เดิมทีฟินนิคแค่อยากจะล้อเล่นกับวิเวียน แต่พอเข้าใกล้เธอ ก็ได้กลิ่นน้ำหอมจางๆ ของเธอ ตอนนั้นเองที่เขารู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาเริ่มเต้นแรง
เพราะอะไรบางอย่างวิเวียนจึงดูเย้ายวนเป็นพิเศษในวันนั้น กระโปรงรัดรูปของเธอขับเน้นร่างงามระหงของเธอเต็มสายตา จากความสูงของเขาสามารถมองเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งที่นุ่มนวลและผิวขาวราวหิมะของเธอได้อย่างชัดเจน
ใบหน้าเล็กๆ จิ้มลิ้มเมื่อมองใกล้ๆ เป็นสีแดงเหมือนดอกกุหลาบ คล้ายผลแอปเปิลกลมกลึงน่ารัก นุ่มนวลและชุ่มฉ่ำ ดึงดูดให้ทุกคนเข้าหาและอยากลองลิ้มชิมรส
ฟินนิคเพลิดเพลินกับความคิดนั้นอยู่ครู่หนึ่ง ไม่นานนักความเย้ายวนของเธอก็เกินจะต้านทาน เขาจึงยอมทำตามสิ่งล่อใจนั้น
เมื่อเขาโน้มตัวเข้าใกล้เธอและใช้นิ้วจิ้มไปที่แก้มที่แดงก่ำของวิเวียนเบาๆ ทำให้เธอสะดุ้ง และทำได้เพียงกระซิบเสียงพยางค์เดียวว่า “อ๊า”
เสียงร้องแผ่วๆ ของเธอทำให้หัวใจของเขาสั่นไหวราวกับขนนก กระตุ้นความปรารถนาในกายเขาขึ้นมาทันที
เขาไม่สนใจอะไรอีกแล้ว จึงยกมือขึ้นและคว้าหมับไปที่เอวของวิเวียน แล้วอุ้มเธอไว้ในอ้อมกอด ร่างกายของทั้งคู่แนบชิดกันในอ้อมกอดอันแสนหวานชื่น
เมื่อรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นของร่างเขาที่ไหลเข้าสู่ตัวเธอ ทำให้วิเวียนรู้สึกตื่นเต้นและทำได้เพียงพูดตะกุกตะกักออกมาว่า “ฟ-ฟินนิค คุณ..."
เธอไม่รู้ตัวว่าทุกคำที่เธอพูดยิ่งทำให้เขารู้สึกตื่นตัวมากขึ้น
เขาแทบจะไม่อาจใช้เหตุผลสุดท้ายที่มีอยู่ของเขามาเหนี่ยวรั้งไว้ได้ ความเย้ายวนนั้นรุนแรงเกินจะต้านทาน เขาก้มหน้าลงและขบติ่งหูแดงก่ำของเธอเบา ๆ ด้วยริมฝีปากของเขา พร้อมกับกระซิบด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “วิเวียนที่รัก ทำไมเราไม่ทำตามที่คุณปู่ต้องการล่ะ เล่นไปตามน้ำกันเลยดีไหม”
สัมผัสอันอบอุ่นและกระตุ้นอารมณ์ที่ติ่งหูของเธอส่งกระแสไฟฟ้าไปทั่วร่างกายของเธอ มันทำให้รู้สึกตัวชาอย่างน่าพึงพอใจและอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเทิ้มอย่างมีความสุข
อันที่จริงเธอได้เตรียมตัวเตรียมใจสำหรับเรื่องนี้ไว้แล้ว ถึงอย่างไรทั้งสองก็แต่งงานกันเรียบร้อย ฟินนิคก็แค่ขอเธอ และในฐานะภรรยาของเขา เธอคงยินดีเสนอตัวให้เขาแต่โดยดี
ยิ่งกว่านั้นเมื่อคุณนอร์ตันผู้เฒ่าพูดสิ่งเหล่านั้นกับเธอเมื่อสักครู่ เธอก็คิดอยู่ในใจว่าจะทำการแต่งงานให้เสร็จสมบูรณ์
เธอแปลกใจที่ตัวเองไม่ต่อต้านความคิดนั้น
เพราะฉะนั้นเมื่อได้ยินคำขอของฟินนิคเธอก็พยักหน้าอย่างเอียงอาย เธอรู้สึกว่าใบหูของเธอนั้นร้อนผ่าวและใบหน้าของเธอก็ร้อนขึ้น
เมื่อได้รับความยินยอมของสุภาพสตรีที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาตอนนี้ แรงปรารถนาในตัวฟินนิคก็ลุกโชน และเขาก็ปลดปล่อยความยับยั้งใจครั้งสุดท้ายที่รั้งเขาไว้ทันที
เขาก้มหน้าลงและประกบริมฝีปากของเขากับของวิเวียนทันที กลิ่นหอมหวานนุ่มนวลเติมเต็มความรู้สึกของเขา ลิ้นของเขาได้ลิ้มรสความหวานชื่นบริสุทธิ์ของจูบนั้น เขารู้สึกติดใจในทันทีขณะที่เขายิ่งต้องการจากเธอมากขึ้นเรื่อยๆ
ความรู้สึกแบบนี้...
ฉันเคยถูกผู้หญิงคนนี้วางยาด้วยเหรอ แค่จูบเดียวก็มากพอที่จะทำให้ฉันควบคุมตนเองไม่ได้แถมปลุกความต้องการทางเพศในตัวฉันขึ้นมาได้
ฟินนิคตรึงวิเวียนไว้ที่ประตู เขาเลื่อนมือลงไปตามแผ่นหลังที่โค้งมนเรียบลื่นก่อนจะไปหยุดที่ชายกระโปรงของเธอ
ชุดที่เธอสวมใส่นั้นถอดยากมาก ฟินนิคพบว่าตัวเองคลำหาซิป แต่ตัณหาราคะของเขาร้อนแรงขึ้นจนหมดความอดทนและตัดสินใจฉีกชุดของเธอออก
แคว่ก
ชุดของเธอถูกฉีกออกจากกันอย่างรวดเร็วและหลุดออกจากไหล่สีขาวน้ำนมของวิเวียน
ภายใต้แสงไฟสลัวและการได้เห็นเรือนร่างของวิเวียนตรงหน้าด้วยดวงตาของเขา ทำให้ฟินนิครู้สึกว่าลำคอของเขาแข็งทื่อด้วยความตื่นเต้น
ด้วยสถานะและฐานะของเขา ทำให้เขาไม่เคยขาดสาวๆ ที่เต็มใจจะพลีกายให้เขา อันที่จริงมีสุภาพสตรีนับไม่ถ้วนที่พยายามจะยั่วยวนเขา กระตุ้นเขาและพาเขาขึ้นเตียงของพวกเธอ แต่เขาก็หักห้ามใจจากพวกเธอได้ทุกคนและยังคงสงบจิตสงบใจให้ผ่านพ้นมาได้ทั้งหมด แต่นั่นแหละที่ทำให้ผู้เฒ่านอร์ตันและมาร์คตั้งคำถามว่าคดีลักพาตัวเมื่อสิบปีก่อนมีผลกระทบต่อร่างกายและจิตใจของเขาหรือเปล่า
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาอยู่ต่อหน้าวิเวียนในตอนนี้ เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาไม่ใช่ของเขาอีกต่อไป สัญชาตญาณทางเพศดิบเถื่อนของเขากำลังเข้าครอบงำ ทำให้เปลวเพลิงแห่งราคะเผาไหม้ในตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง กระตุ้นให้เขาโผเข้าหาและเข้าครอบครองเธอโดยทันที
เพราะวิเวียนอนุญาตแล้ว คราวนี้ฟินนิคจึงไม่ได้สนใจอะไรอีกและปลดปล่อยความปรารถนาภายในอย่างเต็มที่ ทันใดนั้น ริมฝีปากร้อนระอุของเขาก็เริ่มเลื่อนลงไปหยุดที่ซอกคอของเธอก่อนจะเคลื่อนเข้าใกล้จุดหมายที่เขาตั้งใจไว้
แต่ในขณะนั้น...
"ไม่"
วิเวียนส่งเสียงร้องออกมาทันทีและผลักฟินนิคออกไป
เขาไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะขัดขืนเขาแบบนี้ จึงเซถอยหลังไปสองสามก้าวเพราะไม่ทันระวังตัว
ขณะมองดูเธอด้วยความประหลาดใจ เขาเห็นใบหน้าแดงก่ำและน้ำตาคลอตาของเธอ แสดงอาการไม่สบายใจ
ทันใดนั้นเขารู้สึกราวกับถูกถังน้ำเย็นราดรดใส่ร่างเขา เมื่อดับไฟแห่งความต้องการทางเพศที่ลุกโชนภายในกาย
ใบหน้าของวิเวียนเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดเมื่อเธอรู้ตัวว่าเธออาจจะทำเกินเลยไปแล้ว เธอค่อยๆ เดินเข้าหาฟินนิคแล้วพูดตะกุกตะกักอย่างขอโทษ “ฉัน-ฉันขอโทษ...มันก็แค่...อยู่ๆ ฉันก็นึกถึงเรื่องเมื่อสองปีก่อนขึ้นมาน่ะ...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม