ความรักสีคราม นิยาย บท 644
สรุปบท ตอนที่ 644 อคติ: ความรักสีคราม
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 644 อคติ – ความรักสีคราม โดย Mongkhon
บท ตอนที่ 644 อคติ ของ ความรักสีคราม ในหมวดนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Mongkhon อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ราเชลหน้าบึ้งเมื่อได้ฟังวิเวียนพูด “ลูกจะบอกว่าทั้งหมดนี้เป็นแผนของอีฟเวลิน?”
“ก็อีฟเวลินเป็นคนเชิญหนูไปที่โรงละครโอเปร่านี่คะ นอกจากเธอ ก็ไม่มีใครที่หนูนึกออก” วิเวียนตอบอย่างตรงไปตรงมา
“เป็นไปไม่ได้ อีฟเวลินเป็นคนจิตใจดี จะทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไง?” ราเชลขึ้นเสียง “วิเวียน ลูกเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? จะกล่าวหาอีฟเวลินโดยไม่มีหลักฐานไม่ได้นะ แม่มั่นใจว่าอีฟเวลินไม่ทำเรื่องแบบนั้นแน่”
“มันไม่ยุติธรรมตรงไหนหรือคะ?” สายตาของวิเวียนเริ่มปั่นป่วน “ไม่ใช่ครั้งแรกที่อีฟเวลินทำอะไรแบบนี้ เมื่อห้าปีก่อน เธอลักพาตัวหนูและทำให้หนูอับอายขายหน้า เธอสารภาพแล้วว่าเป็นคนทำ!”
ราเชลหน้าเสีย “แต่ลูกจะโทษอีฟเวลินเพียงเพราะเธอเคยทำความผิดไม่ได้ เรื่องมันนานมากแล้ว และลูกเองก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรมากมายนี่ ไม่ควรจะเคืองแค้นแล้วนะ”
วิเวียนจ้องราเชลเขม็ง ไม่อาจปิดบังความผิดหวังของตัวเองได้ สายสัมพันธ์กว่ายี่สิบปีมันไร้ค่าจนแม่ไม่รู้สึกรู้สากับความทุกข์ร้อนของเราเลยหรือ?
เห็นสายตาที่บ่งบอกความเสียใจของวิเวียน ราเชลรู้ตัวว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นไม่ยุติธรรม “วิเวียน” เธอใช้น้ำเสียงเกลี้ยกล่อมและจับมือวิเวียนไว้ “ตอนนั้นอีฟเวลินโหดร้ายมาก สิ่งที่เธอทำถือเป็นความผิดร้ายแรงจริงๆ แต่ครั้งนี้ลูกจะให้อภัยและเลิกกล่าวหาเธอได้ไหม?”
วิเวียนแค่นหัวเราะอย่างขมขื่น ความผิดร้ายแรงงั้นเหรอ? อีฟเวลินไม่เพียงแต่บงการให้เธอถูกลักพาตัว ยังทำให้เธอต้องหย่ากับฟินนิคและระหกระเหินไปถึงห้าปีทั้งที่กำลังตั้งท้อง แลร์รี่ต้องโตมาโดยไม่มีพ่อ เพียงเท่านี้เธอก็ให้อภัยไม่ได้แล้ว แต่ราเชลทำเหมือนเป็นเรื่องที่ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง
“หนูเข้าใจค่ะ” วิเวียนตอบเสียงแผ่ว ไม่คิดจะพูดต่อเพราะรู้แล้วว่าไร้ประโยชน์
ราเชลยิ้มแป้นอย่างพอใจเมื่อได้ฟังคำตอบของวิเวียน “ดีแล้วล่ะลูก หนูกับอีฟเวลินเป็นลูกสาวแม่ ควรจะรักและห่วงใยกัน อีฟเวลินมีนิสัยแบบเด็กๆ แถมยังพิการ ลูกควรยอมให้เธอบ้าง อย่าถือสาในเรื่องเล็กน้อยกับอีฟเวลินเลยนะ”
วิเวียนส่งเสียงอือตอบ เหนื่อยใจเกินกว่าจะรู้สึกผิดหวัง
“อีฟเวลิน อยู่ที่นั่นแหละ แม่จะไปรับลูกเอง รอแม่นะ!”
หลังจากวางสาย ราเชลรีบลุกจากเตียง พยายามจะเดินไปที่ประตู ความตกใจทำให้เธอไม่ได้ทรงตัวให้ดีและล้มลงกับพื้น
วิเวียนรีบเข้าไปพยุง “อีฟเวลินมีเรื่องอะไรคะ?”
“อีฟเวลินบอกว่าถูกฟินนิคไล่ออกจากบ้านและตอนนี้ไม่มีที่ไป แม่ต้องไปรับเธอ” ราเชลร้องไห้ เธอกระเสือกกระสนลุกขึ้น ใจจดจ่ออยู่แต่จะไปรับอีฟเวลิน
ข้างนอกฝนตกหนัก และราเชลก็อยู่ในสภาพอ่อนแอ เร็วๆ นี้จะต้องเข้ารับการผ่าตัดแล้ว วิเวียนจะปล่อยให้เธอไปได้อย่างไร?
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...