ความรักสีคราม นิยาย บท 76

ถึงแม้ว่าเธอจะรู้ว่าฟินนิคนั้นสง่างามแค่ไหนหรือมีความเก่งกาจสามารถเพียงใด แต่เธอก็ยังนึกดูแคลนเขาเพราะสำหรับเธอ เขาเป็นแค่คนพิการเท่านั้น

แต่มาตอนนี้ที่เธอได้เห็นเขาด้วยตาของตัวเองเธอก็รู้ได้ว่าฟินนิคช่างเป็นผู้ชายที่แตกต่าง

เธอคิดมาตลอดว่าฟาเบียนเป็นคนพิเศษที่สุดที่เธอเคยพบมา แต่เมื่อเทียบกับฟินนิคแล้วฟาเบียนก็ดูธรรมดาไปทันที

แม้จะสวมชุดสูทสีดําเรียบๆ แต่ฟินนิคยังดูแตกต่างจากคนอื่น ทุกคนรู้สึกได้ถึงความเคร่งขรึมและความสง่าผ่าเผยที่เขามี ภายในตัวตนของเขาคือความสง่างามและสัมผัสได้ถึงความเร้าใจ

แอชลีย์ถึงกับตะลึงจังงังเมื่อเธอมองไปที่เขา

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าฟินนิคนั้นเป็นคนพิการนั่งอยู่บนอาแอชลีย์คงรู้สึกว่าความพยายามของเธอในการคบหากับฟาเบียนในที่สุดนั้นเป็นเรื่องไร้สาระ

เมื่อฟินนิคแนะนำวิเวียนแก่ทุกคนเรียบร้อยแล้วคนรับใช้ก็เริ่มทยอยนำอาหารค่ำมาเสิร์ฟ

แม้จะมีอาหารหลากหลายชนิดและหน้าตาน่ากินมากมายอยู่ตรงหน้าแต่วิเวียนยังคงรู้สึกเกร็งและตักเฉพาะอาหารที่อยู่ใกล้เธอที่สุดเท่านั้น

เมื่อฟินนิคสังเกตเห็นความเกร็งของวิเวียน เขาจึงตักของโปรดของวิเวียนมาใส่ในจานให้เธอ

การกระทำเล็กๆ ที่ปรากฎต่อสายตาทุกคนเหมือนคลื่นส่งไปกระทบอารมณ์ของคนทั้งโต๊ะ

ผู้เฒ่านอร์ตันรู้สึกประหลาดใจมากและหลังจากนั้นสายตาที่มองวิเวียนก็เปลี่ยนไป

มาร์คเองก็มีสีหน้าคล้ำลงแต่ไม่มีใครรู้ว่าในใจเขาคิดอะไรอยู่

ในที่สุดฟาเบียนก็เป็นคนที่อดรนทนไม่ไหวก่อนใคร

เมื่อเขาเห็นว่าคู่รักฟินนิคและวิเวียนแสดงความรักออกมาแค่ไหนเขาก็รู้สึกถึงความโกรธภายในตัวเขาที่กระหน่ำโหมไหม้เหมือนไฟนรก

สายตาของเขาวาววับไปด้วยเพลิงโทสะ โดยไม่คาดคิดเขาก็พูดเยาะๆ ออกมา “ดูเหมือนว่าอาฟินนิคจะชอบเอาอกเอาใจอาวิเวียนนะครับ"

มือของวิเวียนชะงักกึกทันทีที่เธอได้ยินคําพูดของเขา

ฟาเบียนคิดจะทำอะไร

ฟินนิคเหลือบมองฟาเบียนตาด้วยหางตาอย่างสบายๆ "แล้วมันผิดปกติตรงไหนที่ฉันจะเอาใจภรรยาของฉัน"

เพราะคำตอบนั้นไฟในดวงตาของฟาเบียนก็ลุกโชนมากขึ้น เขาพูดต่อด้วยน้ำเสียงเหน็บแนมอย่างเห็นได้ชัด "ไม่มีอะไรผิดปกติกับการเอาใจเธอหรอกครับ ผมแค่กลัวว่าคนอย่างอาวิเวียนไม่สมควรได้รับการปฎิบัติแบบนี้"

คําพูดของเขาเหมือนโยนระเบิดไปกลางโต๊ะ ทุกคนที่โต๊ะหลักเงียบกริบและมีสีหน้าเคร่งเครียด