ความรักสีคราม นิยาย บท 49

วิเวียนหยุดกวนใจเขาและทำหน้าบึ้ง

หลังจากที่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น วิเวียนก็อารมณ์ดีขึ้นและเผลอหลับพิงกระจกรถ

เมื่อเห็นอย่างนั้น โนอาห์ที่นั่งอยู่ด้านหน้าก็พูดขึ้นเสียงเบา “คุณนอร์ตันครับ ผมได้ข้อสรุปเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อนแล้วครับ”

ฟินนิคหันไปมอง สีหน้าของเขาดูเย็นชาและไร้ความรู้สึก “นายเจอตัวคนทำหรือยัง”

“เจอแล้วครับ”

“ตอนนี้มันอยู่ที่ไหน”

“เขาถูกจับกุมตามคำสั่งของคุณแล้วครับ คุณนอร์ตัน คุณอยากให้พวกเราทำยังไงกับเขาดีครับ หรือจะให้ผมส่งคนของผมไปสั่งสอนมันดีไหมครับ” โนอาห์เอ่ยตอบ

“สั่งสอนเหรอ” ฟินนิคเม้มปาก “นั่นมันเบาเกินไปสำหรับบทลงโทษ เดี๋ยวฉันจะจัดการกับมันเองหลังจากที่ส่งวิเวียนกลับบ้านแล้ว”

“ได้ครับ”โนอาห์ตอบรับ

วิเวียนตื่นขึ้นพอดีเมื่อพวกเขามาถึงบ้านของนอร์ตัน “วิเวียน ฉันมีเรื่องที่ต้องไปจัดการนิดหน่อย เธอไปพักก่อนเถอะ”

เธอชะงักไปเล็กน้อยแต่ก็พยักหน้ารับ “โอเคค่ะ กลับมาเร็ว ๆ นะคะ”

หลังจากที่ยืนส่งฟินนิค วิเวียนก็ได้แต่สงสัยว่าเขาออกไปทำอะไรดึกขนาดนี้

ฟินนิคคงไม่ได้มีผู้หญิงคนอื่นหรอกใช่ไหม ฉันหมายถึงเขาจูบเก่งและเรื่องบนเตียงเองก็เยี่ยมด้วย เขาคงเคยมีผู้หญิงมาแล้วหลายคน วิเวียนรู้สึกขมขื่นเล็กน้อยเมื่อนึกถึงเรื่องนี้

แต่ในขณะเดียวกัน เธอกลับตกใจกับความว้าวุ่นภายในใจของตัวเอง ทำไมฉันต้องกังวลด้วย ทำไมฉันต้องสนใจว่าฟินนิคจะมีใครอื่นอีก

หัวใจของวิเวียนเต้นแรง เธอรู้ตัวแล้วว่ามีบางอย่างในตัวเธอเปลี่ยนแปลงไป

…

ในเวลาเดียวกัน ณ ชานเมืองเขตตะวันตก

ภายในโรงงานที่ถูกทิ้งร้างมีชายแก่คนหนึ่งถูกมัดเอาไว้กับเก้าอี้ เขาดูเหมือนถูกทรมานจนสลบไป และเมื่อประตูโกดังถูกเปิดออก เขาก็พยายามที่จะเงยหน้าขึ้นมอง

ชายแก่งุนงงไปชั่วขณะเมื่อเขาเห็นอาเคลื่อนเข้ามาทางเขา แต่เมื่อเขาได้สติกลับคืนมา เขาก็เอ่ยร้องขออย่างสิ้นหวัง “คุณนอร์ตัน! คุณนอร์ตันใช่ไหม ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรผมถึงได้โดนแบบนนี้ แต่ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย”

ฟินนิครู้สึกโกรธในขณะที่เขามองสำรวจชายแก่ตรงหน้าที่มีทั้งรอยย่นและสกปรก

บ้าเอ้ย ไอ้แก่นี่กล้าดียังไงถึงได้เอานิ้วสกปรก ๆ ของมันมาแตะต้องวิเวียน ฟินนิคสบถในใจ

ฟินนิครู้สึกโมโหจนเลือดขึ้นหน้าเมื่อเขานึกได้ว่าวิเวียนถูกชายแก่คนนี้ขืนใจ เขาขยับเข้าไปใกล้มากขึ้นแล้วบีบคอชายแก่จนสำลัก

“บอกมา” ฟินนิคคำราม น้ำเสียงของเขาเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง “แกขืนใจผู้หญิงคนหนึ่งที่โรงแรมเซนทูรี่เมื่อสองปีก่อนใช่ไหม”

เมื่อสองปีก่อนที่โรงแรมเซนทูรี่เหรอ ชายแก่ตัวสั่นด้วยความกลัวแต่ก็พยายามนึกถึงอดีต

เขาตัวสั่นขึ้นอย่างรุนแรงเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น “คุณนอร์ตัน คะ.. คุณเข้าใจผิดแล้ว เมื่อสองปีก่อน ผมไม่ได้ทำอะไรเธอเลย ผมยังไม่ทันได้ทำอะไรสักอย่าง”

ยังไม่ทันได้ทำอะไรสักอย่างเหรอ ฟินนิคค่อย ๆ คลายแรงจับที่คอออก “แกหมายความว่ายังไง”

ชายแก่รู้สึกเหมือนตัวเองจะฉี่ราดกางเกง เขารีบสารภาพทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อน

“สะ…สองปีที่แล้ว มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งเข้ามาเสนอหญิงสาวบริสุทธิ์ให้ผม ตะ…แต่ก่อนที่ผมจะได้ทำอะไรเธอ ก็มีกลุ่มชายสวมหน้ากากเข้ามาลากผมออกจากห้องของโรมแรมไปก่อน” เขาอธิบาย

“กลุ่มชายสวมหน้ากากเหรอ” ฟินนิคหรี่ตาถาม

“ใช่ ใช่ครับ ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกเขาเป็นใคร เท่าที่ผมรู้คือพวกเขาต้องการตัวของผู้หญิงโดยด่วน พวกเขาเหมือนทำงานให้กับคนใหญ่คนโต ผมเลยไม่กล้าเข้าไปยุ่ง”

ฟินนิคกำหมัดแน่น เขาจ้องไปที่ชายแก่อย่างเย็นชา “แกแน่ใจนะ”