“ถูกทำอะไร” ฟินนิคขึ้นเสียงเมื่ออีฟเวลินลังเลกับคำพูดของเธอ เขามีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้และหวังว่ามันจะไม่เป็นอย่างที่เขาจินตนาการไว้
แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่พูดต่อ “หยุดถามได้แล้วฟินนิค ขอบคุณที่ตอนนี้เธอไม่เป็นอะไรแล้ว นอกจากนี้ ฉันแน่ใจว่าเธอคงไม่อยากให้คุณรู้ว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับเธอ”
“เกิดอะไรขึ้นกับวิเวียน” เขาตะโกน ดูเหมือนจะมีความกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ หลังจากได้ยินสิ่งที่เธอพูด
บางทีเขาอาจทำให้เธอตกใจเพราะอีฟเวลินเริ่มน้ำตาคลอ ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน และเสียงสั่นขณะพูดว่า “วิเวียน... เธอ... เมื่อเราเข้าไป... เราเห็น...”
การพูดละล่ำละลักของเธอไม่ได้ให้ข้อมูลอะไรมากมายแก่เขา และมันทำให้ฟินนิคคลั่งยิ่งกว่าเดิม
ขณะนั้น หมอกำลังจะเข้ามาตรวจวิเวียน ฟินนิคคว้าคอเสื้อหมอทันทีและถามว่า “เกิดอะไรขึ้นกับวิเวียน บอกผมมาว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ”
หลังจากถูกคว้าคออย่างกระทันหันหมอหายใจไม่ออก เขาดิ้นเล็กน้อยและตบแขนของฟินนิคอย่างแรงเพื่อให้อีกฝ่ายยอมปล่อยเขา
เมื่อเห็นสิ่งนี้ อีฟเวลินรีบไปช่วยเขา เธอดึงแขนฟินนิคและพูดว่า “หยุดนะฟินนิค คุณต้องปล่อยหมอก่อน ถ้าคุณทำแบบนี้ต่อไปเขาจะพูดไม่ได้”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฟินนิคก็ปล่อยมือและจ้องหมอด้วยดวงตาแดงก่ำ
บางทีหมออาจจะชินกับการเจออะไรแบบนี้เพราะเขาไม่ได้โกรธอะไรมาก หลังจากที่หายใจได้เขาก็พูดว่า “คุณเป็นอะไรกับคนไข้ในห้อง 307 ครับ”
“ผมเป็นสามีของเธอ ภรรยาของผมได้รับบาดเจ็บแบบไหน” ฟินนิคตะโกนอย่างหมดความอดทน
เมื่อได้ยินคำถาม ความลำบากใจปรากฏขึ้นในดวงตาของหมอ เขาอ้าปากค้างแต่ไม่มีคำพูดใดออกมาราวกับว่าเขาไม่รู้ว่าจะแจ้งข่าวให้ฟินนิคทราบได้ยังไง
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ถอนหายใจและพูดว่า “คุณควรเตรียมใจให้พร้อม ภรรยาของคุณถูก...”
เขาหยุดพูดกลางประโยค พยายามเรียบเรียงความคิดออกมาเป็นคำพูด
ฉันจะฆ่าแกมาร์ค ไม่สิ ฉันจะทรมานแกจนถึงจุดที่แกอยากตายมากกว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...