ความรักสีคราม นิยาย บท 625

“ช่วยสิ บอกเรามาเถอะ” เรเชลตอบแทนวิเวียน

ถึงแม้วิเวียนจะไม่พอใจ แต่เธอไม่ได้เถียงอะไรเรเชล

“ลองบอกมาก่อน แล้วฉันจะไปคิดดูว่าช่วยได้ไหม” วิเวียนตอบอย่างไม่ไว้ใจ เธอไม่กล้าจะตอบรับคำขอของอีฟเวลีนทันที ด้วยเธอกล้วว่าอีฟเวลีนจะให้เธอไปทำอะไรแปลกๆ

“เธอช่วยได้แน่นอน!” อีฟเวลีนเช็ดน้ำตาก่อนจะพูดอย่างมันใจ “ฟินนิคฟังเธอตลอด เพราะฉะนั้นไปขอร้องเขาให้ฉันหน่อย”

วิเวียนหน้านิ่งเมื่อเธอได้ยินชื่อของฟินนิค ฉันว่าแล้วว่าวิเวียนไม่ได้ใจดีขนาดนั้น! ดูเหมือนเธอจะรอฉันอยู่ที่นี่ด้วย

“ขอโทษนะ ฉันช่วยไม่ได้หรอก” วิเวียนปฏิเสธอย่างเย็นชา

“ทำไมจะช่วยฉันไม่ได้ล่ะ” อีฟเวลีนกระสับกระส่าย เธอจัมือวิเวียน “วิเวียน ตอนนี้ฟินนิคไม่อยากจะเจอหน้าฉัน คราวนี้เขาโกรธฉัน ไปขอร้องเขาให้ฉันได้ไหม? ฉันเข้าใจว่าในอดีตน่ะมันความผิดของฉันเอง ได้โปรดให้อภัยฉันเถอะนะ”

ถึงแม้ว่าเรเชลจะไม่รู้ว่าทั้งสองคนกำลังพูดถึงใคร น้ำตาของเธอเอ่อขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อเธอเห็นอีฟเวลีนร้องไห้

ดังนั้นเธอจึงโน้มน้าววิเวียน “นั่นสิวิเวียน ถ้าอีฟเวลีนทำอะไรผิดไปในอดีต แม่ขอโทษแทนด้วยนะ ช่วยเธอหน่อยไม่ได้เหรอ?”

วิเวียนรู้สึกผิดหวังเพราะเรเชลไม่ถามเลยสักคำว่าเกิดอะไรขึ้น นี่เรเชลมีคนโปรดได้ยังไง?

“หนูช่วยไม่ได้จริงๆ” วิเวียนมองไปที่เรเชลด้วยสีหน้าจริงจังและกล่าวต่อ “เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างฟินนิคกับเธอเป็นเรื่องส่วนตัวของทั้งสองคน หนูไม่อยากเข้าไปยุ่งด้วย และหนูก็ไม่มีสิทธิที่จะไปยุ่ง”

“ทำไมถึงจะเข้าไปยุ่งไม่ได้?” เรเชลถาม เธอตื่นตระหนกกว่าอีฟเวลีนเสียอีก “ขอให้ฟินนิคยกโทษให้อีฟเวลีนง่ายยิ่งกว่าปลอกกล้วย ความสัมพันธ์ของพวกเขามันซับซ้อนขนาดไหนกันเชียว?”

“มันไม่ได้ง่ายเหมือนที่แม่คิดหรอกนะ” วิเวียนไม่รู้จะอธิบายยังไง “อีกอย่าง ตอนนี้แม่ก็คงจะรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับหนูและฟินนิค เพราะฉะนั้นหนูช่วยอะไรไม่ได้หรอก”