ความรักสีคราม นิยาย บท 74

ทันใดนั้นสีหน้าของวิเวียนก็หมองลง "แม่ของฉันและฮาร์วีย์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน ฮาร์วีย์คลั่งไคล้แม่เสมอแต่แม่ของฉันไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกับเขา แต่ความรู้สึกของฮาร์วีย์ที่มีต่อแม่ไม่เคยหายไปแม้ว่าเขาจะแต่งงานไปแล้ว ที่ฉันรู้มาความจริงแล้วเขาวางยาและข่มขืนแม่ แม้ว่าแม่ของฉันจะเกลียดชังฮาร์วีย์แค่ไหนแต่แม่ก็รู้สึกว่าฉันไร้เดียงสาดังนั้นเธอจึงตัดสินใจเก็บฉันไว้"

ฟินนิคจับจ้องไปที่วิเวียนอย่างไม่เชื่อหูเพราะเขาไม่เคยได้ยินเรื่องนี้จากการตรวจประวัติมาก่อน

"เอ็มม่าอิจฉาความรู้สึกที่ฮาร์วีย์มีต่อแม่ของฉัน ดังนั้นเธอจึงปล่อยข่าวลือไปทุกที่ เธอกล่าวหาแม่ของฉันว่ายั่วยวนฮาร์วีย์และป่าวประกาศว่าเธอเป็นเมียน้อย เพราะแม่ของฉันไม่รู้จักใครในสังคมชั้นสูงจึงไม่มีทางที่เธอจะปกป้องตัวเองได้ สิ่งที่แม่ทําได้คือเลี้ยงดูฉันด้วยตัวเองและต้องอดทนกับคำติฉินนินทามาตลอด

ขณะที่วิเวียนเล่าถึงอดีต มือของเธอก็กําแน่นโดยไม่ตั้งใจและดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

ไม่ว่าเธอจะชิงชังฮาร์วีย์สักแค่ไหนแต่ไม่มีทางที่เธอจะเปลี่ยนความจริงที่ว่าเขาเป็นพ่อผู้ให้กําเนิดของเธอได้

เขาลดสายตาไปที่วิเวียน ฟินนิคจับมือที่กําแน่นของเธอและค่อยๆ ดึงนิ้วออกทีละนิ้ว

วิเวียนรู้สึกประหลาดใจ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาขณะที่เธอยิ้มอย่างเงอะงะ "ขอโทษนะ ฉันใส่อารมณ์มากไปหรือเปล่า"

"ไม่เป็นไร" แม้สีหน้าของเขาจะนิ่งเฉยแต่สายตาของฟินนิคก็ส่อแววอ่อนโยนมากกว่าปกติ "ผมดีใจที่คุณเล่าเรื่องทั้งหมดนี้ให้ผมฟัง”

มันมีความหมายกับเขามากจริงๆ

ในความเป็นจริงมันไม่ยากสําหรับเขาที่จะหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้ถ้าเขาต้องการจริงๆ แต่เมื่อวิเวียนเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังด้วยตัวเองมันก็มีน้ำหนักมากขึ้น

วิเวียนมองหน้าฟินนิคด้วยความฉงนและอดหัวเราะไม่ได้ "คุณนี่แปลกคนจริง"

ฟินนิคตอบด้วยรอยยิ้มจางๆ โดยไม่แสดงความคิดเห็น

เขารู้ว่าตัวเองทําตัวแปลกมากขึ้นเรื่อยๆ นับตั้งแต่เขาได้รู้จักวิเวียน

สองสามวันถัดมาไม่มีเหตุกาณ์อะไรผิดปกติและทุกอย่างเงียบสงบ

ในที่สุดวันหยุดสุดสัปดาห์ก็มาถึงและถึงเวลาสําหรับงานเลี้ยงอาหารค่ำของตระกูลนอร์ตัน

วันนั้นวิเวียนตื่นแต่เช้าตรู่แต่ช่างแต่งหน้าและช่างทําผมก็มาถึงแล้ว หลังจากใช้เวลาทั้งวันในอยู่กับเธอในที่สุดพวกเขาก็แปลงโฉมเธอสำเร็จ

สําหรับฟินนิคเขาเตรียมตัวมาอย่างดีล่วงหน้าและรออย่างเงียบๆ ในห้องนั่งเล่น

ในไม่ช้าเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่คมชัดของรองเท้าส้นสูงเดินมา เมื่อเงยหน้าขึ้นมองเขาก็ตกตะลึงเมื่อเห็นวิเวียนเดินลงบันไดมาทีละขั้น

ครั้งสุดท้ายที่เธอสวมชุดเพื่อไปพบครอบครัวนอร์ตันเธอเคยทําให้เขาประหลาดใจมาแล้วครั้งหนึ่ง

คราวนี้เขายิ่งประหลาดใจมากกว่า

วิเวียนสวมชุดเดรสยาวเต็มยศสีโรสโกลด์ การตัดเย็บของชุดเน้นส่วนโค้งส่วนเว้าของรูปร่างในขณะที่หลังเปลือยเปล่าแสดงให้เห็นหลังที่โค้งมนสวยงามของเธอ

ผมของเธอถูกรวบเกล้าไว้และการแต่งหน้าของเธอดูเป็นธรรมชาติแทนที่จะเข้มจัดทําให้ขับเน้นรูปหน้างดงามของเธอให้เปล่งประกาย

แต่เพราะวิเวียนยังไม่คุ้นเคยกับการเดินด้วยส้นสูง เธอจับขอบกระโปรงและเดินลงบันไดอย่างระมัดระวัง ที่นั่นเธอเห็นฟินนิคมองเธอด้วยดวงตาที่เป็นประกายระยิบระยับ

เธอหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอายและถามขึ้นมาเบาๆ "ฉันดูเป็นยังไงบ้าง"

เมื่อครู่ก่อนเธอก็ตกใจเช่นกันเมื่อเห็นตัวเองอยู่ในกระจก

จะอย่างไรเธอก็เป็นผู้หญิงการถูกแต่งเนื้อแต่งตัวในชุดที่สวยงามเป็นสิ่งที่เธอตั้งตารออย่างแน่นอน ตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กสิ่งที่เธอทําได้คือดูแอชลีย์ได้รับสิทธิพิเศษนี้ เธอทำได้เพียงสวมเสื้อยืดสีขาวและกางเกงยีนส์ในขณะที่มองดูแอชลีย์ทําให้คนอื่นหลงใหลด้วยรูปลักษณ์ที่สวยงาม

แต่ในวันนี้แตกต่างไป ในที่สุดเธอก็รู้ว่าเธอก็มีโอกาสงดงามแบบนั้นเช่นกัน

ฟินนิคไม่สามารถละสายตาออกจากวิเวียนได้ เขาหัวเราะเบาๆ และไม่ตอบคําถามของเธอ เขากลับคว้าข้อมือของเธอและจูงเธออย่างอ่อนโยน

"เอ๊ะ"

วิเวียนยังรักษาสมดุลเพื่อยืนอย่างมั่นคงบนรองเท้าส้นสูงของเธอไม่ได้ เมื่อฟินนิคดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอดของเขาเธอจึงเซถลาลงบนตักของเขาบนอาทันที