ความรักสีคราม นิยาย บท 322

ฟาเบียนต้องการล้างมลทินให้กับชื่อของวิเวียนจากความคิดเห็นอันน่ารังเกียจทั้งหมดนี้

จู่ๆ ก็มีความคิดหนึ่งแล่นเข้ามาในหัวของเขาทันที

"วิเวียน อาฟินนิค… มันจริงไหมที่อาฟินนิคไร้สมรรถภาพทางเพศ แล้วคุณกับอาก็… "

ก่อนฟาเบียนจะพูดจบประโยค วิเวียนพูดขัดขึ้นมาอย่างเคร่งเครียด " บ้าเอ๊ย ก็แหงอยู่แล้วสิว่ามันต้องไม่ใช่เรื่องจริง" วิเวียนจ้องฟาเบียนอย่างเอาเป็นเอาตาย

ทันใดนั้นเองที่วิเวียนเริ่มเข้าใจแล้วว่าฟินนิคต้องผ่านอะไรมาบ้างในช่วงสิบปีที่ผ่านมา

ข่าวลือพวกนั้นทำให้เขาพบเจอช่วงเวลาที่ยากลำบาก เขาต้องเจ็บปวดกับการเสียศักดิ์ศรีครั้งยิ่งใหญ่ในฐานะผู้ชาย แต่เขากลืนความภาคภูมิของเขาไว้เพื่อปกป้องคนรอบตัวตลอดจนแก้แค้นคนที่เหยียดหยามและทารุณเขา เขาต้องต่อสู้กับอารมณ์ภายในใจมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่ไม่มีใครคอยอยู่เคียงข้างเขาเลย เขาอยู่ตรงนั้นเพื่อเผชิญหน้ากับความยากลำบากเพียงลำพัง

วิเวียนรู้สึกอยากเจอฟินนิคเสียเดี๋ยวนั้น เธออยากกอดและมอบความแข็งแกร่งให้กับเขาเหลือเกิน​

คุณผ่านอะไรมามากมายในช่วงสิบปีที่ผ่านมานี้

เธอคอยไม่ได้อีกต่อไป สิ่งเดียวที่วิเวียนต้องการคือไปปรากฏตัวต่อหน้าฟินนิคตอนนี้เลย

เธอไม่ใส่ใจที่จะคุยกับฟาเบียนอีกต่อไป ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรก็ตาม คงไม่มีใครเชื่อเธอกับฟินนิคอยู่ดี

"มีบางอย่างที่ฉันต้องไปจัดการ เพราะฉะนั้นฉันจะขอลางานวันนี้นะคะ"

เธอออกจากบริษัทไปอย่างหัวเสียหลังจากพูดจบ

ทันทีที่วิเวียนออกจากบริษัทไป ทุกคนในบริษัทนิตยสารต่างก็ถกเถียงกันอย่างดุเดือด

"เฮ้ เธอเห็นนั่นไหม มีใครบางคนรู้สึกละอายใจล่ะ…"

"บางทีความพยายามที่จะให้คุณนอร์ตันยื่นมือเข้าไปช่วยเธอคงล้มเหลว ฮ่าๆ… "

ผู้คนหยุดนินทาเมื่อวิเวียนจ้องพวกเขาอย่างโกรธเคือง แต่พวกเขาอดไม่ได้ที่จะมองวิเวียนแปลกๆ เธอทนอยู่ที่บริษัทนิตยสารนี่ต่อไปไม่ได้แม้แต่นาทีเดียว

เธอตัดสินใจรีบไปที่ฟินเนอร์ กรุ๊ปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และจะเอาคำตอบจากฟินนิคทันที เธอต้องรู้ให้ได้ว่าใครคือคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทุกอย่าง​

หลังจากที่เธอลงไปข้างล่าง วิเวียนก็เรียกแท็กซี่ไปที่ฟินเนอร์กรุ๊ป เป็นอย่างที่คาดคิดไว้ว่าทุกคนในบริษัทต่างมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ พวกเขาคงรู้ข่าวแล้วแน่ๆ