ความรักสีคราม นิยาย บท 323

วิเวียนกำลังยืนนิ่งอยู่ตอนนั้น ฟินนิคแปลกใจที่เห็นเธอและเขารีบเข็นวีลแชร์มาหาเธออย่างรวดเร็ว เขาจับมือวิเวียนและถามว่า "คุณมาทำอะไรที่นี่ ทำไมคุณดูเครียดนัก"

"คุณเห็นข่าวเช้าวันนี้หรือยังคะ" วิเวียนถามอย่างลังเลเพราะเธอไม่แน่ใจว่าฟินนิครู้เรื่องหรือยัง

"คุณหมายถึงข่าวเรื่องคุณกับผมใช่ไหม" ตอนนั้นเองที่วิเวียนตระหนักได้ว่าเขาเห็นข่าวนั้นแล้ว แต่เขาดูไม่ตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย ซึ่งตรงกันข้ามกับวิเวียนที่รีบมาหาเขาที่บริษัททันที

"ใช่ คุณไม่รู้เรื่องข่าวนี้เหรอ พวกเขา… " วิเวียนรู้สึกสงสารฟินนิคจับใจเมื่อเห็นว่าเขานิ่งอยู่ คนพวกนั้นปล่อยข่าวลือทั้งๆ ที่ไม่รู้เรื่องเลยได้ยังไงกัน

ฟินนิคไม่ใช่คนพิการสักหน่อย เขาแค่แกล้งทำ ข้อกล่าวหาที่บอกว่าเขาไร้สมรรถภาพนั้นช่างไร้สาระสิ้นดี

ฟินนิคแค่หัวเราะเบาๆ ราวกับว่าเขาไม่เป็นเดือดเป็นร้อนกับข่าวลือพวกนั้นเลยสักนิด

ฟินนิคลุกขึ้นจากวีลแชร์ เขาโอบแขนรอบตัววิเวียนและนั่งลงตรงโซฟา "ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องกังวลเรื่องข่าว คุณรู้ไหมว่าวิธีลบล้างข่าวลือได้ดีที่สุดคืออะไร "

วิเวียนเงยหน้าและมองไปที่เขางงๆ เขาหมายความว่าอะไร นี่เขาหาทางออกไว้แล้วเหรอ

"อืม… บอกฉันที มันคืออะไรคะ" วิเวียนตื่นตระหนก เธอไม่สนว่าใครจะพูดถึงเธอยังไง แต่เธอทนไม่ได้ถ้าคนอื่นจะคิดกับฟินนิคแบบนั้น

หลายปีที่ผ่านมา เขาอยู่อย่างยากลำบากเพราะต้องแกล้งทำเป็นคนพิการ มันฆ่าเธอให้ตายทั้งเป็นที่เห็นเขาโดนใส่ร้ายแบบนี้

ฟินนิคเดินเข้ามาใกล้วิเวียน เขาเหน็บผมเธอไว้ที่หลังหูพลางจับหน้าเธอไว้อย่างอ่อนโยนด้วยความรักใคร่ที่ฉายชัดอยู่ในแววตาของเขา

ตอนแรกนั้นวิเวียนรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้หน้าของเธอค่อยๆ แดงระเรื่อเพราะสัมผัสของเขา

"คุณบอกว่ามีแผนไม่ใช่เหรอคะ มันคืออะไร" วิเวียนถามด้วยน้ำเสียงประหม่า เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นคร่อมจังหวะเพราะสายตาที่ฟินนิคมองมา

เขาสังเกตเห็นว่าวิเวียนกำลังเขิน ขณะที่ฟินนิคมองหน้าแดงก่ำของเธออยู่นั้น เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงรักที่เอ่อล้นออกมาจากหัวใจของเขา เขาจูบวิเวียนเบาๆ ที่มุมปากพลางกอดเอวของเธอไว้แน่น จากนั้นเขาโถมน้ำหนักตัวของเขาทับลงบนตัววิเวียนและตรึงเธอไว้บนโซฟา

"แผนก็คือ… คุณจะกำลังจะมีลูกกับผมตอนนี้ไงล่ะ" หลังจากกระซิบข้างหูเธออย่างแผ่วเบา ฟินนิคก็จูบเธออย่างดูดดื่ม เขาไล้มือของเขาไปทั่วเรือนร่างของเธอและค่อยๆ ถอดชุดของเธอออกในณะเดียวกัน