ความรักสีคราม นิยาย บท 51

วิเวียนรู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที

“คุณ...อาบน้ำอยู่เหรอ” วิเวียนไม่กล้าแม้แต่จะมอง เธอรีบปิดประตูห้องน้ำหนี

ฟินนิคก้มมองใบหน้าที่แดงฉานของวิเวียน เขาคิดว่าเธอน่ารักมากยามที่เธอปิดประตูหนีเขา

วิเวียนกลับมาที่เตียงด้วยใบหน้าที่ยังคงร้อนผ่าว เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเข้าทวิตเตอร์เพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง

หลังจากนั้นไม่นานฟินนิคก็ออกมาจากห้องน้ำ วิเวียนยังคงไม่กล้าสบตากับเขาและยังคงเล่นโทรศัพท์ต่อไป

“นอนได้แล้ว” ฟินนิคบอกเสียงทุ้มต่ำ เขาปิดไฟเมื่อเห็นว่าวิเวียนพยักหน้ารับ

ในคืนนั้นความคิดฟุ้งซ่านที่น่าอายก็ได้เข้ามาก่อกวนจิตใจของเธอจนนอนไม่หลับ

ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอหลับตาลง เธอจะเห็นภาพเรือนร่างของฟินนิคพร้อมกับรอยยิ้มของเขา เธอได้แต่สวดภาวนาเบา ๆ ให้หัวใจของเธออย่าเต้นแรงนัก

โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าการพลิกไปพลิกมาบนเตียงของเธอนั้นรบกวนการนอนของฟินนิค และในคืนนั้นเอง เขาก็นอนไม่หลับเช่นเดียวกัน เขาได้ยินเสียงของเธอบ่นพึมพำกับตัวเองในความมืด เขาต้องการเธอและแทบจะทำมันเสียตรงนั้น ตอนนั้นเลย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องห้ามความคิดของตัวเองเอาไว้

เธอคืออาหารชั้นยอด ฉันต้องอดใจไว้ แล้วค่อยลิ้มลองวันหลังก็ได้

เช้าวันถัดมา เสียงโทรศัพท์ปลุกให้วิเวียนตื่นขึ้น

ฟินนิคไม่ได้อยู่บนเตียงแล้วยามที่เธอตื่นขึ้นมา เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากโต๊ะข้างหัวเตียงและรีบกดรับสายทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์จากโรงพยาบาล

“คุณวิลเลี่ยมคะ ทางเราโทรมาเรื่องค่ารักษาพยาบาลที่ค้างชำระอยู่เป็นจำนวนห้าหมื่น ไม่ทราบว่าคุณจะสามารถชำระเงินตรงส่วนนี้ได้เมื่อไหร่คะ”

วิเวียนปวดหัวขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยิน

เธอเกือบลืมเรื่องเงินที่เธอค้างชำระไปแล้ว ก่อนหน้านี้ฟาเบียนปฏิเสธที่จะให้ฉันเบิกเงินล่วงหน้า แล้วแบบนี้ฉันจะไปเอาเงินมาจากที่ไหน

หลังจากที่ยืนยันว่าเธอจะจ่ายให้ภายในสามวัน วิเวียนก็วางสายและเดินลงบันไดมาด้วยท่าทางอมทุกข์

เป็นเวลาเดียวกันกับที่ฟินนิคกำลังนั่งทานมื้อเช้าอยู่ในห้องอาหาร โดยที่มีโนอาห์ยืนรายงานผลการสืบสวนอยู่ข้าง ๆ

“จากการสืบสวนพบว่าชายแก่ไม่ได้โกหกครับ มีคนพยายามจะเข้ามาชักใยช่วยเขาจริงครับ แต่เขาไม่ได้รับข้อเสนอนั่น ก็เลยเหมือนจะมีมือที่สามเพิ่มมาอีก”

“มันเป็นใคร”

“ยังสืบหาไม่เจอครับ” โนอาห์ก้มหัวลงเล็กน้อยเมื่อพูดประโยคนั้น

“ไม่เจอเลยอย่างนั้นเหรอ” ฟินนิคเลิกคิ้วขึ้นกับคำตอบของเขา

เขารู้ว่าโนอาห์เป็นคนเก่ง บุคคลที่สามนั่นคงเป็นคนที่มีอำนาจมาก โนอาห์ถึงได้หาข้อมูลของพวกเขาไม่พบ

“สืบต่อไป” เขาเอ่ยบอก “แล้วใครกันที่เป็นคนพยายามชักใยให้ตาแก่นั่น”

“ทางเราได้เบาะแสมาแล้วครับ ผมเชื่อว่าชายคนนี้คงรับสินบนมา ดังนั้นคงไม่ยากถ้าจะหาว่าเขาคือใคร”

โนอาห์พยักหน้า และจู่ ๆ เขาก็นึกอะไรบางอย่างออก เขาจึงเอ่ยบอกฟินนิคอย่างไม่มั่นใจนัก “คุณนอร์ตันครับ ผมลืมบอกอะไรบางอย่าง ทางเราเพิ่งสืบเจอว่าคุณแม่ของคุณวิลเลี่ยมป่วยหนักเมื่อสองปีก่อนและตอนนี้เธอก็ยังอยู่ในอาการโคม่าครับ”

หัวใจของฟินนิคเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่โนอาห์บอก ความหม่นหมองปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฟินนิค “ทำไมนายไม่บอกฉันให้เร็วกว่านี้”

โนอาห์รู้สึกเหมือนถูกป้ายความผิด

แต่เจ้านายครับ ก็เจ้านายไม่เคยบอกให้พวกผมไปสืบเรื่องนี้นี่ครับ

“แล้วเรื่องค่ารักษาล่ะ” ฟินนิคนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทันที “ฉันว่าค่ารักษาต้องแพงมากแน่ ๆ ถ้าแม่ของเธออยู่ในอาการโคม่านานขนาดนี้”

“ครับ หลังจากที่คุณวิลเลี่ยมแต่งงานกับคุณแล้ว เธอก็ได้รับสวัสดิการของเมืองซันไชน์และประกันสุขภาพด้วยครับ ถึงแม้ว่าประกันจะช่วยได้บ้าง แต่เธอก็ยังคงต้องจ่ายเงินจำนวนมากเองอยู่ดีครับ”

ที่เธอรีบร้อนจะแต่งงานเป็นเพราะเรื่องเงินประกันสินะ

ฟินนิคเข้าใจในทันที เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นไปเห็นวิเวียนที่กำลังเดินลงมาจากบันได เขาก็รีบโบกมือเป็นสัญญาณให้โนอาห์หยุดก่อน “โอ้ เธอตื่นแล้วเหรอ”

วิเวียนมองโนอาห์อย่างสงสัย “พวกคุณคุยอะไรกันอยู่เหรอคะ”

“ไม่มีอะไรหรอก” ฟินนิคตอบกลับอย่างหน้าตาเฉยพร้อมทั้งตักซุปใส่ถ้วยให้เธอ “มาทานมื้อเช้าสิ”

เธอไม่ได้คิดอะไรมากและเดินไปนั่งลงในห้องอาหาร แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังคงคิดฟุ้งซ่านเกี่ยวกับเงินค่ารักษาตลอดมื้ออาหารเช้า

ในทางกลับกัน ฟินนิคคอยเหลือบมองเธออยู่เป็นครั้งคราวและครั้งนี้เขารู้ว่าเธอกังวลเรื่องอะไร

เขาตักไส้กรอกไปวางไว้บนจานของเธอแล้วเอ่ยกับเธอเสียงทุ้ม “วิเวียน เอาไว้ตอนที่พวกเราว่างตรงกัน พวกเราไปเยี่ยมแม่ของเธอกัน”

วิเวียนชะงัก เธอมองเขาอย่างเป็นกังวล แต่สายตาที่เขามองกลับมานั้นแน่วแน่