าผมหยุดข่าวลือได้ภายในวันพรุ่งนี้จะทำให้ผมเป็นเพื่อนที่ดีไหม?”

สุดท้ายรอยยิ้มอันจริงใจก็ออกมาจากริมฝีปากของโจอัน เธอพยักหน้าอย่างแรง ภาพสะท้อนของร่างของเธอในกระจกด้านหลังก็ประทับอยู่ในใจของดัสตินแล้ว

เธอไม่นึกเลยว่าข่าวลือนี้จะไปถึงหูของแลร์รี่อย่างรวดเร็ว

มันเกิดขึ้นช่วงที่เขากำลังยุ่งมาก เมื่อได้ยินข่าวลือนั่นความหงุดหงิดครอบงำเขา แต่เขาเลือกจะเชื่อโจอันมากกว่า

เขาหยุดทำงานไม่ได้จึงโทรหาเบอร์ที่คุ้นเคย ไม่กี่นาทีแคสเปี้ยนก็พุ่งเข้ามาในห้องและตะโกนว่า “หัวหน้า มีอะไรเหรอครับ?”

“ไปหามาว่าโจอันกับชายที่ชื่อดัสตินพบกันครั้งล่าสุดเมื่อไหร่ และหามาด้วยว่าใครมันเป็นต้นเรื่องที่กระจายข่าวลือนี้”