ความรักสีคราม นิยาย บท 54

เขากำหนังสือพิมพ์ในมือแน่นขึ้นทันที

วิเวียนเหรอ

หึ

ดูอาวรณ์เหลือเกินนะ

แล้วเขารู้ได้อย่างไรว่าวิเวียนต้องการเงินไปจ่ายค่ารักษาพยาบาล

วิเวียนบอกเขาอย่างนั้นเหรอ

ฟินนิครู้สึกเลือดขึ้นหน้าเมื่อความคิดนั้นแล่นผ่านหัว

เธอไม่ยอมบอกฉัน แต่ว่าบอกฟาเบียนเนี่ยนะ

ในขณะเดียวกัน วิเวียนที่ทำสปาเก็ตตี้เสร็จพอดีก็เดินถือจานออกมาจากห้องครัวและเอ่ยบอก “ได้เวลามื้อเที่ยงแล้วค่ะ”

เธอไม่ทันได้สังเกตเห็นสีหน้าไม่พอใจของฟินนิคในขณะที่เธอพยายามถอดผ้ากันเปื้อนออก แต่เธอก็ไม่สามารถถอดมันออกได้สักทีเนื่องจากปมที่เธอผูกเอาไว้ด้านหลังพันกันยุ่งเหยิงไปหมด

ฟินนิคมองไปที่วิเวียนที่กำลังพยายามถอดผ้ากันเปื้อน เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นจากโซฟาและเดินไปหาเธอ เขาจับมือของเธอเอาไว้แล้วเอ่ยบอก “ฉันทำให้”

การที่เขามายืนอยู่ตรงนี้ช่างเหนือความคาดหมาย ในยามที่เขาพูด ไอร้อนที่ออกมาจากปากของเขาเป่ารดต้นคอของเธอและนั่นก็ทำให้แก้มของเธอแดงขึ้น เธอรีบดึงมือออกจากการกอบกุมแล้วเอ่ยขอบคุณ

ฟินนิคยังคงเงียบในขณะที่เขาช่วยเธอแก้ปมผ้ากันเปื้อน แต่ดูเหมือนว่าโชคชะตาจะไม่เข้าข้าง เมื่อความพยายามก่อนหน้านี้ของวิเวียนกลับกลายเป็นผูกเงื่อนตายขึ้นมาแทน

“อ่า…” วิเวียนรู้สึกประหม่าเมื่อชายหนุ่มยืนอยู่ใกล้เธอ เธอจึงเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเองด้วยคำถาม “ก่อนหน้านี้ใครส่งมาเหรอคะ”

มือของฟินนิคหยุดนิ่งไปชั่วขณะ แต่เขาก็รีบเอ่ยตอบ “ฟาเบียนหน่ะ”

คราวนี้เป็นวิเวียนเองที่นิ่งไป

“เธอจะไม่ถามหน่อยเหรอว่าเขาส่งอะไรมา” ฟินนิคเอ่ยต่อเมื่อเห็นว่าเธอยังคงเงียบ

เธอกลืนน้ำลายและหัวเราะออกมาอย่างประชดประชัน “ก็คงจะเป็นอะไรสักอย่างที่ทำให้ฉันขายหน้าล่ะมั้ง”

“ไม่ใช่” ในที่สุดฟินนิคก็แก้ปมออกและถอดผ้ากันเปื้อนออกให้เธอ “เขาบอกว่าจะให้เธอยืมเงินไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้แม่”

เหมือนกับที่ฟาเบียนจงใจปกปิดสถานะที่แท้จริงของเขาในตอนนั้น เพราะงั้นมันคงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ฟินนิคจะสืบเรื่องของฉัน