ความรักสีคราม นิยาย บท 604

วิเวียนรู้สึกปวดใจ เธอเดินเข้าไปหาฟาเบียนอย่างช้าๆ ขณะที่คิดถึงวันเก่าๆ

“นายมาถึงเมื่อไหร่ รอนานแค่ไหนแล้ว?" เธอถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

ทันใดนั้นฟาเบียนก็รับรู้ได้ถึงการมาของวิเวียน

“โอ้ เธอมาแล้ว” เขาพยายามทำตัวให้ดูร่าเริงขึ้นเล็กน้อยและฝืนยิ้มออกมา “ฉันเพิ่งมา ไม่ได้รอนาน”

วิเวียนผงกศีรษะของเธอเบาๆ เป็นการตอบรับ เธอพูดอะไรไม่ออก

“ไปเดินเล่นกันมั้ย? นานแล้วที่เราไม่ได้เดินเล่นในโรงเรียน” ฟาเบียนแนะนำ

"ตกลง"

การเดินไปบนถนนที่พวกเขาเคยเดินด้วยกันทำให้วิเวียนรู้สึกหลากหลายอารมณ์

“วิเวียน พ่อของฉันถูกจับ...เธอเป็นคนขอให้ฟินนิคแจ้งความเหรอ?” ในที่สุดฟาเบียนก็ถามคำถามนี้ออกมา

เขาจำประโยคที่ยังพูดไม่จบของมาร์คในเช้าวันนั้นก่อนที่ตำรวจจะพาตัวเขาไปได้อย่างชัดเจน เขาต่อว่าวิเวียน ดังนั้นเธอจึงต้องมีส่วนเกี่ยวข้องบางอย่าง?

เป็นฟินนิคจริงๆ วิเวียนคิดในใจ

“ฉันไม่ได้บังคับให้เขาทำ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าฉันเองก็มีส่วนเกี่ยวข้องในทางอ้อม” เธอสารภาพ “ฟาเบียน นายโกรธฉันรึเปล่า?”

แม้ว่าฟาเบียนจะตำหนิเธอ มันก็เป็นเรื่องสมเหตุสมผล เธอไม่เสียใจเลยที่เรื่องกลายมาเป็นแบบนี้ ยกเว้นแค่เรื่องเดียวคือเธอรู้สึกผิดต่อฟาเบียนจริงๆ

ฟาเบียนส่ายหัว “ฉันรู้ดีว่าพ่อเป็นยังไง ทุกอย่างบนอินเทอร์เน็ตเป็นเรื่องจริง ดังนั้น เขาจึงไม่ได้ถูกใส่ร้าย แต่กำลังรับผลจากการกระทำของตัวเอง ฉันรู้ว่าไม่สามารถโทษใครได้”