ความรักสีคราม นิยาย บท 442

ความคิดเหล่านั้นทำให้วิเวียนน้ำตาไหล เธอกระพริบตาสองสามครั้งและพยายามสงบสติอารมณ์ที่มันเอ่อล้นออกมา ในขณะเดียวกันเธอก็ตั้งใจว่าจะเข้มแข็งเพื่อแม่ของเธอ สุดท้ายไม่ว่าผลมันจะออกมาเป็นอย่างไร เธอก็จะไม่หวาดกลัวกับอะไรทั้งนั้น

วิเวียนรีบไปหาหมอที่ตรวจเธอก่อนหน้านี้ทันทีที่มาถึงโรงพยาบาล

“เป็นยังไงบ้างคะหมอ ไขกระดูกของฉันเข้ากันได้กับของแม่ไหมคะ” พระเจ้า ฉันหวังจริงๆ ว่าฉันจะสามารถช่วยแม่ของฉันได้ ฉันต้องทำได้

“เชิญนั่งครับ” คุณหมอพูดบอกพลางชี้ไปที่เก้าอี้ข้างๆ “ผมจะบอกรายละเอียดให้ฟัง”

วิเวียนนั่งลงอย่างกระวนกระวายและมองหมออย่างเคร่งเครียด เธอรู้สึกแย่จนวางตัวไม่ถูกและได้แต่หวังว่ามันจะไม่ใช่แบบที่เธอกลัว

“ผลเป็นยังไงบ้างคะหมอ” วิเวียนถามขึ้นอีกครั้ง เธอประหม่าจนจะร้องไห้ออกมาอีกครั้ง

หมอถอนหายใจแล้วถอดแว่นตาออกก่อนที่เขาจะลูบจมูกอย่างใช้ความคิด “จากผลการตรวจพบว่าไขกระดูกของคุณไม่ตรงกันนะครับ น่าเสียดายที่คุณไม่ใช่ผู้บริจาคที่ใช่”

เมื่อหมอพูดจบ หัวใจของวิเวียนก็หล่นไปอยู่ตาตุ่ม เธอรู้สึกตัวชาและหายใจไม่ออก “แล้วเราจะทำยังไงได้บ้างคะหมอ มีวิธีอื่นที่จะรักษาเธอได้อีกไหมคะ”

“ไม่ต้องกังวลไปครับ แม่ของคุณยังไม่ได้อยู่ในระยะที่เป็นอันตราย” หมอทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อปลอบใจวิเวียนที่กำลังเผชิญหน้ากับความไม่แน่นอน “โรงพยาบาลนี้ร่วมมือกับสภากาชาดและเราได้ส่งคำขอไปแล้วครับ เมื่อเราพบผู้บริจาคที่เหมาะสมกับเธอแล้ว เราจะจัดการผ่าตัดให้เธอทันทีครับ”

วิเวียนพยักหน้าให้หมออย่างขอบคุณ “ขอบคุณค่ะหมอ ฉันต้องขอบคุณสำหรับทุกเรื่องเลยนะคะ”

“ด้วยความยินดีครับ นี่คือสิ่งที่เราควรทำอยู่แล้วแต่ผมขอแนะนำให้ครอบครัวคุณมองหาลู่ทางอื่นเอาไว้ด้วยและลองหาผู้บริจาคจากที่อื่นดูด้วยนะครับ ยังไงการผ่าตัดนี้ก็ควรทำโดยเร็วที่สุดครับ”

วิเวียนพยักหน้าอีกครั้งอย่างเข้าใจ “แต่หมอคะ ฉันจะหาผู้บริจาคได้ยังไงเหรอคะ คือมันเป็นเรื่องที่ฉันไม่เคยทำมาก่อน” วิเวียนไม่เคยต้องมานึกถึงเรื่องแบบนี้มาก่อน เธอจึงไม่รู้ว่าควรจะเริ่มจากตรงไหน

“โดยปกติแล้วคุณสามารถขอความช่วยเหลือผ่านทางสภากาชาดท้องถิ่นได้ครับหรือจะสอบถามข้อมูลไปที่ธนาคารไขกระดูกแห่งชาติก็ได้ ปัจจุบันนี้อินเทอร์เน็ตเองก็แพร่หลายมาก คุณอาจลองขอความช่วยเหลือผ่านโซเชียลมีเดียต่างๆ ดูก็ได้ครับ”