ความรักสีคราม นิยาย บท 50

“แน่ใจครับ ผมพูดความจริงหรือว่าจะให้ผมสาบานต่อพระเจ้าก็ได้ ผมไม่ได้แตะต้องผู้หญิงคนนั้นเลย ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอหน้าตาเป็นยังไง”

ในตอนนั้นเองที่ฟินนิคคลายมือของเขา เขาคิดว่าชายแก่คงไม่กล้าโกหก

“เอามันออกไป” ฟินนิคเอ่ยสั่งเสียงเย็น “ไปสืบมาว่าที่มันพูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าและก็ถามมันด้วยว่าใครเป็นคนแนะนำให้มันรู้จักกับวิเวียน”

“ได้ครับ” โนอาห์ตอบรับคำในทันที และหลังจากที่เขาส่งสัญญาณให้ลูกน้องของเขาพาชายแก่ออกไป เขาก็เอ่ยกับฟินนิคเสียงเบา “ฟินนิค ชายแก่น่ารังเกียจนั่นไม่ใช่คนที่ขืนใจคุณนายนอร์ตัน”

ในทางตรงกันข้าม ฟินนิคไม่ได้รู้สึกดีใจเลยสักนิด เขาทำเพียงแค่มองโนอาห์อย่างเย็นชา “งั้นมันคงเป็นเรื่องดีที่เธอถูกขืนใจโดยผู้ชายอีกคนเหรอ”

ใบหน้าของโนอาห์เปลี่ยนเป็นขาวซีด “คุณนอร์ตัน ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น” เขาตอบ

ฟินนิคไม่อยากต่อปากต่อคำกับโนอาห์อีก เขาหมุนอาหันหลังและออกจากโกดังไป

เมื่อเขากลับมาถึงบ้าน วิเวียนเพิ่งอาบน้ำเสร็จและกำลังนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ โดยที่เธอไม่คิดว่าเธอจะเปิดประตูออกมาเจอฟินนิค

“อ่า” วิเวียนร้องเสียงเบาและพยายามที่จะกลับเข้าไปในห้องน้ำ

แต่ฟินนิคก็พูดขึ้นมาอย่างเฉยชา “เธอไม่ต้องหลบหรอก เพราะยังไงฉันก็เห็นมาหมดแล้ว”

วิเวียนตัวแข็งทื่อ

อันที่จริงเมื่อไม่กี่คืนก่อน ในขณะที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฟินนิคก็เห็นทุกอย่างหมดแล้วจริง ๆ

ใบหน้าของวิเวียนขึ้นสีแดงระเรื่อ เธอไม่สามารถที่จะอยู่ตรงนี้ต่อไปได้ เธอเดินออกมาอย่างเขินอายและรีบสวมชุดนอนทับผ้าเช็ดตัวแล้วดึงผ้าเช็ดตัวออก

ฟินนิคมองไปที่วิเวียนที่ยังคงมีหยดน้ำเกาะอยู่ตามใบหน้าและลำคอสวย กับแก้มที่ขึ้นสีแดงระเรื่อจากไอน้ำ เธอดูเหมือนกับลูกพีช

เขากระแอมไอและเบือนหน้าหนี

ถึงแม้เขาจะรู้ว่ามีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างวิเวียนกับชายอีกคน แต่ร่างกายของเขามันก็ยังคงตอบสนองดีทุกครั้งที่เขาได้เห็นเรือนร่างของเธอ

บ้าชะมัด ฉันเคยชอบความไร้เดียงสา ความบริสุทธิ์ และทุกอย่างที่เป็นแบบนั้น

แต่ราวกับว่าวิเวียนคือข้อยกเว้นเหล่านั้น

หลังจากที่วิเวียนเปลี่ยนไปสวมชุดนอนด้วยความเร็วแสง เธอก็รีบกลับมาที่เตียงและเอ่ยถามฟินนิค “คุณจะอาบน้ำหรือเปล่า”

เป็นในตอนนั้นเองที่สติของฟินนิคได้กลับคืนมา เขาพยักหน้าและเดินเข้าห้องน้ำไป

ตอนนี้วิเวียนเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงได้ไม่มีใครมาคอยดูแลฟินนิค เหตุผลอย่างแรกก็คือเขาไม่จำเป็นต้องมี หากเขามีคนมาคอยดูแล คนพวกนั้นคงมาทำให้เขาลำบากใจมากกว่ามาทำให้เขาสะดวกสบาย

ฟินนิคเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็วและไม่นานหลังจากนั้นเสียงฝักบัวก็ดังขึ้น วิเวียนกำลังจะเล่นโทรศัพท์แต่จู่ ๆ เสียงของฝักบัวก็หยุดลง พร้อมกับเสียงของฟินนิคที่ดังออกมา

“วิเวียน”

เสียงของเขาช่างน่าฟัง มันทั้งทุ้มต่ำและแหบเล็กน้อย หัวใจของเธอเต้นแรงทุกครั้งที่เขาเอ่ยเรียก

“มีอะไรคะ” เธอรีบลุกขึ้นจากเตียง

“ฉันลืมเอากางเกงในเข้ามา”ฟินนิคตอบกลับมาจากในห้องน้ำ “เธอช่วยไปเอาให้หน่อยได้ไหม”

วิเวียนยืนนิ่งและหน้าแดงขึ้นมาทันที

ไปเอากางเกงในให้เขาเนี่ยนะ

ของที่เป็นส่วนตัวแบบนั้น

“เธอสะดวกหรือเปล่า” เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับ ฟินนิคจึงเอ่ยถามออกมาอีกครั้ง “หรือจะให้ฉันออกไปเอาเองไหม”

วิเวียนนึกภาพที่ฟินนิคกำลังจะออกมาจากห้องน้ำ เธอก็รีบกระโดดลงจากเตียงและเอ่ยตอบ “ไม่ต้อง ฉะ…ฉันจะไปเอามาให้ มันอยู่ตรงไหนล่ะ”

ฟินนิคยืนอยู่ที่ประตูในห้องน้ำด้วยรอยยิ้มมุมปาก “มันอยู่ในลิ้นชักอันล่างสุดของตู้เสื้อผ้า”

วิเวียนเปิดลิ้นชักและเห็นกางเกงในราคาแพงอยู่เต็มไปหมด เธอหลับตาแล้วรีบหยิบออกมา แล้วจึงเดินไปเคาะประตูห้องน้ำ

ในตอนแรกวิเวียนคิดว่าฟินนิคจะเปิดประตูให้แค่เพียงพอที่เธอจะส่งกางเกงในเข้าไปได้ แต่ที่จริงแล้วเขาเปิดประตูออกจนสุดความกว้าง

ภาพของไอน้ำที่ลอยออกมาจากฝักบัวเป็นตัวแสดงให้เห็นว่าฟินนิคนั้นยังคงอาบน้ำไม่เสร็จได้ปรากฏขึ้นต่อสายตาของวิเวียน

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเคยลึกซึ้งกันมาก่อน แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่วิเวียนได้เห็นเรือนร่างของฟินนิคเต็มตา

เธอจับจ้องไปที่ไหล่กว้างของเขา หน้าอกที่บึกบึน หน้าท้องที่เป็นลอนสวย และหน้าท้องรูปตัววี ลากยาวไปจนถึงของลับของเขาที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผ้าเช็ดตัว…

ตู้ม!

วิเวียนเขินจนตัวแทบระเบิด

“ขอบคุณ” ฟินนิคตอบกลับเหมือนปกติซึ่งขัดกับความรู้สึกฟุ้งซ่านของวิเวียนอย่างสิ้นเชิง เขารับกางเกงในมาจากมือของเธอแล้วเลิกคิ้วขึ้น “ฉันเพิ่งรู้ว่าเธอชอบให้ใส่แบบพอดีตัว”