ความรักสีคราม นิยาย บท 43

โนอาห์นิ่งไปสักพักก่อนกลับมามีสติอีกครั้ง “คุณหมายถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับคุณวิลเลี่ยมเมื่อสองปีก่อนใช่ไหมครับ”

“ใช่”

“เพราะเหตุการณ์ผ่านมาค่อนข้างนานแล้ว จึงต้องใช้เวลาในการตรวจสอบ”

“ให้เริ่มตรวจสอบจากฟาเบียน เพราะเขาเพิ่งได้รับอีเมลที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นั้น”

“รับทราบครับ”

ฟินนิคเคาะนิ้วเรียวลงบนแขนของอาในขณะที่แววตาของเขาก็ฉายแววครุ่นคิด

ฉันจะไม่ละเว้นใครก็ตามที่กล้ามายุ่งกับผู้หญิงของฉัน

ยิ่งไปกว่านั้น…

เมื่อฟินนิคจ้องมองไปยังฟาเบียนที่กำลังเดินออกมาจากร้านกาแฟ แววตาแสนเย็นชาก็ปรากฏขึ้น

จากสิ่งที่เขาได้ยินมาก่อนหน้านี้ ฟาเบียนล้มเลิกเรื่องของวิเวียนไปแล้วและเขากำลังจะแต่งงาน

เร็ว ๆ นี้

อย่างไรก็ดี มันดูเหมือนว่าฟาเบียนจะกังวลเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับวิเวียนมากเกินไป

ฟินนิคยิ้มอย่างเย็นชา

ฉันไม่อยากเชื่อว่าจะมีวันนี้ วันที่ฉันต้องมาแข่งกับหลานของตัวเอง

แม้แต่วิเวียนเองก็ยังไม่รู้ว่าจะผ่านวันแบบนี้ไปได้อย่างไร

วิเวียนรอดมาจนถึงเวลาเลิกงานได้ด้วยความยากลำบาก ก่อนที่เธอจะรีบออกจากบริษัท

เมื่อกลับมาถึงบ้าน เธอก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นฟินนิครออยู่ที่ห้องนั่งเล่น ปกติแล้วชายหนุ่มมักจะกลับค่ำเสมอ

“มอลลี่กับเลียมไปไหนเหรอคะ” วิเวียนพยายามอย่างที่สุดที่จะปกปิดความรู้สึกจากฟินนิค ในขณะที่เธอถอดรองเท้าและเดินไปยังห้องนั่งเล่น

“วันนี้ฉันให้พวกเขาหยุด” เนื่องจากในบ้านไม่มีใครอยู่ ฟินนิคจึงลุกขึ้นจากอาและเดินไปเอาจานมาจากห้องครัว “แต่มื้อเย็นพร้อมแล้ว มากินกันเถอะ”

วิเวียนขยี้ตาที่แดงเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าและเดินไปยังห้องอาหาร

ตลอดการรับประทานมื้อเย็น วิเวียนและฟินนิคต่างตกอยู่ในความคิดของตนเอง ทั้งคู่จึงไม่ได้คุยกันมากนัก

ฟินนิคทานเสร็จก่อนและหลังจากที่เขาครุ่นคิดอยู่สักพัก เขาก็ถามออกมา “วิเวียน เธอคิดที่จะเปลี่ยนงานไหม”

วิเวียนนิ่งไปชั่วครู่เพราะไม่คาดคิดว่าฟินนิคจะพูดเรื่องนี้ “ทำไมฉันต้องเปลี่ยนงานด้วย”

ฟินนิคมองไปที่วิเวียน “ที่ทำงานของเธออยู่ไกลจากบ้านมากเกินไป และสวัสดิการพนักงานก็อยู่ในระดับปานกลาง เธอสามารถหางานที่ดีกว่านี้ได้”

ที่จริงแล้ว วิเวียนรู้ดีว่าไม่ว่าเธอจะทำงานตำแหน่งอะไร เงินเดือนของเธอจะมากกว่านี้หากเธอย้ายไปอยู่ที่บริษัทอื่น แต่ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ของเธอ เธอก็อาจจะทำไปแล้ว

เพราะค่ารักษาของแม่ในแต่ละเดือนค่อนข้างสูง เธอจึงไม่สามารถเปลี่ยนงานได้

แต่เธอไม่สามารถบอกฟินนิคได้ เธอเม้มปากแล้วเอ่ยตอบ “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันสนุกกับงานมากและฉันไม่อยากออก”

ฟินนิคจับช้อนแน่นขึ้น

“เธอไม่อยากออกเหรอ” เขามองไปยังวิเวียนด้วยสีหน้าที่อ่านไม่ออก

ตอนที่ฟาเบียนเอารูปพวกนั้นให้เขาดูก่อนหน้านี้ ภายนอกเขาอาจดูเฉยเมย แต่ในความเป็นจริงแล้วเขาโมโห

โมโหมาก ๆ

เห็นได้ชัดว่ารูปพวกนั้นถูกถ่ายด้วยกล้องที่ซ่อนเอาไว้ และถ้าเขาเดาไม่ผิดรูปพวกนั้นคงถูกถ่ายเอาไว้เมื่อสองปีก่อน

เขารู้รายละเอียดบางส่วนเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อนและเขาได้ฟังวิเวียนอธิบายแล้ว และเขาเข้าใจว่ามันไม่ใช่ความผิดของเธอ เขาไม่โทษเธอ แต่ท่าทางที่เย้ายวนในภาพนั้นต่างหากที่ทำให้เขาโกรธ

เมื่อเขาคิดว่ามีชายอีกคนได้มีค่ำคืนที่ดูดดื่มกับวิเวียนเมื่อสองปีก่อน เขาก็รู้สึกโกรธจัดจนอยากจะฆ่าใครซักคน

พูดกันตามตรง ถ้าไม่ใช่เพราะการฝึกควบคุมตนเองของเขาในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา เขาอาจจะไม่สามารถมานั่งทานมื้อเย็นกับวิเวียนอย่างใจเย็นแบบในตอนนี้ได้

ฟาเบียนเป็นอีกหนึ่งสาเหตุของความโกรธ

ฟินนิคไม่รู้ว่าฟาเบียนพยายามที่จะเอาคืนที่วิเวียนหักหลังเขาเมื่อสองปีก่อนหรืออยากที่จะทำลายความสัมพันธ์ของเขากับวิเวียน

แต่ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร วิเวียนก็ไม่ควรทำงานที่บริษัทของฟาเบียนต่อ เพราะมันมีโอกาสที่จะเกิดเหตุการณ์แบบที่เมืองคิวขึ้นอีก

ดังนั้นเขาเลยเสนอให้วิเวียนเปลี่ยนงาน แต่เขาไม่คาดคิดว่าเธอจะตอบปฏิเสธโดยไม่ลังเล

ฟินนิคคิดไม่ออกถึงเหตุผลที่วิเวียนไม่อยากออก

หรือเธอลังเลที่จะจากกับฟาเบียน

เมื่อความเป็นไปได้นั้นผุดขึ้นมาในหัวของเขา ฟินนิครู้สึกว่าเขานั้นทำตัวเป็นเด็กอย่างไม่น่าเชื่อ อีกทั้งความคิดนั้นยังทำให้ความโกรธของเขาพุ่งสูงขึ้นไปอีก

สีหน้าของฟินนิคเปลี่ยนเป็นเรียบเฉย เมื่อเขานึกถึงรูปพวกนั้น เขาวางส้อมลงแล้วเอ่ยถาม “เธอลังเลที่จะจากกับฟาเบียนใช่ไหม”

วิเวียนหน้าซีด เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนั้น

นี่เขาคิดว่าฉันยังอาลัยฟาเบียนและจะนอกใจเขาหรือไง