ความรักสีคราม นิยาย บท 443

“ใช่ค่ะ ตอนนี้คุณท้องได้ประมาณหนึ่งเดือนแล้ว ยินดีด้วยนะคะ คุณกำลังจะได้เป็นแม่แล้ว”

วิเวียนตกตะลึงและหนักใจกับข้อมูลทั้งหมดที่เธอต้องประมวลผล

“แต่ดิฉันต้องขอเตือนคุณว่าทารกในครรภ์ยังอยู่ในสภาพที่ไม่มั่นคงนะคะ เป็นเหตุเนื่องมาจากที่ช่วงนี้อารมณ์ของคุณขึ้นๆ ลงๆ ค่ะ คุณต้องดูแลและควบคุมความเศร้าของคุณด้วยนะคะ ไม่อย่างนั้น ทารกในครรภ์จะรับไม่ไหวค่ะ”

"เข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะคุณหมอ” วิเวียนฝืนยิ้มให้หมอก่อนจะเดินจากไป จิตใจของเธอชาไปหมด

ขณะที่เธอเดินไปยังที่นั่งว่างด้านนอก วิเวียนรู้สึกราวกับว่าจิตใจของเธอกำลังแหวกว่ายอยู่ในเยลลี่ อารมณ์ของเธอยุ่งเหยิงและหัวของเธอก็หนักอึ้ง หลังจากหายใจเข้าลึก วิเวียนก็หลับตาและพยายามจัดระเบียบความคิดของเธออย่างช้า ๆ

ไขกระดูกของฉันไม่ตรงกับของแม่ ฉันเลยต้องหาผู้บริจาคคนอื่นที่เหมาะสมกว่า ฉันอาจไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของราเชล แถมตอนนี้ฉันก็ท้องด้วยอย่างนั้นเหรอ

วิเวียนมองลงไปที่ท้องของเธอซึ่งยังคงแบนราบโดยสัญชาตญาณ มีสิ่งมีชีวิตอื่นอยู่ในนั้นจริงเหรอ

จากนั้นเธอก็วางมือทั้งสองไว้บนท้อง วิเวียนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยที่เธอและฟินนิคจะมีลูกด้วยกันในไม่ช้า

จากสิ่งที่หมอพูดก่อนหน้านี้ หากการคำนวณของเธอถูกต้อง เธอน่าจะตั้งครรภ์ในคืนก่อนการลักพาตัว

วิเวียนตัวสั่น ตอนที่เธอถูกลักพาตัวไป เธอต่อสู้กับคนที่จับตัวเธอมาค่อนข้างรุนแรงและสิ่งนี้ทำให้เธอต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล เรื่องนี้จะไม่ส่งผลกระทบกับลูกใช่ไหม หมอยังบอกอีกด้วยว่าสภาวะทางอารมณ์ของเธอจำเป็นต้องได้รับการควบคุม แต่เธอก็ยังมีอาการกังวลมากและแน่นอนว่าน้ำตาที่เธอหลั่งออกมานั้นไม่ดีต่อสุขภาพของลูกในท้อง

วิเวียนอดไม่ได้ที่จะโทษตัวเองเล็กน้อย อย่างแรก เธอไม่เคยนึกสงสัยเลยว่าตนท้อง แถมยังทำให้ลูกต้องทนทุกข์ทรมานไปกับเธอไม่น้อยเลย

“ฉันขอโทษนะ เจ้าตัวน้อย แม่ของเธอเป็นผู้ปกครองที่แย่มาก ฉันสัญญาว่าต่อไปฉันจะไม่ทำให้เธอต้องเจ็บปวดอีกแล้ว” วิเวียนพึมพำขอโทษลูกในท้องและลูบท้องด้วยความรัก

ฉันมีความสุขกับการตั้งครรภ์ครั้งนี้จริงๆ เพราะยังไง เฟนนิคกับฉันก็โหยหาการมีลูกมาตั้งนานแล้ว ไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเจ้าตัวน้อยจะโผล่มาโดยไม่ทันตั้งตัวแบบนี้

ไม่ ฉันต้องไปถามเรื่องนี้กับแม่